Η απεργία στον τομέα των εργαζομένων στον τουρισμό απέτυχε, αλλά η αποτυχία δεν μπορεί να κρύψει κάτω από το χαλί τις συνθήκες τις οποίες βιώνουν οι εκατοντάδες νέοι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία και στα εστιατόρια που αναζητούν εργασία το καλοκαίρι στους τουριστικούς προορισμούς του Πηλίου και των Σποράδων. Οι καταγγελίες στο σωματείο επισιτισμού και των ξενοδοχοϋπαλλήλων παραπέμπουν σε τριτοκοσμικές συνθήκες, με ανθρώπους που εργάζονται εξαντλητικά ωράρια για να κοιμηθούν το βράδυ σε άθλια δωμάτια.
Ο αντιπρόεδρος του σωματείου ξενοδοχοϋπαλλήλων και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου κ. Θανάσης Παπαδημόπουλος κάνει λόγο για απάνθρωπες καταστάσεις ενώ οι εργαζόμενοι στην περίπτωση που μιλήσουν δεν έχουν μόνο την απόλυση στο «τσεπάκι» αλλά τους κατηγορούν ως …συκοφάντες του τουριστικού προϊόντος. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου σε μικρά δωμάτια κοιμούνται τέσσερα άγνωστα μεταξύ τους άτομα, χωρίς ούτε καν έναν ανεμιστήρα , καμαριέρες που λιποθυμούνε από την κούραση και εργαζόμενοι που μόλις «πέσει σύρμα» εξαφανίζονται και τρέχουν να κρυφτούν για να μην τους γράψει το ΙΚΑ. Οι εργοδότες τους αναγκάζουν πολλές φορές σύμφωνα με τις καταγγελίες να δίνουν ακόμα και ψεύτικα ονόματα, οπότε ποια υπηρεσία μπορεί να εντοπίσει ανθρώπους «φαντάσματα», όταν τους αναζητήσει… «Οι ξενοδόχοι διαμαρτύρονται πως έχουν μικρή σεζόν και δεν επαρκούν τα κέρδη για να καλύψουν τις μεγάλες ανάγκες. Στον βωμό του κέρδους δεν μπορείς να θυσιάζεις όμως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και αυτό κάνουν πολλοί. Υπάρχουν εργαζόμενοι που κοιμούνται σε δωμάτια χωρίς παράθυρο. Υπάρχουν πεντάστερα ξενοδοχεία που οι εργαζόμενοι κοιμούνται σε δωμάτια ερείπια», είπε ο κ. Παπαδημόπουλος.
«Κατά τα άλλα τους ακούς να μιλούν για τον τουρισμό και την ανάγκη ανάπτυξής του, όταν οι ίδιοι επιβάλλουν συνθήκες υπανάπτυξης». Εννοείται πως οι συνθήκες ζούγκλας επικρατούν από άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα και το γεγονός ότι στο Πήλιο τουλάχιστον τα περιστατικά δεν έχουν λάβει διαστάσεις είναι γιατί δεν υπάρχουν μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες . Αλλά η κατάσταση της εκμετάλλευσης επιβάλλεται και σε ταβέρνες, όπου νέοι κυρίως άνθρωποι απευθύνονται για εργασία. «Ευτυχώς ακόμη δεν είδαμε να ξεφυτρώνουν κοντέινερς για να κοιμούνται εργαζόμενοι όπως στη Χαλκιδική και στις Κυκλάδες.
Οι εργαζόμενοι δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, κοιμούνται δυο και τρεις ή και περισσότεροι μαζί σ’ ένα δωμάτιο, υποβάλλονται σε εξαντλητικά ωράρια.
Έχουν υπάρξει περιστατικά με καμαριέρες που λιποθύμησαν και κανείς δεν «ταρακουνήθηκε».
Εργάζονται ανασφάλιστοι, αναγκασμένοι να κρύβονται κάθε φορά που γίνονται έλεγχοι από το ΣΕΠΕ ή το ΙΚΑ, ή να δίνουν ψεύτικο όνομα. Ένσημα, δώρα, επιδόματα, δεν υπάρχουν και εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι ακόμη και πολύ μετά τη λήξη της τουριστικής περιόδου.
Αναρίθμητες είναι σε πανελλαδικό επίπεδο, οι καταγγελίες για πιέσεις, εκβιασμούς και εκφοβιστικές πρακτικές από τους εργοδότες. Δεν αποτελεί η Μαγνησία εξαίρεση όσο και αν δεν τους αρέσει να τους τα λέμε. Όσο για τις συμβάσεις; Στην καλύτερη περίπτωση, οι πιο …τυχεροί εργαζόμενοι υπογράφουν ατομικές, που κι αυτές δεν τηρούνται», δήλωσε.
Ο ίδιος τόνισε πως η υπουργός Τουρισμού αγνοεί επιδεικτικά τα γνωστά σε αυτή προβλήματα και όπως τόνισε ο κ. Παπαδημόπουλος εφόσον υπάρχει η απόλυτη ανοχή σε αυτά τα φαινόμενα τα δύσκολα…έρχονται καθώς οι εργοδότες αποθρασύνονται.
«Η αμοιβή είναι φιλοδώρημα και οι συνθήκες απάνθρωπες. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή του… «Η βαριά βιομηχανία» απέκτησε πολλούς σκλάβους. Βέβαια πολύ δύσκολα ο εποχικός εργαζόμενος θα φτάσει στην επίσημη καταγγελία, αλλά έχουμε απόλυτη εικόνα για το τι συμβαίνει. Η μεγαλύτερη πρόκληση βέβαια είναι το υπουργείο Εργασίας που από επιλογή δεν κάνει ελέγχους», κατέληξε.