Οι αποκρουστικές εικόνες της οικολογικής καταστροφής στον Παγασητικό Κόλπο προκαλούν θλίψη, οργή και πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Ένα χρόνο μετά τον Daniel, οι συνέπειες της φυσικής καταστροφής έρχονται και επανέρχονται. Και όμως, όσα και να είπαμε, όσα και να ζητήσαμε, έναν χρόνο τώρα, η Κυβέρνηση άφησε τη Θεσσαλία χωρίς σχέδιο, χωρίς προστασία, ανοχύρωτη εν όπως ενός ακόμη χειμώνα.
Αρμοδιότητες επάλληλες και αντίθετες μεταξύ τους, χωρίς συντονισμό, φορείς που δεν υπάρχουν, φορείς που είναι απλά γραφεία στην Αθήνα, χωρίς αντικείμενο, που δεν συγκροτήθηκαν. Ο Οργανισμός Διαχείρισης Υδάτων που δημιουργήθηκε για να προσπαθήσει η Κυβέρνηση να «εκπαραθυρώσει» την Περιφέρεια Θεσσαλίας. Ένα σχέδιο που δεν μεταφράστηκε ποτέ στα ελληνικά και δόθηκε στα αγγλικά σε διαβούλευση με τους κατοίκους της περιοχής.
Όλα αυτά δημιουργούν το μοτίβο που αποκρύπτει βασικές έννοιες. Δεν ακούσαμε τίποτα για την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Δεν ακούσαμε τίποτα για τις υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος που διαχειρίζονται τις περιοχές και εκτός Μαγνησίας. Η Κυβέρνηση ακολουθεί την ίδια συνταγή: Συγκεντρώνει την εξουσία, αποκεντρώνει την ευθύνη και εξαγοράζει την ανοχή και τη σιωπή μέσα από αποζημιώσεις.
Η Μαγνησία και Θεσσαλία αξίζουν πολύ περισσότερα από αυτό. Αξίζουν πολύ περισσότερα από ένα σόου επικοινωνιακό, που με τα «κίτρινα γάντια» της τοξικότητας και του λαϊκισμού προσπαθεί να επιρρίψει πρόχειρα τις ευθύνες και να καλύψει πίσω από μία επικοινωνιακή διαχείριση τη μεγάλη καταστροφή.
Η αλήθεια είναι μία. Η κυβέρνηση σήμερα, χθες, οφείλει να αναλάβει τις πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση αυτής της πολύ μεγάλης καταστροφής, για την υποστήριξη των επαγγελματιών και των κατοίκων της περιοχής του Βόλου και του Παγασητικού, και για να απαντηθούν όλα τα ερωτήματα σε σχέση με αυτήν την κατάσταση.
Κανείς δεν δικαιούται να παίζει με τη δημόσια υγεία και το φυσικό περιβάλλον στην περιοχή της Μαγνησίας, της Θεσσαλίας και ευρύτερα της χώρας.