γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
Καλημέρα πολίτες αυτής της καταπληκτικής χώρας, που βρίσκεται πάντοτε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Είναι ένα από τα συνθήματα της εποχής, το ακούω σχεδόν κάθε μέρα, το άκουσα, φυσικά, και στις εγκάρδιες προσφωνήσεις-αντιφωνήσεις κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργικού ζεύγους στον Λευκό Οίκο των Ηνωμένων Πολιτειών. Όπου όλα καλά κι όλα όντως ωραία κι ο κύριος Πρόεδρος γνωρίζει εις βάθος τα θέματά μας, ποιος αμφιβάλλει περί αυτού; το ζήτημα είναι τι είναι διατεθειμένος να κάνει για το καλό της Ελλάδας, εκτός… Εκτός από το να της πουλάει πανάκριβα οπλικά συστήματα, που θα της εξασφαλίσουν, λέει, «υπεροπλία» στο Αιγαίο – μέχρι να τα αποκτήσει και η Τουρκία, λέω εγώ, και να αποκατασταθεί η αναγκαία «ισορροπία» του τρόμου. Και φυσικά πανάκριβο υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), προκειμένου η σωστή πλευρά της Ιστορίας να απεξαρτηθεί από το δέκα φορές φτηνότερο, πλην εγκληματικό, ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο, με την μεταφορά του οποίου θησαυρίζουν ήδη οι Έλληνες ολιγάρχες (εφοπλιστές, κατά την επίσημη ορολογία).
Πολύ μπερδεμένοι καιροί αγαπητοί μου. Με την Ευρώπη τελείως παραδομένη στα προφανέστατα σκοτεινά σχέδια των ΗΠΑ, που έχουν βρει τη μεγάλη ευκαιρία να «τελειώσουν» με κάτι ανόητους αγγλογάλλους και κάτι υπερφίαλους γερμανοϊταλούς, που επειδή προσεταιρίστηκαν 5-6 πρώην κομμουνιστές θεώρησαν ότι είναι «μεγάλη δύναμη», ας γελάσω κινέζικα «χι, χι, χι». Στο τσεπάκι και οι επί δύο αιώνες ουδέτεροι Σκανδιναβοί, με το καλό και οι Ελβετοί! Και, για δες, οι μόνοι που προβάλλουν «αντίσταση» σ’ αυτόν τον εξανδραποδισμό ποιοι είναι; Ε;! οι Τούρκοι, βέβαια, ο Ερντογάν και η παρέα του, η ανερχόμενη δύναμη (όποια πέτρα κι αν σηκώσεις…) σαφέστατα επιδιώκοντας πολύ σοβαρά ανταλλάγματα – να παρακαλάμε την Μεγαλόχαρη και όλους τους Αγίους μέσα σ’ αυτά τα ανταλλάγματα να μην είναι, κάποια στιγμή, η Χίος ή το Καστελόριζο…
Πολύ μπερδεμένοι καιροί φίλες και φίλοι μου. Και με τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας να συνεχίζεται από 24 Φεβρουαρίου. Όπου όπλα συνεχώς μπαίνουν μέσα από ελεύθερους διαδρόμους στην Ουκρανία, αλλά 45 εκατ. τόνοι σιτηρών δεν μπορούν να βγουν γιατί οι άτιμοι οι Ρώσοι δεν αφήνουν ελεύθερους διαδρόμους. Λιμός εν όψει.
Λοιπόν, τέλος οι γεωπολιτικές αναλύσεις, πάμε στα ημέτερα θεματάκια.
Η Κάρτα Ελέγχου Καυσαερίων (ΚΕΚ) αναφέρεται για πρώτη φορά στην ελληνική πραγματικότητα στον Νόμο 2052/1992, άρθρο 3 (ΦΕΚ Α 94/ 05.06.1992) που έχει τίτλο «Μέτρα για την αντιμετώπιση του νέφους και πολεοδομικές ρυθμίσεις». Με την απαραίτητη γραφειοκρατική καθυστέρηση οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις εκδόθηκαν το 1994 και τα κυκλο-φ-οριακα 137, στις 4 Νοεμβρίου 1994 σχολιάζουν σχετικά:
«Τούτη τη φορά έφερε μαζί του (σσ. ο Νοέμβριος) και την νεοανακαλυφθείσα ΚΕΚ Κάρτα Ελέγχου Καυσαερίων. Το θαύμα της ελληνικής κομπινομανίας, της ελληνικής αρπακόλας και επισήμως, αν θέλετε.
