Γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
Καλημέρα συμπολίτες. Φορέσατε μάρτη στο χεράκι μη σας κάψει ο ήλιος του Μάρτη; Ή η κάψα της ψησταριάς, που ετοιμάζεστε όλοι ομοθυμαδόν να την βγάλετε στο μπαλκόνι προκειμένου απαραιτήτως να μην χάσετε το τσίκνισμα της Τσικνοπέμπτης – τουλάχιστον αυτό το μήνυμα νιώθω εγώ ότι περνάει η τηλεόραση των ημερών.
Καλημέρα, και εύχομαι να σας βρίσκω υγιείς και σε καλή ψυχική κατάσταση – παρ’ όλο που η περιρρέουσα κατάσταση προς τα αντίθετα επιτακτικά ωθεί.
Γενικά η κατάσταση, όπως την νιώθω εγώ, είναι ένα απόλυτο επικοινωνιακό αλαλούμ, στο οποίο τα σημαντικά ζητήματα περνάνε νύχτα από τη Βουλή με κάποιες ψηφοφορίες από το σπίτι, λόγω κορωνοϊού, όπου καλύτερη δικαιολογία δεν θα μπορούσε να βρεθεί. Και για το ίδιο το πολύ σημαντικό ζήτημα της πανδημίας προσπαθούμε όλοι, πιστεύω, να βγάλουμε άκρη κι άκρη δε βγαίνει. Τώρα άκουσα ότι επειδή θα φρακάρουν οσονούπω οι ΜΕΘ της Αττικής θα στέλνονται ασθενείς (δυστυχείς, και οι συγγενείς τους δυστυχέστεροι) σε Νοσοκομεία της επαρχίας – 1.000 αστυνόμους θέλει να προσλάβει ο κύριος Χρυσοχοΐδης για να δέρνουν δημοκρατικά τα παιδιά μας στα Πανεπιστήμια. Και τα εμβόλια είναι-δεν είναι, υπάρχουν-δεν υπάρχουν, αν έχω μάθει σωστά η Τουρκία πήρε την πατέντα από το ρωσικό εμβόλιο με το σημαδιακό όνομα σπούτνικ (όνομα του πρώτου στην Ιστορία τεχνητού δορυφόρου σε τροχιά γύρω από τη γη, κατασκευής Σοβιετικής Ένωσης το 1957) και το παράγει ήδη στην Τουρκία. Εμείς περιμένουμε από τα ανθρωπάκια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να συνεννοηθούν με τα εβραϊκά τσακάλια των φαρμακοβιομηχανιών – αν είναι δυνατόν!
Και οι μεταλλάξεις ομοίως, κάθε τόσο και μια καινούργια, βουρ! από κοντά και οι ομοίως δυστυχείς, δυστυχώς, λοιμωξιολόγοι στα πρωινάδικα να αγωνίζονται να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα – έχω μια απορία, και να με συμπαθάτε: όλοι αυτοί πληρώνονται για να κάνουν αυτό που κάνουν, τριγυρνώντας όλη μέρα στα κανάλια; Γιατί από ό,τι έχω καταλάβει, στους καιρούς που ζούμε είναι πολλοί αυτοί που πληρώνονται για να λένε ή να γράφουν βλακείες, την ώρα ακριβώς που οι παντοειδείς άποροι αυξάνονται αλματωδώς στη χώρα λόγω των «λοκντάουν».
Στον Βόλο είναι απολύτως βέβαιο ότι έχουμε έναν τέτοιον, που πληρώνεται για να γράφει αυτές τις απίστευτες ανακοινώσεις, που πηγάζουν από το κτίριο του Δημαρχείου και λασπώνουν όλη την όμορφη πόλη μας με τους τραγικούς, ναι! τους τραγικούς κατοίκους.
