Γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
Καλό Καλοκαίρι φίλοι και φίλες αναγνώστες! Θα δούμε τι είδους καλοκαίρι θα είναι και τούτο και, κυρίως, τι είδους φθινόπωρο θα μας έρθει μετά. Πάντως ένα «πράσινο πιστοποιητικό εμβολιασμού», ένα ακόμη φακέλωμα και μάλιστα με τα πιο ευαίσθητα από τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών, εισάγεται ως «απολύτως αναγκαίο» στην ιστορία της ανθρωπότητας. Κι ο δικός μας άνθρωπος έκλεισε πέμπτη εβδομάδα στους θαλάμους του Νοσοκομείου…
Πρώτα μια απαραίτητη διευκρίνιση, σχετικά με το θέμα του υδατοδρομίου στον Λιμένα του Βόλου. Όταν έγραψα ότι «δεν βρήκα το ΦΕΚ» σαφώς εννοούσα ότι δεν το βρήκα ψάχνοντας μόνος μου στο διαδίκτυο. Και φυσικά δεν αμφισβήτησα ότι υπάρχει. Την επόμενη μέρα ο Συνάδελφος Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΛΒ αυτοπροσώπως επικοινώνησε μαζί μου και μου το έστειλε. Στη σύντομη κουβέντα μας συμφωνήσαμε ότι είναι αναγκαίο να προωθηθούν παράλληλα τα υδατοδρόμια στα νησιά, καθώς και στον Άλιμο για την Αθήνα. Η στήλη ευχαριστεί τον ΟΛΒ για την επικοινωνία.
Και δεν θέλω τώρα και εδώ να ασχοληθώ με το θέμα «Ο Βόλος διαμετακομιστικός κόμβος όπως το Ρότερνταμ», που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα μας στις 25.05.2021. Δεν θέλω διότι θα στεναχωρηθούμε, κι εγώ και άλλοι, μπορεί και το Πολεμικό Ναυτικό που επιθυμεί, από όσο καταλαβαίνω, να κάνει ναύσταθμο στον Βόλο. Πάντως κάποια στιγμή θα έρθει κι αυτή η ώρα. Μαζί και με το Εμπορευματικό Κέντρο που μάλλον κανείς δεν έχει καταλάβει περί τίνος πρόκειται – και δεν μιλώ μόνο για τη γειτονιά μας, για την Ελλάδα ολόκληρη μιλώ – αλλά κυκλοφορεί ανάμεσά μας από το 1997 πολύ συγκεκριμένα, σε καθαρά διεκδικητικό και, κατά βάση, τοπικιστικό επίπεδο. Από κοντά και οι διάφοροι κατά καιρούς «κυβερνητικοί αξιωματούχοι», που ανακοινώνουν ό,τι βρίσκουν πρόχειρο κι ό,τι, ίσως, βολεύει την εκλογική πελατεία τους. Εδώ ταιριάζει «γάντι» κι ο στίχος του Σαββόπουλου «…τι να φταιν οι εκπρόσωποι, έρημοι κι απρόσωποι, βρε!». Κι εγώ τώρα έμαθα για «Θριάσιο Ι και Θριάσιο ΙΙ», μέχρι χτες για ένα ήξερα, εδώ και παραπάνω από 30 χρόνια, φαίνεται ότι στον δρόμο προέκυψε και δεύτερο, παρ’ όλο που το πρώτο δεν έχει, στα 30 αυτά χρόνια, σημειώσει καμία πρόοδο πέρα από διαδικαστικού χαρακτήρα κινήσεις και ανταγωνισμούς μεταξύ «επενδυτών». Ειλικρινά πιστεύω – και παίρνω το ρίσκο να το πω – ότι πραγματικό εμπορευματικό κέντρο δεν πρόκειται ποτέ να γίνει στη Θεσσαλία. Ακόμη κι αν γίνει ο Βόλος «Ρότερνταμ»…
