Άρθρα

κυκλο – φ – οριακα

Γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης

Κυριακή βράδυ επιστρέψαμε στον Βόλο. Με το που ανοίξαμε την πόρτα του αυτοκινήτου για να κατεβούμε, μια τρομερή μπόχα μας τύλιξε. Δεν ήταν μπόχα από την καύση των πλαστικών, ήταν κάτι που παρέπεμπε σε ψοφίμι. Αντί να ανοίξουμε τα πορτοπαράθυρα να αεριστεί το σπίτι, κλειδωθήκαμε μέσα κι αφεθήκαμε στο ερκοντίσιον. Το πρωί της Δευτέρας μας ξύπνησαν οι φωνές των εργατών καθαριότητας, που πηγαίνοντας να αδειάσουν τον μπλε κάδο της ανακύκλωσης, διαπίστωσαν ότι μέσα υπήρχαν ψάρια, που σάπιζαν και βρωμούσαν απαίσια. «Στόλισαν» με διάφορα κοσμητικά επίθετα τον ή την γείτονα που έκανε αυτή την πράξη κι έστειλαν το πλυντήριο ειδικά για να πλύνει αυτόν τον κάδο. Η κατάσταση βελτιώθηκε, χωρίς όμως να εξαφανιστεί πλήρως η δυσοσμία.
Εγώ, τώρα, τι να πω, συμπολίτες; Τι να πω; Τάχαμου είμαστε Ευρωπαίοι, τάχαμου μας ζημίωσαν τα κάπιταλ κοντρόλς, τάχαμου περιμένουμε επενδύσεις-ουρανοξύστες, τον κακό μας τον καιρό συμπολίτες, ούτε ο ένας τον άλλον δεν σεβόμαστε, πόσο μάλλον τα άτομα με αναπηρία, τους μη έχοντες, το περιβάλλον…
Αλλά στα ποδοσφαιρικά γήπεδα των στοιχημάτων εφαρμόστηκε ήδη το επιλεγόμενο VAR (βαρ), Video Assistant Referee, διαιτητής υποβοηθούμενος από βίντεο. Τι δουλειά έχει ένα βαρ ανάμεσα σε τόσους βαρβάρους! Προβλέπω πολλά γέλια για εμάς που δεν παίζουμε στοίχημα. Για εσάς που παίζετε, κακό του κεφαλιού σας, ήταν που ήταν όπως ήταν το ελληνικό πρωτάθλημα, τώρα με το VAR θα γίνει ακόμη χειρότερο. Για να πλουτίζουν οι επιτήδειοι, ονόματα και μη χωριό, με τα δικά σας τα λεφτά, κορόιδα!
Να με συμπαθάτε, αν παραφέρθηκα ελαφρώς στα μέχρι τούδε. Δεν βρίσκω άκρη, πουθενά.

Στο φατσοβιβλίο δημοσίευσα μια φωτογραφία από την ανέκαθεν βρυσούλα στα Χάνια, που έχει τα μαύρα χάλια. Επειδή πολλοί από εσάς, αγαπητοί μου αναγνώστες, δεν ασχολείσθε μ’ αυτό το άθλημα του facebook (εσείς που ασχολείστε μπορείτε να με βρείτε ως Μπάμπης Sky), έκρινα ότι καλό είναι να αναδημοσιεύσω και στα κυκλο-φ-οριακά τόσο τη φωτογραφία, όσο και το σχετικό σχόλιο. Μπας και φιλοτιμηθεί κανένας…
«Αυτή η βρυσούλα βρίσκεται στα Χάνια, στην κορυφή του Πηλίου, πάνω στον δρόμο. Από μπροστά της περνούν χιλιάδες αυτοκίνητα, ντόπιων, επισκεπτών και τουριστών, ημεδαπών και αλλοδαπών, χιλιάδες μάτια τη βλέπουν, εκατοντάδες (τουλάχιστον) σταματούν για να πιούν ένα νεράκι, κάποιοι γεμίζουν και μερικά μπιτονάκια για το σπίτι.
Οι μόνοι που δεν περνούν από εκεί είναι οι άνθρωποι του Δήμου Βόλου – διότι στον Δήμο Βόλου ανήκουν, κατά Καλλικράτη, τα Χάνια.
Η κατασκευή της στη σύγχρονη εποχή έγινε από τον, κατά Καποδίστρια, Δήμο Αγριάς, με προσωπικό ενδιαφέρον από έναν συνονόματο Αντιδήμαρχο.
Τώρα πια τα «προσωπικά ενδιαφέροντα» των αιρετών του Δήμου Βόλου μάλλον είναι διαφορετικά…
Και η βρυσούλα καταρρέει.
Προσέξτε τις προεξέχουσες σκουριασμένες, βεβαίως, μπετόβεργες, τις πλάκες που λείπουν, το σκοινί (!) που συγκρατεί τη βρώμικη λεκάνη, τα μαύρα ζουμιά που κατατρέχουν, τον περιβάλλοντα χώρο…
Είμαστε και σε τουριστική περιοχή, π’ ανάθεμά μας!»

Κυριακή 1η Σεπτεμβρίου 2019 ξεκινά η θητεία των νέων Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβουλίων στην ελληνική επικράτεια. Η στήλη, ως παντοιοτρόπως υπερκομματική-υπερπαραταξιακή και ανυπερθέτως φιλο-αυτοδιοικητική, οφείλει να ευχηθεί σε όλους και όλες «καλή θητεία» και «καλή κυβερνησιμότητα», όπως λέει και το καινούργιο τραγουδάκι.
Όμως ξεκίνησε ήδη το περασμένο Σάββατο 24.08.2019, αρ. φύλλου 36.901, η θητεία του κ. Σταύρου Δημόπουλου ως Διευθυντή Σύνταξης και του κ. Δημήτρη Ράλλη ως Αρχισυντάκτη στην 122χρονη «Θεσσαλία» μας. Ευχόμαστε δημοσιογραφικές επιτυχίες και μακροημέρευση. Και στους απελθόντες καλή σύνταξη, με Υγεία.
«Γολγοθάς το κυκλοφοριακό», μια μπαλωθιά στον αέρα, χωρίς συνέχεια. Κάπου κοντά θα έχει και γενική συνέλευση το Αστικό ΚΤΕΛ, διαβάζω. Άραγε θα τεθεί κανένα τέτοιου είδους σοβαρό θέμα; Δεν το πιστεύω, αλλά θα περιμένω. Το ίδιο και από τους ομοίως φίλους ταξιτζήδες, από τους οποίους έχω πολλά χρόνια να ακούσω κάτι σοβαρό επί του κυκλοφοριακού, πέρα από ψιλογκρίνιες και απαιτήσεις για πιάτσες. Πέρασαν και οι εκλογές κι εγώ, ο αιθεροβάμων, ακόμα περιμένω…
Στην αναμονή λοιπόν. Γεια σας.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το