Της Άννας Μαρίας Κουτσιρίμπα – Σεμιλιέτωφ,
φιλολόγου – συγγραφέα*
Σήμερα θα βρεθούμε στο πάρκο Bastejkalnα που βρίσκεται έξω από τα όρια της παλιάς πόλης. Είναι ένα μεγάλο σε μέγεθος πάρκο, μια πραγματική όαση, ένας όμορφος χώρος για ξεκούραση και ατελείωτες βόλτες. Ανακατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα με έναν μικρό καταρράκτη, με μια μικρή κατοικία κύκνων, με μια γέφυρα πάνω από το κανάλι μήκους 23 μέτρων και αρκετά γλυπτά. Θα συναντήσουμε πολλά είδη φυτών, εξωτικά δέντρα και σπάνια είδη λουλουδιών. Σήμερα το πάρκο έχει επεκταθεί και περιλαμβάνει αρκετά μνημεία με σημαντικότερο το Μνημείο της Ελευθερίας, στην περιοχή Boulevard. Στο σημείο μάθαμε πως παλαιότερα βρισκόταν το χάλκινο άγαλμα του Μεγάλου Πέτρου, του Ρώσου αυτοκράτορα, το οποίο αντικαταστάθηκε από το συγκεκριμένο μνημείο ύψους 42 μέτρων που υψώνεται στο κέντρο της πλατείας. Στην κορυφή το χάλκινο άγαλμα ύψους 9 μέτρων με τη μορφή μιας γυναίκας που κρατά στα χέρια της τρία αστέρια, που συμβολίζει τις τρεις γεωγραφικές περιοχές που ενώθηκαν για να δημιουργηθεί το σημερινό κράτος της Λετονίας. Κατασκευάστηκε προς τιμήν εκείνων που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του Λετονικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας κατά το 1918 – 1920. Στη βάση του θα δούμε αρκετά γλυπτά τοποθετημένα σε δεκατρείς ομάδες που απεικονίζουν τον πολιτισμό και την ιστορία της χώρας. Ανάμεσά τους έναν ψαρά, έναν τεχνίτη και έναν αγρότη που κρατά ένα δρεπάνι. Σε ένα άλλο σύμπλεγμα έναν αρχαίο Λετονό πολεμιστή ανάμεσα σε δυο σύγχρονους στρατιώτες. Στο πίσω μέρος διακρίνουμε πάλι δυο ομάδες γλυπτών. Στη μία, μια μητέρα ανάμεσα στα δυο παιδιά της και στην άλλη έναν ιερέα, έναν επιστήμονα και έναν συγγραφέα. Στη βάση του μνημείου τρεις αλυσοδεμένοι άνδρες προσπαθούν να ξεφύγουν από τις αλυσίδες τους. Υπάρχει και μία επιγραφή που στα λετονικά σημαίνει «Για την Πατρίδα και την Ελευθερία». Μετά την προσάρτηση της Λετονίας στη Σοβιετική Ένωση το μνημείο κινδύνεψε να καταστραφεί αρκετές φορές, αλλά τελικά διασώθηκε για τον λόγο ότι η καταστροφή του θα προκαλούσε ένταση και ξεσηκωμό των κατοίκων. Κινδυνεύει όμως από τις καιρικές συνθήκες, τον παγετό, την έντονη βροχόπτωση και την ατμοσφαιρική ρύπανση. Για τον λόγο αυτό από το 1990 η περιοχή γύρω από το μνημείο έχει πεζοδρομηθεί. Η τελευταία αποκατάστασή του πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 20ού αιώνα και οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το 2001, όπου ακόμη και τα αστέρια του επιχρυσώθηκαν και πάλι. Αρκετές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στο μνημείο. Κοντά βρίσκονται αρκετές πρεσβείες, όπως της Γαλλίας και της Γερμανίας, αλλά και το Πανεπιστήμιο της Λετονίας και το Κρατικό Γυμνάσιο της πρωτεύουσας.
