Τοπικά

«Καταιγίδα» περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας – Θλιβερή πρωτιά της Μαγνησίας

Σε μάστιγα έχει εξελιχθεί η ενδοοικογενειακή βία, καθώς σαν μανιτάρια ξεπηδάνε πλέον τα περιστατικά σε όλη τη Μαγνησία. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Αστυνομίας το 2022 είχαμε μια καταγγελία για ενδοοικογενειακή σχεδόν κάθε δύο ημέρες, αριθμός που καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος, τη στιγμή που η Μαγνησία κατακτά τη θλιβερή πρωτιά σε επίπεδο Θεσσαλίας και το 2022, αφήνοντας στη δεύτερη θέση την πολυπληθέστερη σε αριθμό κατοίκων Λάρισα.

Συνολικά πέρσι υποβλήθηκαν 200 καταγγελίες στις αστυνομικές αρχές, όταν το 2021 είχαν σχηματιστεί μόλις 135 δικογραφίες για ενδοοικογενειακή, με την άνοδο να αγγίζει το 50% (48,15%) σε μόλις 12 μήνες, ενώ εκτιμάται πως περισσότερα θύματα έμφυλης βίας έχουν επικοινωνήσει με την τηλεφωνική γραμμή 15900, ζητώντας βοήθεια από εξειδικευμένους ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς. Έτσι, όπως αναφέρουν πληροφορίες ο αριθμός των 200 περιστατικών ίσως να μην απηχεί την πραγματική διάσταση του θέματος της ενδοοικογενειακής. Δεν παύει, ωστόσο να δημιουργείται προβληματισμός για την έξαρση του φαινομένου.
Στο μεταξύ σύμφωνα με τον προϊστάμενο του Γραφείου Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας της Γενικής Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλίας, αστυνόμο Β’ Κωνσταντίνο Στάικο, στη Μαγνησία το πρόβλημα εντοπίζεται σε όξυνση και το 2022, ξεπερνώντας τους υπόλοιπους θεσσαλικούς νομούς. Μάλιστα πολλές καταγγελίες για ενδοοικογενειακή παρατηρούνται τους καλοκαιρινούς μήνες τόσο στις Σποράδες, όσο και στην ηπειρωτική Μαγνησία. Τα στοιχεία δείχνουν πως από τον Ιούλιο έως και τον Σεπτέμβριο καταγράφονται διπλάσια περιστατικά σε σχέση με τους χειμερινούς μήνες, όπως ο Ιανουάριος, ο Φεβρουάριος και ο Μάρτιος. Μια από τις αιτίες φέρεται να είναι ο τουρισμός, με κάποια ζευγάρια, ακόμη και από το εξωτερικό, που επισκέπτονται την περιοχή για διακοπές να έρχονται σε αντιπαράθεση, με αποτέλεσμα να οδηγούνται τελικά στο Τμήμα για μηνύσεις.
Επιπρόσθετα έχουν πέσει πολλά ταμπού, με αρκετά θύματα πλέον να καταγγέλλουν κακοποιητικές συμπεριφορές. Παράλληλα σε τοπικό επίπεδο, παρατηρείται μια μεγαλύτερη ευκολία στο να απευθυνθεί κάποιος στην Αστυνομία προκειμένου να υποβάλλει έγκληση ή μήνυση για κάποιο ποινικό αδίκημα με συνέπεια όταν τα στόματα ανοίγουν να βγαίνουν περισσότερα πράγματα στο φως.

Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Στάικο δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου γυναίκες, οι οποίες είναι εξαρτώμενες από τον σύζυγο ή τον σύντροφό τους, να ανακαλούν τις καταγγελίες, λέγοντας πως δεν συνέβη κάτι, πως αγαπούν το έτερό τους ήμισυ και δεν θέλουν να βρεθεί ποινικά υπόλογο. Στην κατεύθυνση αυτή η Αστυνομία τα τελευταία τρία χρόνια έχει κάνει σημαντικά βήματα στην αντιμετώπιση των θυμάτων, καθώς εκτός από την ίδρυση των γραφείων Ενδοοικογενειακής που λειτουργούν από τον περασμένο Οκτώβριο σε Βόλο και Λάρισα και μάλιστα διαθέτουν δικό τους περιπολικό, οι αστυνομικοί έχουν εκπαιδευτεί σε δύο επίπεδα. Αναφορικά, δηλαδή, με δικονομικά ζητήματα σχετικά με το πώς μπορούν να χειριστούν τέτοιες υποθέσεις, πότε μια ενδοοικογενειακή είναι αυτόφωρο αδίκημα και πότε όχι, ενώ έχουν εκπαιδευτεί και στον τρόπο προσέγγισης των θυμάτων. Συγκεκριμένα πώς ο αστυνομικός ο οποίος είναι επιφορτισμένος να σπεύσει σε κάποιο περιστατικό ενδοοικογενειακής, να πείσει τη γυναίκα ή το παιδί να τον εμπιστευτούν και να καταφέρει να πετύχει την τιμωρία του δράστη.