Θύμα τελευταίο η κυρία προϊσταμένη της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων, αναφορικά με το έργο στην περιοχή της Πλατείας Αναύρου. Θύμα προτελευταίο ο Πρύτανης και συλλήβδην το ανθρώπινο δυναμικό του Πανεπιστημίου μας. Όπου ο πληρωμένος κοντυλοφόρος, εκφράζοντας το μίσος που διακατέχει την αρχή του τόπου γι’ αυτόν τον τόπο και τους τραγικούς (επαναλαμβάνω) κατοίκους του, στρέφεται αποκλειστικά εναντίον της προσωπικότητας. Όχι του Θεσμού. Της προσωπικότητας που υπηρετεί τον Θεσμό. Άθλια πρακτική άθλιων εμπνευστών, που σκοπό έχει την τρομοκράτηση, τίποτε λιγότερο.
Και επί της ουσίας τίποτε, ένα τεράστιο τίποτε. Αναφορικά με το Πανεπιστήμιο, τούτο το καινούργιο χτύπημα με τον αποχαρακτηρισμό του οικοπέδου στην οδό Σέκερη είναι μια καθαρή εκδίκηση, τίποτε άλλο, κανένα όφελος δεν θα έχει από αυτό η πόλη, απεναντίας ζημιά θα έχει αν δεν μπορέσει να υλοποιηθεί εκεί το σχέδιο διεύρυνσης της Πολυτεχνικής Σχολής και της δημιουργίας Διεθνούς Συνεδριακού Κέντρου 800 ατόμων – αλλά θα μου πεις τι να τα κάνει αυτά το Μονακό, έχει ολόκληρο μπουζουξίδικο πολυτελείας… Εκδίκηση, καθαρή, εμπαθών ανθρώπων, ξένων προς τον Βόλο και την Ιστορία του.
Το δεύτερο έχει, για μία ακόμη φορά, σχέση με τις γραμμές του Τρένου του Πηλίου. Εδώ ο κειμενογράφος αποδεικνύεται εκτός από ρυπαρογράφος και αδιάβαστος αφού ειρωνεύεται την Υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη που με την ιστορική υπουργική απόφαση ΥΠΠΕ/ΔΠΠΠ/Γ/20387/1282/6-5-85 χαρακτήρισε «…ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1469/50, το τρένο Βόλου-Μηλεών-Πηλίου…» και έβαλε οριστικό τέλος στα σχέδια αποξήλωσης και εξαφάνισης ενός ιστορικού μνημείου – αλλά θα μου πεις ότι το ίδιο ξαναέκανε κι ο Δήμος όταν κάλυψε τις γραμμές στον κυκλικό κόμβο του Δημαρχείου, τώρα το «ξέχασε» αυτό, «εγκαλεί» την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων για κάποιες ζαρντινιέρες και προσβάλλει προσωπικά την συνάδελφο προϊσταμένη μηχανικό, τολμώντας να μιλήσει για αμοιβές ο, επαναλαμβάνω, πληρωμένος κοντυλοφόρος!
Και τελικώς τι απέγινε με το Δικαστικό Μέγαρο; Πάμε για τα επόμενα 30 χρόνια;
Ύστερα η πόλη, λέει, βραβεύτηκε για το Σύστημα Ελεγχόμενης Στάθμευσης (ΣΕΣ, να θυμίσω ότι η ονομασία ανήκει σ’ εμένα, από το 1994, με ΤΕΟΚΑΡ), το οποίο θα κατασκευάσει με 15 εκατ. € (είναι πολλά τα λεφτά…). Πρώτη φορά βλέπω να βραβεύεται κάποιος ή κάτι που θα κάνει κάτι…!
Στερνό αντίο στον συνάδελφο Γιάννη Στάμο. Περιμένω την ανακοίνωση του Δήμου.
Και να θυμάστε: η Δημοκρατία δεν εκδικείται, όπως είπε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν μετέτρεψε την ποινή των πρωταιτίων της Χούντας της 21ης Απριλίου από εις θάνατον σε ισόβια. Γεια σας.
Στη φωτογραφία ένα ανέμελο πικνίκ, έργο του Κολομβιανού ζωγράφου Φερνάντο Μποτέρο.
