Λεηλατημένο, εγκαταλειμμένο, λόγω εποχής, και μέρος όπου επιτήδειοι έχουν επιδοθεί σε ένα σωρό καταστροφές είναι το Θερινό Δημοτικό Θέατρο Νέας Ιωνίας, που αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο θερινό θέατρο στον Νομό Μαγνησίας, χωρητικότητας 1.200 θέσεων. Σε αυτό τα καλοκαίρια φιλοξενούνται παραστάσεις και συναυλίες με καλλιτέχνες από την πόλη του Βόλου, καθώς και την υπόλοιπη Ελλάδα.
Περίοικοι και αναγνώστες της εφημερίδας επικοινώνησαν πριν λίγες ημέρες με τη «Θ» εκφράζοντας τις έντονες διαμαρτυρίες τους για το Θερινό Δημοτικό Θέατρο Νέας Ιωνίας, που βρίσκεται απέναντι από το Πολιτιστικό Κέντρο Νέας Ιωνίας.
Οι ίδιοι έκαναν λόγο για έναν χώρο που έχει λεηλατηθεί και έχουν γίνει πάρα πολλές ζημιές από επιτήδειους που αρέσκονται να το επισκέπτονται όταν ο ήλιος δύσει και στην περιοχή επικρατεί σκοτάδι, με αποτέλεσμα να μη γίνονται αντιληπτοί από περίοικους και επισκέπτες του πολιτιστικού άλσους Ανδρέας Βαλαχής.
Αναγνώστες επισήμαναν ότι τις τελευταίες ημέρες παρατήρησαν ότι η μία είσοδος, από την πίσω πλευρά, ήταν ανοιχτή και έλειπε το λουκέτο, με αποτέλεσμα να είναι ξέφραγο αμπέλι.
Όχι, όπως ανέφεραν, ότι τις υπόλοιπες ημέρες ήταν δύσκολο να βρεθεί κάποιος μέσα στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο Νέας Ιωνίας, αφού δεν είναι δύσκολο για όποιον θέλει να εισέλθει πηδώντας τα χαμηλά κάγκελα.
Οι φωτογραφίες απαθανατίζουν τις ζημιές που έχει υποστεί ο χώρος από επιτήδειους, ενώ όπως τόνισαν περίοικοι πρέπει άμεσα να αποκατασταθούν οι ζημιές, διότι το καλοκαίρι είναι προ των πυλών και το Θερινό Δημοτικό Θέατρο Νέας Ιωνίας θα αρχίσει να φιλοξενεί εκδηλώσεις, παραστάσεις και συναυλίες.
Οι ίδιοι ζητούν εκτός από την αποκατάσταση των ζημιών να βρεθεί ένας τρόπος ώστε να φυλάσσεται ο χώρος για να μην επαναληφθούν τα ίδια φαινόμενα την επόμενη χειμερινή περίοδο.
Οι καταστροφές είναι πολλές, όπως τα αρκετά σπασμένα καθίσματα, ένας διαλυμένος καναπές μπροστά από τη σκηνή, ένα διαλυμένο ψυγείο, σπασμένα ξύλα κ.ά.
Την εικόνα συμπληρώνουν τα αμέτρητα σκουπίδια, ξύλα, χόρτα, που έχουν κατακλύσει τον χώρο, ενώ είναι πεταμένο ανάμεσα στις θέσεις μέχρι και ένα παπούτσι.
Η πιο αντιαισθητική εικόνα που συναντά κανείς, για την οποία τίθεται και θέμα δημόσιας υγείας, είναι ο χώρος πίσω από τη σκηνή που οδηγεί με σκάλες στο υπόγειο. Η εικόνα είναι αποκαρδιωτική. Πεταμένα κάθε λογής σκουπίδια, φύλλα κι ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους.
