Πολιτισμός

Κοινός τόπος έμπνευσης η ιδέα της «καλλιέργειας» – Ο Αλέξανδρος Ψυχούλης παρουσιάζει έργα μεγάλων διαστάσεων

Κυκλοφορεί με άνεση ανάμεσα σε έννοιες και ιδιότητες, μεταλλάσσει δεδομένα και μεταλλάσσεται ακολουθώντας τις προσταγές της φύσης που τιμά και εκτιμά λόγω πατρογονικής σχέσης, δημιουργεί και ζωγραφίζει, συνθέτει και αναπαράγει ιδέες, γράφει και περιγράφει και ενίοτε στέκεται για να δει και όχι για να ξαποστάσει, για να αδράξει το φως που κλείνει τα μάτια του για να το κάνει σκοτάδι και ως φωτοσύνθεση να το αποδώσει. Κι αυτό ο Αλέξανδρος Ψυχούλης το γνωρίζει καλά, το κάνει καλά και το παραδίδει δημόσια σε έκθεση που θα πραγματοποιηθεί στον Βόλο, στον Χώρο Τέχνης «δ.» και θα εγκαινιαστεί την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου, στις 7.30 μ.μ.

Με τον αινιγματικά ευρηματικό τίτλο «Το μποστάνι που έθρεφε τον Γερμανικό Ρομαντισμό», ο Αλέξανδρος Ψυχούλης παρουσιάζει έργα μεγάλων διαστάσεων από διαφορετικές χρονικές περιόδους της δημιουργίας του, με κοινό τόπο έμπνευσης την ιδέα της «καλλιέργειας».
Διανύοντας την καλύτερη προφανώς εποχή του ο πολυπράγμων δημιουργός, ώριμος πια, μιλά με φυσική ευγένεια και ανεπιτήδευτη άνεση.
Γεννημένος στον Βόλο και σπουδαγμένος στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, ο Αλέξανδρος Ψυχούλης απολαμβάνει την καθημερινότητα δημιουργώντας στη φύση και εμπνεόμενος από αυτή, καλλιεργώντας φυτά και ζαρζαβατικά και κυρίως τη σκέψη, διδάσκοντας στους προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, γράφοντας ό,τι περισσεύει και δεν περιττεύει, περιγράφοντας ιδέες και όνειρα. Απόδειξη τρανή αποτελεί το κείμενο που κοσμεί τον οδηγό της έκθεσής του στον Χώρο Τέχνης «δ.», όπου με λογοτεχνική άνεση και αμεσότητα μιλά για την επιρροή που είχαν στο έργο του οι δύο «Ρομαντικοί πατεράδες» του, ο χημικός – καλλιεργητής – ζωγράφος Δημήτρης Ψυχούλης και ο δάσκαλός του στην Καλών Τεχνών Παναγιώτης Τέτσης. Τις δύο αυτές πατρικές φιγούρες τις συνέδεε κάτι κοινό: Η πίστη πως η φύση μπορεί να ζωγραφιστεί. Ως νεαρός φοιτητής τότε ο Αλέξανδρος Ψυχούλης αντιδρούσε έχοντας άλλες ιδέες. Ωστόσο κι από τους δύο διδάχτηκε τα πιο σημαντικά πράγματα για την παραπέρα εικαστική εξέλιξή του.

