Της Ελίζας Βόζεμπεργκ*
Η ιστορία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στην Ευρώπη και την Ελλάδα συνδέεται άμεσα με την δημιουργία και την ανάπτυξη των πολιτικών κομμάτων. Τα πολιτικά κόμματα, μέσα από την σχέση τους με την κοινωνία, είναι αυτά που βοηθούν για μια πολιτική και δημοκρατική ολοκλήρωση προς όφελος του λαού.
Η Νέα Δημοκρατία αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο της Μεταπολίτευσης, εγκαθιδρύοντας τη Δημοκρατία στην Ελλάδα με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1975, ανταποκρίθηκε στις πολιτικοκοινωνικές τάσεις και ανάγκες της εποχής οδηγώντας τη χώρα στο δρόμο για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εκπληρώνοντας ένα πολιτικό όραμα και στόχο για την αλλαγή της μοίρας του τόπου.
Η πολυεπίπεδη κρίση που βιώνουμε, όχι μόνο ως Ελλάδα, αλλά και ως Ευρώπη και οι εσφαλμένοι χειρισμοί οδήγησαν τον ελληνικό λαό στην αμφισβήτηση των κομμάτων εξουσίας της μεταπολιτευτικής Ελλάδας και γέννησαν νέες αλλά και επιτακτικές απαιτήσεις, όπως η δημιουργία κυβερνήσεων συνεργασίας, η τιμωρία και η παραδειγματική καταδίκη διεφθαρμένων πολιτικών και δημοσίων λειτουργών, η ανάδειξη νέων πολιτικών και δικαιοσύνη χωρίς διακρίσεις.
Ταυτόχρονα όμως – όπως συμβαίνει σε κάθε βαθειά οικονομική κρίση – γεννήθηκαν νέες πληγές όπως ο νεοναζισμός, ο απίστευτος άκρατος λαϊκισμός και μια προπαγάνδα εναντίον της Ευρώπης και των πολιτικών της, με αποτέλεσμα την πλήρη απαξίωση του πολιτικού συστήματος.
Η αλήθεια είναι ότι η οικονομική κρίση βρήκε τα πολιτικά κόμματα απροετοίμαστα για την αντιμετώπισή της, και κυρίως την εξήγηση προς το λαό των αιτίων που την προκάλεσαν μέσω μιας γενναίας αυτοκριτικής. Αναγκαία συνέπεια του φαινομένου είναι να αποστρέφονται οι νέοι άνθρωποι την πολιτική, και να καλούν τα κόμματα σε πλήρη επαναπροσδιορισμό ιδεών και στρατηγικής, σε μια εποχή που όλα αλλάζουν και η ανανέωση είναι επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε. Η οικονομική κρίση έκανε ακόμη πιο επείγουσα την ανάγκη νέων θεμελίων για την δημιουργία σοβαρού κράτους δικαίου, ισχυρής αυτοδιοίκησης, σύγχρονου εκπαιδευτικού μοντέλου με κοινωνικό πρόσημο. Ενός κράτους κοντολογίς, που θα σέβεται τον πολίτη και θα λειτουργεί προς όφελός του.
Τα πολιτικά κόμματα σήμερα όμως αντιμετωπίζουν και κρίση ταυτότητας, που εκφράζεται με την αποστροφή που δείχνει η κοινωνία προς αυτά και αποτυπώνεται τόσο σε προγραμματικές θέσεις όσο και σε θέματα ιδεολογίας και προσανατολισμού. Καλούνται, επομένως, εκτός από την ριζική αναδιοργάνωσή τους σε όλα τα επίπεδα, τα σύγχρονα πολιτικά κόμματα να στοιχειοθετούν τα προγράμματα τους με βάση τα πραγματικά δεδομένα της εποχής, παρουσιάζοντας οικονομικές προτάσεις εφικτές και κοστολογημένες σύμφωνες με τις ανάγκες της χώρας.
Η Νέα Δημοκρατία έχει κληθεί να αντιμετωπίσει τη χειρότερη οικονομική κρίση μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Καλείται, ως εκ τούτου, ως υπεύθυνο κόμμα εξουσίας μέσω γενναίων μεταρρυθμίσεων και βασικών διαρθρωτικών αλλαγών, ενάντια σε παλαιοκομματικές πρακτικές του παρελθόντος, να διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα, με στόχο την ευημερία του πολίτη.
Στο δρόμο προς τις ουσιαστικές αλλαγές η αξιωματική αντιπολίτευση, «παραφράζοντας» το θεσμικό της ρόλο, δημιουργεί κλίμα πόλωσης σε θέματα μείζονος σημασίας, για τα οποία η συναίνεση θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη. Γι’ αυτό και η κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας είναι κυρίως κρίση θεσμών και αξιών, που η Νέα Δημοκρατία επιχειρεί να διαχειρισθεί μέσω της επικείμενης Συνταγματικής Αναθεώρησης, με προτάσεις σοβαρές και συγκεκριμένες.
Η κρισιμότητα των στιγμών, τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, η φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού και η απαξίωση της πολιτικής από τους πολίτες υποχρεώνουν τα σύγχρονα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να συμπράξουν στην σοβαρή προσπάθεια που κάνει σήμερα η Κυβέρνηση για την έξοδο από την κρίση.
Οι καιροί ου μενετοί! Περισσότερο από τη συλλογική ευθύνη σήμερα προέχει η ευθύνη του καθενός.
*Η Ελίζα Βόζεμπεργκ είναι Ευρωβουλευτής της Ν.Δ. – Δικηγόρος