Από εδώ θα πάρουμε το καραβάκι για μια βόλτα αρχικά στο κανάλι και στη συνέχεια θα ανοιχτούμε στον ποταμό. Επιβιβαζόμαστε και θαυμάζουμε τη φυσική ομορφιά. Πλάι μας μικρές βάρκες που ντόπιοι χαίρονται τη βόλτα τους. Παρατηρούμε τη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής. Εξωτικά δέντρα, θάμνοι, όμορφα λουλούδια, κύκνοι και ακούσματα πουλιών. Καθώς διανύουμε το κανάλι περνάμε από την Όπερα, ένα όμορφο νεοκλασικό κτίριο του 19ου αιώνα, όπου στεγάζονται η Εθνική Λυρική Σκηνή, καθώς και οι θίασοι μπαλέτου. Έχει ανακαινιστεί αρκετές φορές. Η τελευταία ανακαίνιση ολοκληρώθηκε το 1995 και στις αρχές του 21ου αιώνα προστέθηκε ακόμη μία νέα αίθουσα για 300 θεατές.
Βγαίνουμε στον ποταμό Νταουγκάβα. Ο Νταουγκάβα είναι ο ποταμός που διασχίζει τη Λετονία με πλάτος περίπου 700 μέτρα και βάθος γύρω στα 8 με 9 μέτρα.
Κοντά στο ποτάμι διακρίνουμε την κεντρική αγορά τροφίμων που θεωρείται ότι είναι η μεγαλύτερη και από τις πιο παλαιές της Ευρώπης. Κατασκευάστηκε το 1922 και έχει συμπεριληφθεί στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Στεγάζεται σε τέσσερα θολωτά κτίρια το ένα δίπλα στο άλλο. Στο ένα είναι η αγορά κρεάτων, στο άλλο η αγορά ψαριών, η αγορά γαλακτοκομικών προϊόντων και η λαχαναγορά. Στην κεντρική αγορά θα βρούμε ό,τι θελήσουμε.
Από μακριά διακρίνουμε τα καμπαναριά του καθεδρικού ναού και του ναού του Αγίου Πέτρου, την εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου με τους χαρακτηριστικούς τρούλους της, τη Λετονική Ακαδημία Επιστημών, που ξεχωρίζει λόγω του ύψους της. Βορειότερα περνάμε από το κάστρο με το λευκό του χρώμα και τον Πύργο της Πυρίτιδας.
Φαίνεται και ο Ραδιοφωνικός και Τηλεοπτικός πύργος που είναι το ψηλότερο κτίριο της Βαλτικής. Χτίστηκε από τους Σοβιετικούς με ύψος 368,5 μέτρα. Στα 97 υπάρχει παρατηρητήριο και μπορούμε να τον επισκεφτούμε. Ο πύργος είναι χτισμένος σε ένα νησάκι στον ποταμό.
Καθώς βρισκόμαστε στον ποταμό Νταουγκάβα συναντάμε γέφυρες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά η κάθε μία. Τη μεταλλική όπου είναι και οι γραμμές του τρένου, την πέτρινη που είναι η παλαιότερη και τη σύγχρονη με το όνομα Vansu, που το μήκος της είναι 595 μέτρα και χτίστηκε επί σοβιετικής εποχής με το όνομα Γέφυρα Γκόργκι το 1981. Όταν επισκεφτήκαμε την πόλη ήταν έτοιμη και ακόμη μία γέφυρα που δεν είχε δοθεί ακόμη σε κυκλοφορία.
Στην απέναντι όχθη του ποταμού χτιζόταν η Εθνική Βιβλιοθήκη, αλλά όταν την επισκεφτήκαμε δεν είχαν ολοκληρωθεί ακόμη οι εργασίες.
Δεν είναι δυνατόν να μην προσέξουμε τα κρουαζιερόπλοια που έχουν καταφτάσει στο λιμάνι και αποβιβάζουν τον κόσμο. Πιο κάτω η μαρίνα με τα σκάφη. Δίκαια θεωρείται η πιο κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα της Βαλτικής.
*Οι φωτογραφίες είναι του Μιλτιάδη Σεμιλιέτωφ.