Επίθεση στη δημοτική αρχή εξαπολύει ο δημοτικός σύμβουλος Κ. Γαργάλας που δηλώνει πως οι πολιτικές μάχες δίνονται στον δήμο και όχι στα δικαστήρια: Η ανακοίνωσή του;
Είναι η πρώτη φορά , υποθέτω και η τελευταία καθώς δεν νομίζω πως θα απαιτηθεί επομένη, που αναγκάζομαι να εκδώσω προσωπική ανακοίνωση για ζητήματα που αφορούν σε όσα συμβαίνουν στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Αφορμή και αιτία όσα έλαβαν χώρα στην 16η και τελευταία συνεδρίαση της 25ης Ιουνίου. Στην συνεδρίαση αυτή έγινα για
πολλοστή φορά αποδέκτης (βέβαια δεν ήμουν ο μόνος) πλήθους χαρακτηρισμών που φυσικά δεν αφορούν ούτε στο ελάχιστο την προσωπικότητά μου , είτε την ιδιωτική είτε την δημόσια ή πολιτική, και που πέραν όλων των άλλων είναι απολύτως δυσφημιστικοί και σε κάθε περίπτωση συκοφαντικοί . Βεβαίως και εξ’ αυτού του λόγου δίνεται η
δυνατότητα επιπλέον νομικών κινήσεων καθώς τα πάντα έχουν καταγραφεί στα επίσημα πρακτικά των Συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου. Πολλοί λοιπόν είναι αυτοί που με προέτρεψαν να κινηθώ σ’ αυτή την κατεύθυνση και να διεκδικήσω με κάθε τρόπο την αποκατάσταση του ονόματός μου
σύμφωνα με όσα και ότι ο νόμος ορίζει. Πάγια όμως θέση μου είναι πως η πολιτική δεν ασκείται ούτε μπορεί να ασκηθεί στις αίθουσες των
Δικαστηρίων αλλά αποκλειστικά στα πεδία έκφρασής της. Θα αντιτείνει ενδεχομένως κάποιος -και με το δίκιο του- πως αυτό που υπέστην και με μεγάλη βεβαιότητα θα εξακολουθήσω να υφίσταμαι δεν είναι πολιτικός αντίλογος αλλά χυδαιότητα και λάσπη.
Νομίζω πως θα κάνει λάθος .
Είναι ακριβώς η πολιτική άποψη των ανθρώπων που είναι πρωταγωνιστές ή
και φορείς τέτοιων στάσεων και εκφράσεων καθώς στερούνται οποιουδήποτε άλλου πολιτικού λόγου. Είναι η αντίδραση ανθρώπων που ασχολούνται με τα κοινά χωρίς να αντιλαμβάνονται σε τι ακριβώς αυτά αφορούν. Είναι ο
λόγος που εκφράζουν που ως άμετρος , χαοτικός και σκοτεινός βρίσκει διέξοδο από τις ρωγμές του πολιτικού υπογείου όπου γεννιέται και
αναδεικνύεται ως κάτι νέο αλλά που πολύ γρήγορα αποδεικνύεται πως
είναι διαχρονικά το πολύ βαθύ, σκοτεινό, παράλογο και εν τέλει
εξαιρετικά επικίνδυνο . Ας σκεφθεί κάποιος το πώς εκφραζόταν αυτού του είδους ο λόγος σε πολύ σκοτεινές περιόδους της ιστορίας μας, κι όχι
πολύ μακρινές μας, από οργανωμένες πολιτικές ομάδες και ανθρώπους που κατά τα άλλα ήταν οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας.
Αλλά επειδή αυτές οι εκφράσεις έχουν φυσικά και τη δική τους αξία και τιμή ,αρνητική ορίζω όπως βεβαίως και η πλειοψηφία των λογικών αυτής
της πόλης, δεν προστρέχω στις δικαστικές αίθουσες και για έναν ακόμα λόγο. Γιατί τα ζητήματα αυτών των αξιών και άρα και της αξιοπρέπειας
όπως και του ορισμού της ,δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν ή να επικυρωθούν από καμιά δικαστική απόφαση. Καταγράφονται , αξιολογούνται και συγκρίνονται με τα άλλα στο πεδίο της
καθημερινότητας και των σχέσεων του καθενός. Και η δική μου αξιοπρέπεια δεν έχει κανένα μα κανένα ίδιο χαρακτηριστικό με την
ανάλογη όσων προηγουμένως περιέγραψα. Γιατί έμαθα αφενός να μιλώ προσωπικά χωρίς να προσβάλλω αλλά και χωρίς να φοβάμαι την κριτική
στην γνώμη μου αφετέρου να υποστηρίζω πολιτικά όσα υποστηρίζω πάντα με στοιχεία, όπως αποδεικνύεται κι απ’ την αναφορά μου στα στοιχεία
που δημοσιοποιήθηκαν από την ΔΕΥΑΜΒ και την Δημοτική Αρχή στην υπόθεση της ΕΡΓΗΛ, και με την μέθοδο σκέψης που διδάχθηκα σ’ όσα σχολεία
τελείωσα. Γι’ αυτό και επιμένω πως η πολιτική που εγώ , όπως και πολλοί άλλοι συναγωνιστές και συνοδοιπόροι στον δρόμο της λογικής ,
επιλέγω να ασκώ, είναι αυτή που ως εντολή απλόχερα μου δόθηκε στις προηγούμενες εκλογές και με τη σειρά μου προτιμώ να την τιμώ, όσο
μπορώ, στο Δημοτικό Συμβούλιο και στον δρόμο , όταν χρειάζεται, κι όχι
στην αίθουσα των Δικαστηρίων . Που δεν την αισθάνομαι και σαν το σπίτι μου στο κάτω- κάτω , σε αντίθεση με κάποιους άλλους που την
μετέτρεψαν σε κύρια και μοναδική τους κατοικία.