Λέει, λοιπόν, ο πάντα αγαθών προθέσεων νομοθέτης: χρειαζόμαστε οπωσδήποτε καθαρό περιβάλλον, άρα χρειαζόμαστε οπωσδήποτε έλεγχο καυσαερίων και από τα καταλυτικά αυτοκίνητα, διότι από την ίδια τους την τεχνολογία και μόνο (καταλύτες) δεν διασφαλιζόμαστε ότι δεν ρυπαίνουν. Πολύ ωραία. Τι κάνουμε λοιπόν; θεσπίζουμε περιοδικό έλεγχο, ο οποίος πιστοποιείται με κάρτα.
Κάρτα Ελέγχου Καυσαερίων. Κάθε πότε; Κάθε χρόνο, να σας χαρώ. Και ποιος την εκδίδει, ποιος κάνει, δηλαδή, την πιστοποίηση; Εκεί πλέον υπεισήλθαν οι πάντα όχι αγαθών προθέσεων παράγοντες, γνωστοί και μη εξαιρετέοι γενικώς, και το προαναγγελθέν μπάχαλο «ήρθε κι έδεσε». (σσ. διαμάχη μεταξύ δημόσιων ΚΤΕΟ και ιδιωτικών συνεργείων…)
Αλλά το κυρίως πρόβλημα δεν βρίσκεται εκεί. Βρίσκεται επί της ουσίας, επί του τι πάει να πει ελέγχθηκε χθες το αυτοκίνητό μου και έχει καυσαέρια εντάξει και να! πήρα μία κάρτα που τιμάται 3000δρχ. (σσ. 10 € την σήμερον…) και για ένα χρόνο μετά είναι τα καυσαέριά μου εντάξει.
Εκτιμώ πολύ σοβαρά ότι δυστυχώς για μία ακόμη φορά σ’ αυτή τη χώρα παίζουμε με πράγματα που δεν πρέπει. Με έννοιες όπως «καθαρό περιβάλλον» κοιτάζουν κάποιοι να κάνουν «μπίζνες» και μόνο, χωρίς καμία απολύτως χρησιμότητα. Αυτή η κάρτα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο ένας ακόμα έμμεσος φόρος, στην πλάτη του (βλάκα) Έλληνα αυτοκινητούχου (πώς λέμε «τιτλούχος»…). Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Για τον απλούστατο λόγο ότι η σύνθεση των καυσαερίων ενός κινητήρα αλλάζει από λεπτό σε λεπτό, σκέψου τι γίνεται μέσα σ’ έναν χρόνο! Διότι εκτός απ’ τον κινητήρα και την λειτουργία του, ρόλο πολύ μεγάλο παίζει και η βενζίνη η ίδια, που σε καμιά περίπτωση δεν είναι τυποποιημένη στην Ελλάδα.
Με έναν λόγο. Αυτή η κάρτα ισχύει μόνο την στιγμή που εκδίδεται. Μόνο τη στιγμή της είσπραξης των 3.000δρχ. (σσ. 10 € την σήμερον…), δηλαδή. Το αργότερο την επόμενη φορά που βάζετε βενζίνη, το εκπεμπόμενο καυσαέριο έχει ήδη διαφορετική σύνθεση».
Ό,τι γράφαμε τότε, 1994, ισχύει μέχρι κόμμα και τελεία και σήμερα, 2022, τουτέστιν 28 χρόνια. Επί 28 χρόνια το «έξυπνο» ελληνικό κράτος εισπράττει αυτό το εντελώς παράλογο χαράτσι. Και δεν του φτάνει αυτό. Αν συλληφθείς χωρίς ΚΕΚ πληρώνεις κατάλληλο πρόστιμο. Αν σου κάνουν στον δρόμο έλεγχο καυσαερίων και δεν βρεθούν σωστά τα καυσαέριά σου (εκτός ορίων τάδε και τάδε, μια ολόκληρη ιστορία) αλλά έχεις σωστή και έγκυρη ΚΕΚ, πάλι πληρώνεις κατάλληλο πρόστιμο! Σαφές; Δηλαδή μιλάμε για πεντακάθαρη απάτη, με την οποία, βεβαίως, ουδείς ασχολείται. Το θέμα δεν είναι «πιασάρικο», δεν είναι μια Ρούλα, ένας Άλκης, ένας πιτσιρικάς μπροστά στις ρόδες, να συγκλονιστούμε αδερφέ, ούτε καν ένας φουσκωμένος λογαριασμός παρόχου. Είναι απλώς μια κρατική απάτη διαρκείας. Και ο χωροχρόνος μας τελείωσε.
Έρρωσθε και ευδαιμονείτε! Σε απλά ελληνικά, γεια σας.
*Στην φωτογραφία μουσικοί του δρόμου και διαδηλωτές στην οδό Ερμού.