Γράφει ο Χαράλαμπος Σκυργιάννης
Ομαλά περάσαμε, πλέον στον Οκτώβριο – θυμάμαι την μητέρα μου, «απλή γυναίκα του λαού» και υπάλληλο στου Γκλαβάνη, απόφοιτη οκταταξίου Γυμνασίου με έφεση στα αρχαία ελληνικά, δεκαετία του ’60, εγώ στο Δημοτικό, να χλευάζει κάτι ανόητους που έλεγαν «Οκτώμβριο». Τώρα, 2018, κάτι καινούργιοι ανόητοι, πολύ πιο αγράμματοι από την «απλή» μάνα μου, προσπαθούν απεγνωσμένα να ταυτίσουν την βλακεία αυτού του ίδιου «μ» με κυβερνητικά σχέδια και τέτοιες αηδίες, έλεος!
Αμ! οι άλλοι ανόητοι, για να μην πω τίποτε βαρύτερο! Μέρες μας πιπίλιζαν το μυαλό κανάλια και ιντερνέτια ότι έρχονται αέρηδες δυνατοί και φουρτούνες στα νότια πελάγη, σύμφωνα με τις σύγχρονες ορολογίες-υστερίες ένας μεσογειακός κυκλώνας (medicane), ονόματι Ζορμπάς. Μάλιστα, ήρθε. Κι ενώ οι περισσότεροι παράκτιοι κάτοικοι και περί την θάλασσαν ασχολούμενοι έλαβαν τα μέτρα τους, κατά κανόνα τραβώντας τις βαρκούλες τους στην στεριά, έμειναν μερικοί ντιπ καταντίπ δηλαδή που άφησαν τα πλεούμενα μέσα στη θάλασσα κι όταν άρχισε η φουρτούνα άρχισαν κι αυτοί να «προσπαθούν να σώσουν ότι μπορούν» και τα κανάλια εκεί, να τραβάνε τη μεγάλη δυστυχία, και «να τώρα βυθίστηκε ένα σκάφος» και κανείς να μην κάνει την ερώτηση «γιατί, βρε καλά παιδιά, δεν ασφαλίζατε το, κατά πώς λέτε, βιος σας λίγο πριχού ξεκινήσει η φουρτούνα;;»
Πραγματικά είναι ν’ απορεί κανείς. Μέχρι που σκέφτηκα μήπως τα κανάλια τους πλήρωσαν αυτούς τους ανθρώπους για να παίξουν αυτό το σόου, μαζί με τα ταλέντα, τους μικρομέγαλους μάγειρες, τους ζαχαροπλάστες, τα μανεκέν και όλο το κακό συναπάντημα της σύγχρονης ελληνικής τηλοψίας με τις οριστικές, πλέον, πέντε πανελλήνιες άδειες, 35 εκατομμύρια εκάστη και για δέκα χρόνια, μετά ξανά απ’ την αρχή.
Πάμε παραθαλασσίως. Στον πανέμορφο Άγιο Κωνσταντίνο και στον ωραίο περιβάλλοντα χώρο του. Όπου ο χώρος είναι γεμάτος με Πινακίδες Ρ-40 Απαγόρευση Στάσης και Στάθμευσης (ξέρετε εσείς, εκείνες με το Χ…) και αποκάτω από τις Πινακίδες γεμάτος με σταθμευμένα οχήματα. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, οι Πινακίδες πρέπει να αφαιρεθούν. Μπήκαν με μία διάθεση πλήρους κυκλοφοριακού ελέγχου αυτού του μεγάλου χώρου, μπήκαν μαζί με μία μπάρα ασφαλείας που ελεγχόταν από τους ανθρώπους του Ναού και υποτίθεται ότι ο χώρος θα ήτο διαθέσιμος στα αυτοκίνητα μόνο κατά τη διάρκεια λειτουργιών ή άλλων εκκλησιαστικών τελετών. Το μέτρο (εξ αρχής λανθασμένο, κατά τη γνώμη μου, και το είχα πει, τότε, στον φίλο μου τον Ηλία, υπεύθυνο μηχανικό του αρμόδιου για τον χώρο Οργανισμού Λιμένος Βόλου) άντεξε κοντά στον ένα χρόνο, κι αυτή η κατεβασμένη μπάρα σ’ έναν χώρο που μεγάλωσα εμένα στον λαιμό μου καθότανε. Ύστερα, όπως πάντα στην Ελλάδα, το μέτρο χαλάρωσε, η μπάρα χάλασε, έμεινε ανοιχτή, τώρα δεν υπάρχει πια μπάρα. Ο χώρος κατέστη ανεξέλεγκτος, γεμάτος με δεκάδες ευπρεπώς σταθμευμένα οχήματα, που κανένα κακό (πέραν μιας μικρής αισθητικής ρύπανσης…) δεν προκαλούν και απεναντίας καλύπτουν ένα σημαντικό μέρος των αναγκών στάθμευσης συνολικά σ’ αυτή την όμορφη περιοχή αναψυχής της πόλης μας. Κατόπιν αυτού πρέπει άμεσα, τώρα, να αφαιρεθούν οι άχρηστες Πινακίδες Ρ-40, διότι όσο παραμένουν χωρίς να εξυπηρετούν κάτι με βάζουν σε υποψίες ότι «κάποιοι» μπορεί να τις χρησιμοποιήσουν σε μια «κατάλληλη» στιγμή για να «γεμίσουν τα ταμεία τους» από πρόστιμα σε συμπολίτες ή επισκέπτες με το πολύ απλό «σκεπτικό» ότι αφού οι Πινακίδες είναι εκεί και ισχύουν, ανεξάρτητα αν ο τόπος κατακλύζεται από σταθμευμένα οχήματα, κάθε στάθμευση είναι παράνομη. Το ίδιο, βέβαια, θα πρέπει να ισχύει και όταν γίνεται γάμος, βάφτιση, κηδεία ή τα πρωινά της Κυριακής στην Θεία Λειτουργία, διότι οι Πινακίδες Ρ-40 είναι ενιαίας και διαρκούς ισχύος.
Συμπέρασμα: αφήστε τις χαζομάρες (ή τις εξυπνάδες…) κι αφαιρέστε αμέσως τις Πινακίδες Ρ-40 από τον χώρο πέριξ του Ιερού Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης. Σας αγαπώ πολύ όλους και όλες εκεί πέρα στο Λιμάνι.
Σας αγαπώ και σας σκέφτομαι, Κι εσάς μαζί. Γεια σας.