Για τον φωτογράφο και άνθρωπο Κώστα Ζημέρη έχουν γραφτεί και ειπωθεί πάρα πολλά. Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι ο Κώστας Ζημέρης ασχολούνταν με τις εφευρέσεις, εκτός από τη φωτογραφία και τη ζωγραφική. Ο μικρότερος εγγονός του, πολιτικός μηχανικός και ιδιωτικός υπάλληλος στο Υπεραστικό ΚΤΕΛ Μαγνησίας, Κώστας Ζημέρης έχει αρχείο του παππού του, το οποίο περιλαμβάνει εφευρέσεις με διπλώματα ευρεσιτεχνίας, αλλά και το μαντολίνο, το πρώτο ζωγραφικό έργο στην Αμερική, ανέκδοτα βιβλία και θεατρικά κ.λπ.
Ο κ. Κώστας Ζημέρης ανέφερε πως «οι αναμνήσεις από τον παππού μου είναι ανάκατες στο μυαλό μου, καθώς ήμουν πολύ μικρός, αλλά κάποιες είναι έντονα χαραγμένες μέσα μου. Ήταν πράος, ήσυχος, ήρεμος. Ήταν πολύ έξυπνος άνθρωπος για την εποχή του».
Ο εγγονός του Κώστα Ζημέρη ανοίγοντας το αρχείο για τον παππού του που έχει στα χέρια του από τον πατέρα του, μιλά για μερικές από τις εφευρέσεις του φωτογράφου και ζωγράφου: «Μία άλλη ενασχόληση του Κώστα Ζημέρη ήταν οι εφευρέσεις. Ο παππούς μου ασχολούνταν με πάρα πολλά πράγματα. Ήταν ένας έξυπνος άνθρωπος, μπροστά από την εποχή του».
Μία από τις εφευρέσεις του Κώστα Ζημέρη, όπως αφηγείται ο εγγονός του, ήταν η ανακάλυψη του φίλτρου: «Πριν την ανακάλυψη του φίλτρου από τις καπνοβιομηχανίες, ο Κώστας Ζημέρης είχε φτιάξει φίλτρα, τα οποία έβγαιναν σε δύο συσκευασίες, μία σε μπλε και μία σε κόκκινη, με την ονομασία Filkot. Για αυτή του την ευρεσιτεχνία είχε και δίπλωμα. Το φίλτρο αυτό ήταν «πρόγονος» του φίλτρου του τσιγάρου που όλοι ξέρουμε σήμερα».
Ο ίδιος θυμάται τα λόγια του παππού του: «Λίγο πριν τον Πόλεμο του 1940 ανακάλυψε τα φίλτρα, κάνοντας μία σύμπραξη και πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Είχε κάνει συμφωνία ή με τον Παπαστράτο ή με τον Ματσάγγο, δεν το θυμάμαι καλά, για παραγωγή, ώστε με κάθε πακέτο με είκοσι τσιγάρα, άφιλτρα τότε, να συνοδεύεται με τα 20 φίλτρα. Η ατυχία ήταν ότι μόλις έγινε η συμφωνία, κηρύχθηκε ο Πόλεμος, έτσι έκλεισε το εργοστάσιο και δεν προχώρησε».
Μία από τις ασχολίες του Κώστα Ζημέρη ήταν τα επιτραπέζια παιχνίδια. «Είχε ανακαλύψει τη Μανώβρα, ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Έχω ακόμη σφραγισμένα κουτιά. Πρόκειται για ένα παιχνίδι σαν το αντίστοιχο του κύβου του Ρούμπικ, αλλά σε οριζόντια μορφή», τόνισε για να προσθέσει: «Είναι ένα μεταλλικό τετράγωνο με 16 κουτάκια, από τα οποία το ένα είναι κενό. Αυτά τα μετακινούσες, ώστε να τα βάλεις στη σειρά από το 1 έως το 16 και όταν το σχημάτιζες από την πίσω πλευρά έβγαινε ένα γνωμικό, όπως: «Μην κλωστάς τα γονικά σου θα το βρης από τα παιδιά σου»».
Άλλο επιτραπέζιο παιχνίδι, με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας κι αυτό, το οποίο πωλούνταν στα περίπτερα-ψιλικατζίδικα και παντοπωλεία της εποχής, ήταν ο Κλύδονας. Και ο «κατάλογος» δεν σταματά: «Άλλο επιτραπέζιο παιχνίδι ήταν το «Τρίγωνον, το ιδεώδες οικογενειακό παιγνίδι». Αυτό πρέπει να το έβγαλε στην αγορά, με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας κι αυτό, το 1937-1938. Αυτό είχε κάτι τρυπήματα (διάτρητα), τα έκοβες, έπαιζες και μετά το πετούσες. Έχει και οδηγίες πώς μπορεί κανείς να παίξει».
Ένα άλλο μεγάλο αντικείμενο της ζωής του Κώστα Ζημέρη ήταν να γράφει βιβλία, θεατρικά, μονόπρακτα και ποιήματα. «Έχω στο αρχείο μου τουλάχιστον 4-5 θεατρικά, τα οποία είναι σε δικά του χειρόγραφα και είναι ανέκδοτα. Κάποια στιγμή σκέφτομαι να τα εκδώσω. Επίσης στο αρχείο μου έχω το βιβλίο του με τίτλο «Εφτά χρόνια σε άλλον κόσμο». Πρόκειται για ένα βιβλίο που αναφέρεται στα χρόνια που πήγε στην Αμερική το 1904 για να σπουδάσει φωτογράφος. Στο βιβλίο είναι η ζωή του από την Αμερική μέχρι να επιστρέψει στην Ελλάδα το 1912 για να πολεμήσει ως εθελοντής στους Βαλκανικούς Πολέμους».
Στην Αμερική ο Κώστας Ζημέρης αγόρασε μαντολίνο, το αγαπημένο του όργανο, που βρίσκεται στην κατοχή του μικρότερου εγγονού του. Ο κ. Κώστας Ζημέρης έχει τη σκαλιστή πολυθρόνα του παππού του, στην οποία φωτογράφιζε πάρα πολύ διάσημους στο φωτογραφείο του. «Σε πάρα πολλές φωτογραφίες του φαίνεται αυτή η πολυθρόνα. Πρόκειται για μία ξύλινη σκαλιστή πολυθρόνα, στιλ Λουδοβίκου» εξηγεί ο ίδιος.
Τέλος, όπως σημείωσε ο κ. Κώστας Ζημέρης, έχει το πρώτο έργο ζωγραφικής του παππού του, το οποίο δημιούργησε στην Αμερική, παίρνοντας το πρώτο βραβείο στην ακαδημία που σπούδαζε ζωγράφος.