Άρθρα

Κόρακας κοράκου μάτι

Του Γιώργου Ινεπολόγλου

Με πόνο και αγωνία παρακολουθώ την εξέλιξη των υποκλοπών. Όχι γιατί έχω κάτι να κρύψω. Τεχνολογία γαρ. Δημοκρατία γαρ. Για την ιστορία της υπόθεσης. Θα κρατήσω και αυτά τα αντίγραφα των εφημερίδων (ηλεκτρονικά πλέον και για όσους γνωρίζουν στο σύννεφο) όπως κράτησα και τα προηγούμενα που σας στέλνω. Όχι για να τα χρησιμοποιήσω στην επόμενη πεντηκονταετία. Δεν θα υπάρχω εξάλλου. Απλά για να τα δει η νέα γενιά. Αν δεν έχεις πειθώ για να εφαρμόσεις αυτά που πρεσβεύεις, καταφεύγεις σε οποιοδήποτε αντιδημοκρατικό τρόπο ώστε να γνωρίζεις τις προθέσεις του αντιπάλου σου. Δηλαδή θέλεις ο αντίπαλός σου αφενός να παίζει με ανοιχτά χαρτιά αφετέρου να μην το γνωρίζει ότι παίζει με ανοιχτά χαρτιά. Αυτός είναι ο δικός μου ορισμός της λέξης υποκλοπή! Είναι το τελευταίο στάδιο του υποβιβασμού της κοινωνίας και των ανθρώπων. Ο λαός τα έχει σχολιάσει όλα: «Ακόμη και ο αυτοκράτορας μόνος του πηγαίνει στην τουαλέτα» εσένα δεν σε αφήνουνε ούτε εκεί να πας μόνος. Σε παρακολουθούν!

Το 60% των Ελλήνων έζησε τα προηγούμενα χρόνια στιγμές απείρου κάλλους. Θέλω να υπενθυμίσω στους νέους της πολιτικής σκηνής που διαμαρτύρονται τώρα για τις υποκλοπές των τηλεφώνων τους ότι η ιστορία είναι τόσο παλιά, όσο και η Ακρόπολη. Δεν θα πάω, όμως, τόσο πολύ μακριά. Το πρόσφατο παρελθόν μου φτάνει. Το αξιοπερίεργο είναι ότι τα ονόματα των πολιτικών που εμπλέκονται σε τέτοιες υποθέσεις ήταν και είναι τα ίδια. Σύμπτωση; Δεν νομίζω! Παππούδες – παιδιά – εγγόνια ίδιων οικογενειών, λες και η πολιτική είναι τσιφλίκι τους, συμμετέχουν σε υποθέσεις που ποτέ δεν εξιχνιάζονται γιατί εντέχνως πάντα κάτι προκύπτει. Θα έλεγε κανείς ότι μπορεί αυτή να είναι και η δουλειά τους.

Ήταν το σκοτεινό 1989 με την πολιτική λάσπη να κυριαρχεί στο ελληνικό στερέωμα. Οι έντονες κομματικές διαμάχες χωρίς περιορισμούς και κανόνες, βρίσκονται στο ζενίθ της πολιτικής ζωής του τόπου. Τώρα θα μου πεις πότε δεν συνέβαινε αυτό στα 200 χρόνια της νεοσύστατης Ελλάδας; Θα σου πω ποτέ. Μερικοί Έλληνες, περισσότερο Έλληνες από τους άλλους, επιδιώκουν ετσιθελικά την εφαρμογή των δικών τους ιδεών, αδιαφορώντας για τη μεθοδολογία που ακολουθούν. Πόλεμοι μεταξύ φίλων και εχθρών, δικτατορίες, διχασμοί, βιασμοί κατ’ εξακολούθηση, ανελευθεροτυπία, δολοφονίες, πισώπλατα μαχαιρώματα τύπου Λαμπράκη και Τεμπονέρα, αναμιγνύουν κράτος και παρακράτος, γι’ αυτό κάποιοι πολύ πριν αναρωτήθηκαν «ποιος τελικά κυβερνάει αυτόν τον τόπο». Δυστυχώς η φράση αυτή συνεχίζει να ισχύει…

Η τεχνολογία (όχι πάντα βέβαια) βρισκόταν, αλλά και συνεχίζει να βρίσκεται στην υπηρεσία της βρώμικης πολιτικής ζωής του τόπου. Κάποτε τη λέγανε κρυφή κάμερα, άλλοτε μικροσκοπικό κοριό, είδα με τα μάτια μου να μετατρέπουν τις μεγαφωνικές εγκαταστάσεις σε μικροφωνικές και όχι μόνο. Οποιαδήποτε ηλεκτρονική συσκευή δυνητικά είναι και ένας κοριός που μας περιτριγυρίζει και κάθε στιγμή μπορεί να μας καταγράφει. Σήμερα με μεγαλύτερη ευκολία, χωρίς τη φυσική παρουσία κανενός, η υποκλοπή μπορεί να γίνει όπλο ανήθικης παρακολούθησης από άτομα χαμηλότερης διανοητικο-κοινωνικής στάθμης που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τον συνάνθρωπό τους και μοναδικό σκοπό έχουν να τον βλάψουν. Η σκέψη της υποκλοπής και μόνο σε ανατριχιάζει, πόσο μάλλον η χρήση της. Το λογισμικό πρόγραμμα κάποιας έξυπνης συσκευής (η κάθε οικογένεια έχει δυο-τρεις από αυτές) είναι αυτό που αναλαμβάνει τις παρακολουθήσεις κάθε είδους. Η κινητή τηλεφωνία τότε βρισκόταν στα σπάργανα, αλλά τα σταθερά ελέγχονταν από τον αυτοκράτορα των υποκλοπών κ. Θεοφάνη Τόμπρα. Τα αντίγραφα των εφημερίδων που σας στέλνω δείχνουν τη διάθεση του κόσμου να απομακρυνθεί ο ηγέτης της αλαζονείας και των υποκλοπών. Η εικόνα που φαινόταν στις εφημερίδες, «πρώτη-ελευθεροτυπία-τα νέα» (δεν θα τις έλεγες τότε και δεξιές), ήταν ζοφερή.

Διαβάζω στην wikipedia τα παρακάτω:
«Ο Τόμπρας κατηγορήθηκε για τις καταθέσεις του ΟΤΕ στην Τράπεζα Κρήτης (τμήμα του σκανδάλου Κοσκωτά) καθώς και για παράνομες τηλεφωνικές υποκλοπές πολιτικών αντιπάλων του ΠΑΣΟΚ. Για την πρώτη υπόθεση αθωώθηκε, ενώ η δεύτερη δεν έφτασε ποτέ στη δικαιοσύνη».
Και σας απευθύνω ένα ρητορικό ερώτημα. Δεν νομίζετε ότι και η σημερινή υπόθεση θα έχει την ίδια κατάληξη με αυτή του κ. Τόμπρα; «Κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει».
Ε ρε μεγάλε ελληνικέ λαέ με τις παροιμίες σου, σε κάθε περίπτωση έχεις κάτι να πεις!

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το