Όμως ο Νομός Μαγνησίας πανηγυρίζει για 23 γαλάζιες σημαίες, εκ των οποίων 12 στη χερσαία Μαγνησία, 10 στη Σκιάθο και 1 στη Σκόπελο. Αυτές οι 12 βραβευμένες παραλίες της στεριάς ανήκουν όλες στον Δήμο Βόλου. Όλες. Και είναι ο Άναυρος, οι Αλυκές, το Καρνάγιο, οι Αμφανές κ.λπ., μέχρι Πλατανίδια ανατολικά και μέχρι Νέα Αγχίαλο δυτικά. Και τέλος. Και μπράβο που είναι καθαρές και κατάλληλες για κολύμπι αυτές οι παραλίες του τόπου μας. Αλλά εγώ θεωρώ, συμπολίτες, απαράδεκτο να μην συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτόν τον διεθνή θεσμό, στον οποίο συμμετέχουν 49 κράτη και στον οποίο η Ελλάδα υπερηφανεύεται ότι κατέκτησε την 2η θέση παγκοσμίως, παραλίες όπως (τελείως ενδεικτικά) Καμάρι, Χορευτό, Παπά Νερό, Ποτιστικά, Πάλτση, Χόρτο, Αμποβός, Καλά Νερά, Νιές, Πηγάδι, Αχίλλειο κι άλλες 50 τουλάχιστον. Δεν ξέρω ακριβώς τι συμβαίνει, έχω κάποιες υποψίες μετά από κάποιες παλιότερες συζητήσεις, αλλά σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι είναι κρίμα και εκτιμώ ότι είναι ανάγκη να ενδιαφερθεί η Περιφέρεια με τους περί Τουρισμού φορείς γι’ αυτό, μιας και οι αρμόδιοι Δήμοι είναι προφανές ότι δεν ενδιαφέρονται.
Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος μεθαύριο 5 Ιουνίου και η Μαγνησία δείχνει για μία ακόμη φορά το μεγαλείο της: Δεύτερη κατά σειρά εκδήλωση διαμαρτυρίας-διαδήλωση-συλλαλητήριο για το πολύ κρίσιμο θέμα της καύσης των σκουπιδιών (η πρώτη έγινε στις 29 Μαΐου, μια βδομάδα πριν…). Χωρίς άλλα σχόλια.
Τα σχετικά με το Πανθεσσαλικό Στάδιο τα μάθατε, φαντάζομαι. Ησύχασα πια, δικό μας, των πολιτών του Βόλου είναι το Στάδιο, συγκινήθηκα και με τη συγκίνηση του δημοτικού συμβούλου, έμαθα πώς γίνονται οι δουλειές σ’ αυτές τις απαίσιες εταιρείες του Δημοσίου, έμαθα και ότι οι κερκίδες στάζουν νερά και χρειάζονται αμέσως επισκευή, έμαθα, παρεμπιπτόντως, και ότι «λεφτά υπάρχουν» και να μην ανησυχώ. Και τότε αναρωτήθηκα, αφού υπάρχουν 20.000.000,00 αποθεματικά ή διαθέσιμα, και τόσα και τόσα έργα γίνονται στην πόλη χωρίς, βεβαίως, να μειώνεται το ποσόν των 20 εκατομμυρίων εδώ και μία 6ετία περίπου (θαύμα! θαύμα!) αναρωτήθηκα, που λέτε, γιατί δεν επισκευάζονται οι κερκίδες κι ό,τι άλλο χρειάζεται το Εθνικό Στάδιο (ΕΑΚ). Θυμάται κανείς συναυλία με τον Γιώργο Νταλάρα στο Στάδιο ή κάνω λάθος; Άσχετο, θα μου πείτε. Όχι και τόσο, θα σας πω, καθώς τα περισσότερα έσοδα του Πανθεσσαλικού Σταδίου αναμένονται από πολιτιστικές εκδηλώσεις…
Αλλά να! κι ένα πραγματικά άσχετο σχόλιο: Εκείνη η εξωτερική μονάδα ερκοντίσιον στο καλύτερο σημείο του κτηρίου με την επένδυση από πλάκες Πηλίου, στην πρόσοψη της ΔΕΥΑΜΒ, ακριβώς πάνω από τα γράμματα, που δεν υπάρχει περίπτωση να βγει μια φωτογραφία χωρίς να την περιλαμβάνει, δεν είναι δυνατόν να μετακινηθεί σε άλλη θέση; Ή δεν το «βλέπει» κανείς;
Έως εδώ και μη παρέκει σήμερα, συμπολίτες. Να είστε καλά και να ανταμώνετε, η μοναξιά είναι κακός σύμβουλος. Γεια σας.
Στη φωτογραφία ο στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (πριν τον βάλουν φυλακή…) γιορτάζει τα 200 χρόνια της Επανάστασης με ένα μπουκαλάκι κρασί…