Μοναδικός Έλληνας βραβευμένος στην Μπιενάλε
Η βράβευσή του στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1997 αποτελεί μια ιδιότυπη ιστορία, που δεν είναι γνωστή όσον αφορά στο τι προηγήθηκε, αλλά και τι ακολούθησε της παρουσίασης και της βράβευσής του: «Είχα μόλις τελειώσει τον στρατό. Ως φαντάρος ένιωσα πως κανείς μέσα στο στράτευμα δεν καταλάβαινε τι έκανα. Αν αυτό είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας είπα μέσα μου, τότε σ’ αυτή την κοινωνία είμαι άχρηστος εντελώς, κι έτσι απλά σταμάτησα να θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη. Έκανα άλλες δουλειές. Σ’ αυτή τη φάση ήρθε και με βρήκε η επιμελήτρια της ελληνικής συμμετοχής στην 47η Biennale της Βενετίας. Τα όσα ακολούθησαν μπορούν να αποτελέσουν το υλικό ενός μικρού βιβλίου».
Το αποτέλεσμα ήταν η βράβευσή του και η εκτόξευση με εκθέσεις από Ιαπωνία ώς Νέα Υόρκη, με ατομική έκθεση την ίδια χρονιά στην περίφημη γκαλερί Jeffrey Deitch στο Σόχο.
Η εξέλιξη του Αλέξανδρου Ψυχούλη από τότε έως σήμερα και η πορεία που ο ίδιος διένυσε μέσα από πάμπολλες ατομικές εκθέσεις και τη συμμετοχή του σε πάνω από 120 ομαδικές, πιστοποιούν την ιδιότητα ενός δραστήριου ανθρώπου που δεν εφησυχάζεται. «Λειτουργώ σε πολλά επίπεδα και δρω με διαφορετικά μέσα, γιατί απλά βαριέμαι εύκολα, βαριέμαι με τον ίδιο μου τον εαυτό» ανέφερε ο Αλέξανδρος Ψυχούλης με αυτοκριτική διάθεση.

Αέναη δράση ως αντίδραση
Η σχέση του με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, η συνεχής ενασχόληση με νέους, του προσφέρει τη δύναμη και την ορμή που αναλογούν στα νιάτα: «Όταν μου έγινε πρόταση να διδάξω στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Βόλου, ήμουν 34 χρόνων. Ένιωθα τη νεανική μου οργή – την κινητήρια τότε δύναμή μου – να εξαντλείται. Σκέφτηκα πονηρά ότι θα μπορούσα να κλέψω λίγη οργή από τους φοιτητές, αλλά στην πραγματικότητα είχε τελειώσει η εποχή που οι φοιτητές ήταν οργισμένοι». Ο ίδιος πρόσθεσε πως «αναγκάστηκα να θυμηθώ τους λόγους που με είχαν κάνει να θυμώνω ως νέος για να μπορέσω να τους δώσω μια άλλη οπτική των πραγμάτων, να τους κάνω να εξοργίζονται με πράγματα που θα έπρεπε να μας εξοργίζουν».
Ταυτόχρονα συνεργάζεται με το Δη.Πε.Θε. Βόλου ως σκηνογράφος, έχοντας στην πλάτη του αρκετές συνεργασίες με Έλληνες σκηνοθέτες και ανεβάσματα παραστάσεων από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος μέχρι το Ηρώδειο.
Κι όλες αυτές οι σχέσεις και οι ενασχολήσεις έφεραν φέτος το καλοκαίρι και «Τα τσίπουρα στον Βόλο», το εγχειρίδιο – δοκίμιο, την εκλεκτική αναφορά που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Νήσος», καταγράφοντας ρεκόρ πωλήσεων και κερδίζοντας το αναγνωστικό κοινό. Ο Αλέξανδρος Ψυχούλης τόνισε ότι θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση του βιβλίου του και στον Βόλο.
Η έκθεση του Αλέξανδρου Ψυχούλη με τίτλο «Το μποστάνι που έθρεφε τον Γερμανικό Ρομαντισμό», που εγκαινιάζεται στον Χώρο Τέχνης «δ.» την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου, στις 7.30 μ.μ., θα διαρκέσει μέχρι την 30ή Νοεμβρίου και θα λειτουργεί Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή 11.00 – 14.00 και 18.30 – 21.00, Σάββατο 11.00 – 14.30. Κυριακή και Δευτέρα κλειστά ή με ραντεβού στο τηλ. 6978186878.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το