Σε αυτό το χαρτί Harvey σημειώνει ότι ξεκινώντας από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 (ειδικότερα την πετρελαϊκή κρίση του 1973) και μετά αστική διακυβέρνηση (που περιλαμβάνει, αλλά δεν περιορίζεται στην αστική κυβέρνηση) έχει γίνει όλο και περισσότερο βρέθηκε αντιμέτωπη με την την εξερεύνηση νέων τρόπους για για την προώθηση και την να ενθαρρύνει τις τοπικές ανάπτυξη και αύξηση της απασχόλησης. Αυτή η τάση προς την «επιχειρηματικότητα», ως όροι Harvey αυτό, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την «διαχειριστικά» της εποχής του κράτους πρόνοιας από τις προηγούμενες δεκαετίες στις οποίες αστικές κυβερνήσεις ήταν απασχολημένοι με αναδιανεμητικό ρόλο τους, δηλαδή, την τοπική παροχή υπηρεσιών και εγκαταστάσεις για αστικούς πληθυσμούς
Ο Harvey υποστηρίζει ότι αυτή η θεμελιώδης αλλαγή στη φιλοσοφία και την πρακτική της αστικής διακυβέρνησης σχετίζεται με τις αλλαγές στην μακρο-οικονομία. Ειδικότερα, η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης έφερε μαζί της αυξανόμενη αστάθεια, όπως εκδηλώνεται με την αποβιομηχάνιση ορισμένων περιοχών του πρώην βιομηχανικού πυρήνα και την μείωση της δύναμης του έθνους-κράτους να ελέγξει τις πολυεθνικές ροές κεφαλαίου, η οποία αναγκάζει τις αστικές κυβερνήσεις να υιοθετήσουν μια πιο ενεργητική στάση. Η σταδιακή διείσδυση των υστέρων τρόπου μεταφορντικού της παραγωγής ή της ευέλικτης συσσώρευσης έχει επίσης ένα ρόλο να διαδραματίσει.
Διακυβέρνηση και κυβέρνηση
Στην ανάλυση της φύσης της αστικής επιχειρηματικότητας, ο Harvey επισημαίνει ότι είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ποιος είναι επιχειρηματικός και σχετικά με το τι. Εδώ ο Harvey χρησιμοποιεί τον όρο «διακυβέρνηση» αντί για «κυβέρνηση» στην εν λόγω αστική επιχειρηματικότητα. Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι η εξουσία να οργανώνεις χώρο προέρχεται από ένα πολύπλοκο σύνολο των δυνάμεων κινητοποιούνται από διάφορους παράγοντες.
Μορφές Αστικής Επιχειρηματικότητας
1. Δημιουργία ιδιαίτερα πλεονεκτήματα για την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών. Η τοποθεσία προσφέρει συχνά στον επενδυτή ένα σημαντικό πακέτο των ενισχύσεων και συνδρομής (π.χ. χαμηλό κόστος γης, φορολογικός παράδεισος, κλπ) ως κίνητρο. Επίσης, η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στην παροχή εκπαιδευμένο προσωπικό και εργατικό δεξιοτήτων. Ενώ υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ιδιαίτερη προσοχή στη βιομηχανική και την εμπορία μίξη που υποστηρίζεται από την ισχυρή τοπική κρατική δράση μπορεί να προκαλέσει οικονομίες κλίμακας και να επιφέρει ταχεία οικονομική ανάπτυξη, τις περιπτώσεις στις οποίες τέτοιες πρωτοβουλίες είναι κακοσχεδιασμένες με αποτέλεσμα μόνο σε αποστράγγιση των πόρων της περιοχή του, είναι πολλές φορές πιο συχνές.
2. Επενδύσεις για την προσέλκυση δολαρίων κατανάλωσης, όπως έργα για την προσέλκυση τουριστών και των συνταξιούχων. Αυτό γίνεται για να μετατρέψει την πόλη προκειμένου να την ένα καινοτόμο, συναρπαστικό και ασφαλές μέρος για επίσκεψη κάνουν, να παίξουν και να καταναλώνουν.
Ο εξευγενισμός, η πολιτιστική καινοτομία (η προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης, για παράδειγμα), τα αξιοθέατα των καταναλωτών (συνεδριακό και εμπορικά κέντρα), ψυχαγωγίας, κλπ έχουν γίνει πιο εμφανείς πτυχές για την αστική ανάπλαση. Θεάματα και προβολής είναι όλα τα σύμβολα του δυναμισμού της πόλης.
3. Αγώνα επί την απόκτηση βασικών λειτουργιών ελέγχου και διοίκησης σε υψηλή χρηματοδότηση, την κυβέρνηση, και της επεξεργασίας πληροφοριών, ή, εν ολίγοις, το πλαίσιο για το καθεστώς παγκοσμίως της πόλης. Έτσι βλέπουμε μαζικές επενδύσεις σε νέα αεροδρόμια και εγκαταστάσεις τηλεπικοινωνιών. Επίσης πριμοδότηση δίνεται σε ορισμένα είδη της εκπαίδευσης, δηλαδή, των επιχειρήσεων και του δικαίου, τις δεξιότητες των μέσων ενημέρωσης, της παραγωγής υψηλής τεχνολογίας, κ.λπ.
4. Συνασπισμού μεταξύ της τοπικής αυτοδιοίκησης και των τοπικών επιχειρήσεων να αγωνιστούν για την κεντρική κυβέρνηση επιδότησης και τις επενδύσεις
Πηγή www.iefimerida.gr