Καλημέρα και ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ συμπολίτες! Σε λίγες μέρες, για την ακρίβεια στις 20 Ιανουαρίου 2019, η παρούσα στήλη θα εορτάσει τα 29α γενέθλιά της. Είκοσι εννέα συναπτά έτη συνεπούς παρουσίας στις σελίδες της 121χρόνης «Θεσσαλίας» δεν είναι μικρό πράγμα, με τέτοια νούμερα άλλοι παίρνουν σύνταξη – η στήλη όχι, λέει να συνεχίσει όσο αντέχει κι όσο εσείς, οι αναγνώστες της, την αντέχετε.
1.160.000 επισκέπτες ανακοίνωσε επισήμως ο Μύλος των Ξωτικών στα Τρίκαλα, μια δημοτική δομή που έχει αρχή και τέλος, από κάθε άποψη. Στον Βόλο που μαγεύει υπάρχει αρχή και τέλος; Υπάρχει κάποιου είδους απολογισμός; Πόσα δημοτικά λεφτά ξοδεύτηκαν σε λαμπάκια και λοιπά μπιχλιμπιδάκια, πόσα εισπράχτηκαν, πόσα πληρώθηκαν σε κυκλάμινα που αντικατέστησαν τις μπιγκόνιες, πόσα λεφτά πήραν οι τρεις καλλιτέχνες (μαζί με τον κ. Βρεττό στα φαναράκια) που μας καταδιασκέδασαν. Τον είχαμε ξαναζητήσει έναν τέτοιον απολογισμό, δεν τον είδαμε πουθενά βέβαια, άραγε θα υπάρξει;
1.160.000 επισκέπτες είναι πολλοί, ό,τι και να πεις. Μπράβο στους ανθρώπους των Τρικάλων, που με σαφή στοχοθεσία, μακροχρόνιο σχεδιασμό και σωστές επιλογές Δημοτικών Αρχόντων (εκεί δεν υπήρξαν εξυγιαντές από το «σάπιο πολιτικό σύστημα»…) έχουν πετύχει την πλήρη αναβάθμιση της πόλης τους.
Στο μεταξύ μια Σοφία κι ένας Τηλέμαχος δημιούργησαν «κατάσταση έκτακτης ανάγκης». Πάει κι αυτή η έννοια ή η διαδικασία της έκτακτης ανάγκης, την ξευτιλίσαμε κι αυτή σε αυτή τη χώρα. Δυο μέρες ασθενούς, κατά βάση, χιονόπτωσης, το Πουρί, η Ανάβρα και το Κεραμίδι «σκεπασμένα» από χιόνι, τρεις-τέσσερεις διακοπές ρεύματος στα καλώδια που ανέκαθεν περνούν μέσα από το δάσος και κάθε χρόνο υποφέρουν, χαμηλές θερμοκρασίες που φτάνουν – αν είναι δυνατόν! – τους -1ο Κελσίου (ψυχρούλα δηλαδή) και αμέσως «έκτακτη ανάγκη», έτοιμοι να φέρουμε και τον Στρατό να συνδράμει. Εκτιμώ ότι υπερβάλλουμε, και μάλιστα πολύ. Τα βουνά είναι βουνά, ο χειμώνας είναι χειμώνας, τα χωριά είναι χωριά και το χιόνι είναι χιόνι. Και οι άνθρωποι οφείλουμε να μην ξεχνούμε ότι όλα αυτά χρειάζονται μια κατάλληλη προετοιμασία στους ανέμελους μήνες του μακριού καλοκαιριού και μια συνετή αντιμετώπιση την ώρα των φαινομένων. Και να μην επιμένει σώνει και ντε ο καλός Συνεταιρισμός να κινηθούν οι νταλίκες του με χιόνι στους στενούς και ελικοειδείς δρόμους του βουνού των Κενταύρων, διότι τότε πράγματι θα δημιουργηθεί έκτακτη ανάγκη. Τόσο δύσκολο είναι να γίνουν αυτά κατανοητά;
Ή είναι δύσκολο να κατανοήσουμε μέσα στην πόλη ότι όταν χιονίζει δεν οδηγούμε αν δεν είναι απόλυτη ανάγκη και αν οδηγούμε δεν παρκάρουμε για κανέναν λόγο όπου βρούμε. Την διάβασα την ανακοίνωση του Δήμου Βόλου κι αυτή τη φορά με βρήκε απόλυτα σύμφωνο. Το χιόνι απαιτεί καλή συμπεριφορά και μυαλό, κι όποιος δεν τα διαθέτει αυτά τα δυο να κάτσει σπίτι του ή να κινηθεί με τα πόδια, με ταξί, με λεωφορείο. Θα μου πεις ποιος ξέρει ότι δεν διαθέτει μυαλό, ε! ναι! αυτή είναι η δυσκολία, κι ύστερα αρχίζει η βαβούρα με την «κατανομή ευθυνών»…
Και μιλώντας για χιόνι και παρεπόμενο παγετό: τον νου σας στους επιτοίχιους καυστήρες του φυσικού αερίου, αυτούς που έχουν γεμίσει τα μπαλκόνια των πολυκατοικιών, νέων και παλιών. Τον νου σας, όσο και όπως μπορείτε. Αν παγώσουν τα νερά αφ’ ενός δεν θα έχετε θέρμανση και αφ’ ετέρου μπορεί να χρειαστείτε μέχρι και καινούργιον λέβητα. Μιλήστε με υδραυλικούς, με καυστηρατζήδες, ακούστε και πράξτε, το θέμα είναι επείγον και το μετά την ζημιά κλάμα δεν βοηθάει σε τίποτε – κατά την γνώμη μου όλη αυτή η ιστορία των επιτοίχιων είναι λάθος, ένα μεγάλο λάθος, που δεν ξέρω αν έχει γίνει σε άλλες χώρες του Νότου, γιατί για χώρες του Βορρά δεν το συζητάω, πουθενά οι καυστήρες του αερίου δεν είναι έτσι εκτεθειμένοι στα καιρικά φαινόμενα.
Χειμώνας είναι, χειμωνιάτικα και τα γραφτά μας. Το καλοκαίρι θα ξανάρθει. Υγείαν έχετε!
