γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
Καλημέρα καλοί μου συμπολίτες και απανταχού αναγνώστες! Το καλοκαίρι καλά κρατεί, πέρασε και η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου, η οποία, σύμφωνα με την αρίστη κυρία υπουργό θρησκευτικών, σηματοδοτεί την έναρξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου! Τόσο άσχετη, δυστυχώς, αλλά έκανε μεγάλον αγώνα στα βόρεια αθηναϊκά προάστια προκειμένου να εκλεγεί και έπρεπε να ανταμειφθεί με Υπουργείο, έτσι μου είπαν κάποιοι αθηναίοι φίλοι που μας επισκέφθηκαν κατά το παρελθόν τριήμερο.
Κυριακή 27 Οκτωβρίου πήραμε τους φίλους και ανηφορίσαμε με προορισμό τον Αη Γιάννη. Το πράγμα φάνηκε από νωρίς, το Πήλιο ήταν γεμάτο κόσμο. Πήγαμε καλά μέχρι την γραφική Πορταριά, όπου και – νομοτελειακά; – σταματήσαμε. Ώρα κοντά 11:30, εκατοντάδες Ι.Χ. αυτοκίνητα, εκατοντάδες άνθρωποι πεζοί και εποχούμενοι στον χωρίς πεζοδρόμιο δρόμο εντός οικισμού. Και αίφνης! μία νταλίκα-θηρίο, με συρόμενο και επιγραφές «ΖΑΓΟΡΙΝ» κατεβαίνει και βέβαια έχει «κολλήσει» μέσα στην Πορταριά. Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019, στην καρδιά ενός φθινοπωρινού-καλοκαιρινού θερμοκρασιακά τριημέρου αργιών, στο πιθανώς πιο «τουριστικό» σημείο του Πηλίου, ώρα περίπου 11:30, μία σούπερ νταλίκα με ένα ακόμη φορτίο από τον θησαυρό που διαχειρίζεται ο υπερ100ετής Συνεταιρισμός της Ζαγοράς. Τι να πω;
Αδυνατώ να κρίνω την αναγκαιότητα της συγκεκριμένης μεταφορικής πράξης, φαντάζομαι ότι ο Συνεταιρισμός θα έχει τα επιχειρήματά του. Αλλά επειδή δεν μπορεί ένας καθ’ όλα άξιος Συνεταιρισμός να είναι υπεράνω όλων και να προκαλεί τέτοιου είδους αρνητικά γεγονότα σε μια περιοχή που έχει τον τουρισμό τιμή της και καμάρι της, πρέπει οι τέτοιου είδους μετακινήσεις να γίνονται κατόπιν συνεννόησης με την Τροχαία και οπωσδήποτε σε ώρες μετά τα μεσάνυχτα ή πριν το χάραμα. Εκτός εάν…
Εκτός εάν συμφωνήσουμε, επιτέλους, ότι χρειάζεται μία οδική παράκαμψη του οικισμού της Πορταριάς, που θα κάνει καλό σε ολόκληρο το Πήλιο και στην Πορταριά.
Και το πιο «αστείο» είναι ότι επιστρέφοντας από τον Αη Γιάννη, ώρα 16:30 περίπου, συναντήσαμε την ίδια νταλίκα να ανεβαίνει, πάλι στην Πορταριά. Ύστερα πήγαμε και παίξαμε λόττο…
Όμως το Πήλιο και ο Αη Γιάννης του Αιγαίου μας αποζημίωσαν πλήρως, κι εμάς και τους φιλοξενούμενούς μας. Επί γης παράδεισος με πανδαισία χρωμάτων και εντός της ακυμάντου θαλάσσης δελφίνια, τονάκια και πλήθος πανικόβλητων ψαρομεζέδων, τι άλλο χρειάζεται η ψυχή του ανθρώπου για να γαληνέψει;
Την άλλη μέρα ξεναγήσαμε τους φίλους μας στο Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας Ν.& Σ. Τσαλαπάτα, ένα ακόμη τεράστιο έργο στον προ-Μονακό Βόλο, μάλλον άγνωστο στο «ευρύ» κοινό των λουλουδιών και των λαμπιονιών ή ίσως κάπως γνωστό εξ όψεως λόγω γειτνίασης με το γήπεδο του Μαγνησιακού… Ένα Μουσείο κόσμημα για την πόλη μας, που διατηρείται σε άψογη κατάσταση από τους άξιους εργαζόμενους σ’ αυτό και που εκθέτει στα μάτια μας με λεπτομέρειες ένα σημαντικό κομμάτι της βιομηχανικής παραγωγικής διαδικασίας στον τόπο μας.
Οι φίλοι μας έφυγαν για το κλεινόν άστυ βέβαιοι ότι μας άφηναν να ζούμε σε έναν ευλογημένο τόπο. Την άλλη μέρα στο ραδιόφωνο άκουσα ότι τις ημέρες των αργιών η πόλη βρωμούσε λόγω των καύσεων στην ΑΓΕΤ ή δεν ξέρω πού αλλού. Δεν ξέρω τίνος εχθρός ή τίνος φίλος θα χαρακτηριστώ ή ίσως και απλώς αναίσθητος, αλλά με το χέρι στην καρδιά θα πω ότι δεν αντιλήφθηκα τέτοια βρώμα αυτές τις μέρες. Άλλες μέρες ναι!, το νιώθω, το μυρίζω, καμένο πλαστικό θυμίζει, και οι συζητήσεις απλώς καλά κρατούν, χωρίς κάποια Αρχή να παίρνει κάποια μέτρα – παρ’ όλο που άλλαξε η κυβέρνηση.
Έγραψα «λαμπιονιών» παραπάνω και μια λεξούλα είναι αρκετή. Ξεκίνησαν από 29 Οκτωβρίου στην οδό Δημητριάδος τα συνεργεία του Δήμου ή ιδιωτών, δεν πρόσεξα ακριβώς, να τοποθετούν τα μωβ λαμπιόνια, πρώτα στα παρόδια δεντράκια. Ωραία, ήταν που ήταν χάλια το κυκλοφοριακό στον συγκεκριμένο δρόμο, τώρα θα απογίνει. Α! ξεκίνησε τη λειτουργία του και το καινούργιο σουπερμάρκετ στην γωνία Κ. Καρτάλη-Γαλλίας, στον τέως κινηματογράφο Lido. Είχαμε γράψει γι’ αυτό όταν εγκρίθηκε η κυκλοφοριακή μελέτη του χωρίς ούτε μία (1) θέση στάθμευσης. Περιμένω να ακούσω τις απόψεις σας τώρα, μετά την λειτουργία του.
Περιμένω, πολλά πράγματα περιμένω. Εύχομαι να είστε καλά, Γεια σας.
Στην φωτογραφία, φθινοπωρινό Παπά Νερό.