Ο δικηγόρος και πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου Λάζαρος Γαϊτάνης «συναντήθηκε» με τον καρκίνο και ο καρκίνος «συναντήθηκε» με την τέχνη που ίδιος επέλεξε να αφιερωθεί. Σε αυτό το συναπάντημα ήταν νικήτρια η ποίηση. Σήμερα στην κατάμεστη αίθουσα της Εξωραϊστικής ο Λάζαρος Γαϊτάνης παρουσίασε την ποιητική του συλλογή. Ποιήματα που αρκετά από αυτά γράφτηκαν πάνω στα κρεβάτια της χημειοθεραπείας. Τα χημικά κοκτέιλ δεν επηρέαζαν καρδιά και μυαλό και τα παράθυρα της ψυχής του Λάζαρου Γαϊτάνη ήταν πάντα ανοιχτά για τη ζωή.
“Δεν υπάρχει ποίηση στη Νομική, υπάρχει στους ανθρώπους. Δεν ήμουν ένας άνθρωπος μόνο της δουλειάς, είχα και άλλα ενδιαφέροντα. Κάποια στιγμή μπόρεσα να δείξω ότι μπορεί να συμβαδίσει η νομική, η ποίηση και άλλα πράγματα εάν αγαπάς αυτό που κάνεις, αν δεν είναι στόχος της ζωής σου μόνο το να βγάζεις χρήματα” δήλωσε.
Στην κατάθεση ψυχής, που έκανε σήμερα στην Εξωραϊστική, μίλησε για την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής του.
“Πέρασα μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου αντιμετωπίζοντας τον καρκίνο. Η ποίηση ήταν μια διέξοδος για εμένα τα τελευταία χρόνια. Παρά το γεγονός ότι έχω εγκαταλείψει τη δικηγορία, δεν είμαι ένας συνταξιούχος του καφενείου. Είμαι ένας συνταξιούχος ενεργός πολίτης που μέσα από τα ποιήματα βρίσκω δύναμη και με ευχαριστεί.
Με βοήθησε η ποίηση στο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισα. Ξεκίνησα τρία ποιήματα στο κρεβάτι της χημειοθεραπείας. Πεντέμισι ώρες δεν γέμιζαν αλλιώς” είπε γελώντας και συνέχισε:
“Το έναυσμα για να γράψω ποίηση ήταν αστείο. Όταν παντρεύτηκα με τη Βίκυ Καποτά που είναι παραγωγός λόγου και στις εκπομπές της παρουσίαζε ποιητικές συλλογές, με έβρισκε εξαιρετικά μη ρομαντικό. Το απέδωσε στο έλλειμμα ποιητικής παιδείας που είχα. Όταν άρχισε να μου λέει ότι δεν ήξερα από ποίηση, τσίγκλισε τον εγωισμό μου και είπα ότι θα προσπαθήσω για να της αποδείξω ότι μπορώ να γράψω ποιήματα. Μετά από πολλές απόπειρες και ατελέσφορα ποιήματα, και αφού διάβασα ποίηση, κατόρθωσα από το 2001 και έπειτα να γράφω.
Το 2002 κατέστρεψα ότι ποιήματα είχα και κράτησα μόνο πέντε με μέτρο (δεκαπεντασύλλαβο)”.
Μέσα από τα ποιήματά μου δίνω μια νότα αισιοδοξίας. Παρόλο που η δεύτερη ποιητική συλλογή μου «Θωριές σε φόντο γκρίζο» είναι για τους ανώνυμους του 20 και 21ου αιώνα που πέθαναν από πολέμους, τρομοκρατία, την προσφυγιά, βίωσαν ασθένειες όπως λέπρα και καρκίνο.
Το μήνυμα που περνάω είναι μήνυμα ειρήνης και να λιγοστεύουν αυτές οι θωριές σε φόντο γκρίζο στις ημέρες μας. Να αλλάξουν ουρανό” κατέληξε.
Αρχαίων Φωτοσκιάσεις» και «Θωριές σε φόντο γκρίζο» είναι οι τίτλοι των δύο ποιητικών συλλογών που παρουσιάστηκαν σήμερα.
Οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση πήραν δωρεάν στα χέρια τους ένα καλαίσθητο βιβλίο, με δύο εξώφυλλα, για την έκδοση του οποίου συνεργάστηκαν ο Δικηγορικός Σύλλογος Βόλου και η «Μαγνήτων Κιβωτός, για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος».
Αντικείμενο των 79 συνολικά ποιημάτων είναι η ιστορία: Η αρχαία στην πρώτη συλλογή, η σύγχρονη στη δεύτερη. Υποκείμενα οι άνθρωποι. Οι επώνυμοι της αρχαιότητας από τη μία μεριά, οι ανώνυμοι άνθρωποι στις γκρίζες μέρες του 20ού και 21ου αιώνα από την άλλη. Σε κάθε ποίημα η ιστορική καταγραφή του γεγονότος προηγείται. Το ποίημα ακολουθεί. Έτσι ο αναγνώστης αντιμετωπίζει με πιο οικείο τρόπο τους πρωταγωνιστές των ποιημάτων.
