Τοπικά

Κραυγή αγωνίας από τις 31 καθαρίστριες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας – Είναι 1,5 χρόνο άνεργες

Στην ανεργία βρίσκονται τον τελευταίο 1,5 χρόνο 31 καθαρίστριες που εργάζονταν μέχρι τον Δεκέμβριο του 2019 στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Σήμερα το Σωματείο Καθαριστριών Μαγνησίας παραχώρησε συνέντευξη Τύπου στον θόλο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας απαιτώντας να σταματήσει άμεσα η προκήρυξη διαγωνισμού που προβλέπει τη συνέχιση του εργολάβου στην καθαριότητα του Ιδρύματος και την άμεση υπογραφή σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και να καμία απόλυση.

«Βρισκόμαστε στον αέρα καθώς έχει τελειώσει και το ταμείο ανεργίας που λάβαμε για κάποιους μήνες. Ζούμε χωρίς κανένα εισόδημα, βρισκόμαστε οι περισσότερες σε ηλικία που δύσκολα θα βρούμε κάποια άλλη δουλειά, ώστε να μπορέσουμε να συμπληρώσουμε τα απαραίτητα για τη συνταξιοδότηση» δήλωσε η πρόεδρος του Σωματείου Μαρία Πλαγερά. Όπως ανέφερε, η συνέχεια παρουσίας εργολάβων στην καθαριότητα θα έχει αποτέλεσμα την πλήρη υποβάθμιση των συνθηκών υγιεινής χιλιάδων φοιτητών και εργαζομένων. «Με βάση την εργολαβία, προβλέπονται λιγότεροι εργαζόμενοι, που θα δουλεύουν 4ωρο, σε συνθήκες απόλυτης εκμετάλλευσης, αφού κατ’ αντιστοιχία, η έκταση των χώρων που τους αναλογεί να καθαρίζουν διπλασιάζεται. Το μόνο που διασφαλίζεται είναι το εργολαβικό κέρδος» πρόσθεσε.

Σύμφωνα με την κ. Πλαγερά, τα παραπάνω αποτυπώνονται και σε σχετική επιστολή του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας προς τον υφυπουργό Παιδείας το 2019, στην οποία περιγράφει το γεγονός ότι αν προσληφθεί προσωπικό μέσω εργολαβίας, για την κάλυψη των 31 θέσεων προσωπικού καθαριότητας απαιτούνται 616.000 ευρώ για ένα έτος. Την ίδια στιγμή που με την ανανέωση της σύμβασης του ίδιου προσωπικού μέσω Εταιρείας Αξιοποίησης και Διαχείρισης Περιουσίας το κόστος είναι 400.000 ευρώ.
Τη στήριξή του στον αγώνα των 31 καθαριστριών εξέφρασε και ο πρόεδρος του Συλλόγου Διοικητικών Υπαλλήλων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δημήτρης Μαριετάκης. «31 καθαρίστριες πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους για τόσα χρόνια στο Πανεπιστήμιο και τις πέταξαν στον δρόμο. Αυτή είναι η προστασία της κυβέρνησης στους εργαζόμενους. Δεν έχει ευθύνη όμως μόνο η κυβέρνηση αλλά και οι διοικήσεις των Πανεπιστημίων» επισήμανε.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το