Κρουαζιέρα στην Cinque Terre- Μαναρόλα και Κορνίγκλια

Της Άννας Μαρίας Κουτσιρίμπα – Σεμιλιέτωφ,
φιλολόγου – συγγραφέα*

Συνεχίζουμε να ατενίζουμε το πέλαγο από το καραβάκι μας και να παρατηρούμε το όμορφο φυσικό τοπίο, τα βράχια που ξεπροβάλουν από τη θάλασσα. Και ανάμεσά τους ξεχωρίζουν σπίτια, πολύχρωμα, μικρά και μεγάλα από τις γαίες της Τσίνκουε Τέρρε.
Επόμενη γαία η Μαναρόλα που ίσως να είναι το παλαιότερο από τα χωριουδάκια της Cinque Terre. Πλησιάζουμε όσο γίνεται με το πλοιάριο για να έρθουμε όσο πιο κοντά μπορούμε και να θαυμάσουμε το υπέροχο χωριό που στέκει πάνω στους βράχους. Kαι αυτή η Γαία φημίζεται για την παραγωγή κρασιού και ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατά της είναι το μονοπάτι που την ενώνει με το Ρίοματζόρε. Τα σπίτια της πολύχρωμα χτισμένα κυριολεκτικά πάνω στα βράχια. Από μακριά ξεχωρίζει το καμπαναριό με το ρολόι της εκκλησίας του San Lorenzo που χρονολογείται τον 14ο αιώνα, μια απλή, κατακίτρινη, πέτρινη εκκλησία. Δεν έχει πρόσβαση στη θάλασσα για σκάφη και καραβάκια, παρά μονάχα μερικές βάρκες των ντόπιων είναι ελλιμενισμένες στη μικρή μαρίνα και μπαινοβγαίνουν στη θάλασσα προσεχτικά ανάμεσα από τα βράχια. Δεν έχει παραλία για μπάνιο, αλλά από ό,τι βλέπουμε έχει καταγάλανα βαθιά νερά για ένα μοναδικό κολύμπι για όσους θέλουν να το τολμήσουν πέφτοντας από τα βράχια. Μια σκάλα και μια ντουζιέρα που διακρίνουμε παρέχονται για τους πολίτες που επιδιώκουν την περιπετειώδη κολύμβηση. Μάθαμε πως από το 1961 κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων στον λόφο στήνεται μια φωτεινή σκηνή της Γέννησης του Χριστού με χιλιάδες φωτάκια που λαμπυρίζουν και χαρίζουν μια μοναδική εικόνα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Από μακριά ξεχωρίζει ο σιδηροδρομικός σταθμός, το μέσο επικοινωνίας με τα άλλα χωριά της ακτογραμμής, αλλά και με την Πίζα και τη Γένοβα.

Στη Manarola διακρίνουμε και το ψηλότερο σπίτι πάνω σε βράχο, το οποίο βρίσκεται 70 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Η αλήθεια είναι πως το καραβάκι μας πλησίασε όσο πιο κοντά γίνονταν ώστε να θαυμάσουμε από κοντά το χωριουδάκι και τα σπίτια που δεν έχουν απλά θέα θάλασσα, αλλά βρίσκονται χτισμένα στην άκρη του γκρεμού. Ένας ψαράς που από το μονοπάτι κατέβηκε στον φυσικό όρμο, έπαιρνε τη βάρκα του για να βγει στα ανοιχτά.

Επόμενη στάση μας η Corniglia, η οποία δεν έχει πρόσβαση στη θάλασσα. Την παρατηρούμε από το καραβάκι μας να δεσπόζει στην κορυφή του λόφου. Πήρε το όνομά της από μια σημαντική οικογένεια που έφερε το όνομα Cornelia. Εκεί μάθαμε πως βρίσκεται ο ιερός ναός του Αγίου Πέτρου. Η Κορνίγκλια δε βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα. Είναι χτισμένη στην κορυφή ενός ακρωτηρίου περίπου 100 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας και για να βρεθεί κανείς στη χώρα θα πρέπει να ανέβει 383 σκαλοπάτια. Χρονολογείται από τη Ρωμαϊκή εποχή. Επειδή δεν υπάρχει πρόσβαση από τη θάλασσα οι τουρίστες μπορούν να την επισκεφτούν μόνο με αυτοκίνητο ή μέσω της σιδηροδρομικής γραμμής, αλλά ακόμη και με τα πόδια ακολουθώντας το μονοπάτι από τα γειτονικά χωριά. Για τον λόγο αυτό δεν κατακλύζεται από το πλήθος των τουριστών που έχουν οι άλλες γειτονικές γαίες. Αποτέλεσμα να είναι και η πιο ήσυχη. Από μακριά διακρίνουμε τα στενά σοκάκια και τα πολύχρωμα σπίτια που είναι σήμα κατατεθέν της Τσίνκουε Τέρρε. Παρατηρούμε τα καταπράσινα αμπέλια που αγκαλιάζουν την περιοχή. Άλλωστε φημίζεται για τα κρασιά της. Το μονοπάτι που ενώνει την Κορνίγκλια με τη Μαναλόρα θεωρείται από τα πιο γραφικά και εντυπωσιακά μονοπάτια σε όλο το Εθνικό Πάρκο. Ξεχωρίζει και το μονοπάτι προς τη γειτονική Βερνάτσα με θέα τη θάλασσα και με αρκετά πολύχρωμα λουλούδια. Διακρίνουμε την εκκλησία του Αγίου Πέτρου του 14ου αιώνα. Διακρίνουμε και ένα μονοπάτι που κατηφορίζει σε μια βραχώδη παραλία για εκείνους που επιθυμούν να κολυμπήσουν ή να κάνουν ηλιοθεραπεία. Απότομη κατάβαση με σκάλες για εκείνους που το επιθυμούν και το τολμούν.

*Οι φωτογραφίες είναι του Μιλτιάδη και του Γιώργου Σεμιλιέτωφ