Η δασολόγος κ. Κατερίνα Ζαγκαρέτου, την περασμένη άνοιξη μαζί με τον πολιτικό μηχανικό Τριαντάφυλλο Αδαμακόπουλο, διευθυντή στην εταιρεία χαρτογράφησης AnaDigit, αποτύπωσαν τη δρομολόγηση του «Μεγάλου Μονοπατιού του Πηλίου», την πεζοπορική διαδρομή 168 χιλιομέτρων που διασχίζει το βουνό των Κενταύρων από το ένα άκρο στο άλλο. Η Θεσσαλονικιά επιστήμονας σχεδίασε επί χάρτου την όδευση και σήμανση του Long Pelion Trail, μίας ιδέας που εμπνεύστηκε ο διεθνούς φήμης ορειβάτης Νίκος Μαγγίτσης από την Αγριά.
H κ. Ζαγκαρέτου, η οποία μαζί με τον επί σειρά ετών συνεργάτη της τον Ιούνιο του 2021 συνέγραψαν τον πεζοπορικό οδηγό «Όλυμπος – 60 διαδρομές» (εκδόσεις Σάλτο), θεωρείται αρκετά έμπειρη στο αντικείμενό της, καθώς έχει επισκεφτεί πολλές τοποθεσίες ανά την Ελλάδα που προσφέρονται για τέτοιου είδους δράσεις. Η προ μηνών παρουσία της στο Πήλιο, της έδωσε την ευκαιρία να διασχίσει το «Μεγάλο Μονοπάτι», το οποίο θεωρεί πως μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τη Μαγνησία.
«Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε στην περιοχή τρία – τέσσερα χρόνια πιο πριν, στο πλαίσιο του προγράμματος Leader για τα μονοπάτια του Πηλίου. Η ιδέα για το «Μεγάλο Μονοπάτι» προέκυψε αργότερα», ανέφερε η κ. Ζαγκαρέτου και συμπλήρωσε: «Το σημαντικότερο στάδιο ήταν αυτό της μελέτης. Περάσαμε γύρω στις δώδεκα ημέρες κάνοντας την καταγραφή, περπατώντας και τα 168 χιλιόμετρα της διαδρομής, για να δούμε πού θα μπούνε οι πινακίδες και τα σημάδια που θα δείχνουν την κατεύθυνση.
Συνολικά θα υπάρχουν 1.800 επιβεβαιωτικά σημάδια, 40 πινακίδες ερμηνείας και 12 πινακίδες διαδρομής που θα αφορούν στα επιμέρους σκέλη. Για έναν έμπειρο επισκέπτη, ο οποίος ενδιαφέρεται καθαρά για το αθλητικό ή ορειβατικό κομμάτι, αυτή η διαδρομή μπορεί να καλυφθεί σε τέσσερις ημέρες. Κάποιος που θα το κάνει εκδρομικά και θα θέλει να βλέπει και τα αξιοθέατα, θα μπορεί να το κάνει και σε δώδεκα ημέρες με διανυκτερεύσεις στους ενδιάμεσους σταθμούς. Τα δύο πρώτα σκέλη είναι πιο απαιτητικά, αφού κινούνται σε περισσότερο δύσβατα εδάφη, τα μεσαία διασχίζουν καλοδιατηρημένα καλντερίμια που πάνε παράλληλα με την ακτή και είναι πιο ήπια, και το τελείωμα γίνεται στο Τισσαίο. Το συγκεκριμένο τμήμα χαρακτηρίζεται πιο έντονο, αλλά μετά υπάρχει το πανέμορφο καλντερίμι από το Τρίκερι μέχρι την Αγία Κυριακή, που μπορούν να το διασχίσουν όλοι».
Το «Μεγάλο Μονοπάτι του Πηλίου» εγγυάται πως μπορεί να συνεισφέρει στην τουριστική ανάπτυξη της περιοχής, με την κ. Ζαγκαρέτου να σημειώνει: «Η συγκεκριμένη δραστηριότητα δεν αφορά αποκλειστικά τους πεζοπόρους. Είναι μεγάλο το κοινό που απευθύνεται, ενώ παράλληλα βλέπουμε ότι το Πήλιο έχει την ιδιαιτερότητα να συνδυάζει πολλά τοπία. Παραλίες, δασικά και αγροτικά οικοσυστήματα, χωριά άλλα πιο τουριστικά, άλλα λιγότερο κτλ. Μπορείς να βρεις κυριολεκτικά τα πάντα μέσα σ’ αυτά τα 168 χιλιόμετρα. Κι αυτό κάνει ακόμη πιο θελκτικό το όλο εγχείρημα. Υπάρχουν τόποι που πρέπει και μπορούν να αναδειχθούν. Επιπλέον, θεωρώ ότι ο περιπατητικός τουρισμός φαντάζει πλέον μονόδρομος, με τις νέες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στη ζωή μας. Με την πανδημία είδαμε ότι το μοντέλο του μαζικού τουρισμού έχει «τελειώσει». Αντίθετα, ο πεζοπορικός τουρισμός, ο αγροτουρισμός και ο οινοτουρισμός, είναι μορφές που συμβάλλουν στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και δίνουν λύσεις για πολλούς επαγγελματίες, πέρα από το δίμηνο Ιουλίου-Αυγούστου.
Επιπλέον, με το «Μεγάλο Μονοπάτι» θα πάψει η υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Θα έχουμε τη δυνατότητα συνεχούς παρακολούθησης των μονοπατιών και του βουνού δώδεκα μήνες τον χρόνο. Θα κινητοποιηθούν περισσότερο οι τοπικές κοινωνίες».