«Αυτό που παρατηρούμε πολλές φορές είναι η αγωνία των θυμάτων για την επόμενη ημέρα, μετά την καταγγελία. Για το πώς θα καταφέρουν να συντηρηθούν, όταν δεν έχουν πηγή εσόδων ή μένουν στο σπίτι του θύτη. Άλλωστε η διαμονή τους σε κάποια στέγη έχει τον χρονικό περιορισμό των τριών μηνών με τη δυνατότητα να υπάρξει μια ακόμη τρίμηνη παράταση» επισημαίνει ο αξιωματικός που υπογραμμίζει πως συναντάται συχνά μετά την έγκληση ή τη μήνυση, το θύμα να υπαναχωρεί ζητώντας στο δικαστήριο να μην τιμωρηθεί ο δράστης ή δέχεται η υπόθεση να οδηγηθεί στη διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης ώστε να τα βρουν…
«Από πλευράς Αστυνομίας κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να βοηθήσουμε τα θύματα και τα τελευταία τρία χρόνια έγιναν τόσα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση όσα δεν είχαν γίνει σε διάστημα 15 ετών» καταλήγει ο προϊστάμενος του αρμόδιου Γραφείου της ΓΕΠΑΔ.

Μέχρι και από Δωδεκάνησα
Χείρα βοηθείας σε κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά τείνουν και φορείς όπως η Περιφέρεια Θεσσαλίας και ο Δήμος Βόλου, με τη λειτουργία ξενώνων που απευθύνονται αποκλειστικά σε αυτή την κατηγορία. Αναφορικά με τη δομή του Βόλου, αυτή την περίοδο φιλοξενούνται δεκάδες γυναίκες και παιδιά από έξι μηνών έως και 16 ετών (στα κορίτσια το όριο φτάνει μέχρι την ενηλικίωση), και καθημερινά δέχονται και νέα περιστατικά, που έχουν να κάνουν με περιπτώσεις βαριάς σωματικής κακοποίησης, μέχρι και θύματα τράφικινγκ. Είναι χαρακτηριστικό πως στόχος είναι η φιλοξενούμενη να βρίσκεται όσο πιο μακριά γίνεται από τον θύτη και γι’ αυτό στη δομή του Βόλου βρίσκεται περίπτωση μέχρι και από τα Δωδεκάνησα…
Η κοινωνική λειτουργός του Ξενώνα, Θεοδώρα Πεσσιάνη μιλώντας στη
«Θ» υπογράμμισε πως πλέον έχουν ανοίξει τα στόματα για ζητήματα που αφορούν στην ενδοοικογενειακή βία, με το πρόβλημα να καταγγέλλεται ευκολότερα σε σχέση με ό,τι ίσχυε στο παρελθόν. Όμως, παραμένουν εμπόδια, όπως το θέμα του φόβου των θυμάτων τα οποία για διάφορους λόγους δεν γνωστοποιούν την κακοποιητική συμπεριφορά που δέχονται. «Η ανασφάλεια για το πώς θα καταφέρουν να ανταπεξέλθουν οικονομικά μετά την καταγγελία και η ντροπή είναι παράγοντες ανασταλτικοί» επισημαίνει χαρακτηριστικά το στέλεχος της Στέγης, συμπληρώνοντας πως δεν είναι λίγες οι φορές, όπου έχουμε ανάκληση της καταγγελίας από το θύμα, λέγοντας πως δεν θέλει να τιμωρηθεί ο δράστης.
Σημειώνεται ότι πια υπάρχουν οι κατάλληλες δομές που μπορούν να στηρίξουν την παθούσα τόσο νομικά, όσο και στον εργασιακό τομέα.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το