Προσφυγή κατά της Παναχαϊκής έκανε ο νυν ποδοσφαιριστής της Νίκης Αλέξανδρος Μπιτσάκος, καθώς η πατρινή ΠΑΕ δεν στάθηκε συνεπής στις υποχρεώσεις της μετά τον τραυματισμό του σε παιχνίδι της ομάδας.
Ο 28χρονος μέσος αγωνιζόταν στην Παναχαϊκή το 2017, αλλά στο ματς με την Καλλιθέα στο «Ελ Πάσο» τραυματίστηκε σοβαρά αφού υπέστη εγκάρσιο κάταγμα κνήμης. Από τότε ξεκίνησε ένας μεγάλος αγώνας δρόμου για την επιστροφή του στα γήπεδα. Όπως εξηγεί ο ίδιος σε ανακοίνωσή του χρειάστηκε να κάνει δύο επεμβάσεις, αφού μετά την πρώτη το πόδι του δεν «έδεσε» διότι προσβλήθηκε από σταφυλόκοκκο.
Σύμφωνα με τον Μπιτσάκο, ο Κώστας Κατσουράνης στάθηκε στο πλευρό του, αλλά η επόμενη διοίκηση της ΠΑΕ τον… άδειασε με αποτέλεσμα να χρωστά σήμερα 12.000 ευρώ για έναν τραυματισμό που υπέστη σε αγώνα της Παναχαϊκής. Για τον μετέπειτα Γολγοθά που περνά ο ίδιος τόνισε
«Δίπλα μου πίστευα πως ήταν και η διοίκηση της Παναχαϊκής. Ειδικά μετά την ανακοίνωση με τίτλο : «Παναχαϊκή: Πλήρης (οικονομική) στήριξη στον Μπιτσάκο» που εξέδωσε η διοίκηση της ομάδος προκειμένου να διαφημίσει τον ανθρωπισμό και τον επαγγελματισμό της, στην οποία ανέφερε το προφανές. Πως δηλαδή κάλυπτε όλα τα έξοδα νοσηλείας, επεμβάσεων και αποθεραπείας μου.
Δυστυχώς όμως, πριν λίγο καιρό, το φθινόπωρο του 2019, πληροφορήθηκα κάτι που δύσκολα θα μπορούσα να πιστέψω για επιχειρηματίες σε επαγγελματικές ομάδες του εικοστού πρώτου αιώνα.
Η «διοίκηση» της ομάδος, σε μια πρωτοφανή εξέλιξη, δεν είχε καλύψει κανένα έξοδο που αφορούσε την ασθένειά μου, μετά το πρώτο χειρουργείο! Εν έτει 2017, επαγγελματίας τραυματίστηκε στο χώρο εργασίας του, η διοίκηση της εταιρείας προκειμένου να δείξει καλό πρόσωπο στον κόσμο, έβγαλε ανακοίνωση πλήρους οικονομικής στήριξης του επαγγελματία και ύστερα τον «άδειασε». Βρέθηκα να χρωστώ πάνω από 12.000 ευρώ στο νοσοκομείο «Υγεία», χωρίς πριν να έχω καν πληροφορηθεί από τη διοίκηση της ομάδος για το συμβάν.
Με την κίνηση της προσφυγής δεν τάσσομαι ούτε κατά της ιστορικής Παναχαϊκής, ούτε κατά του κόσμου της ομάδας. Σίγουρα δε μου περισσεύουν 12.000+ ευρώ. Σίγουρα δεν μπορώ να δεχθώ πως τραυματίστηκα εν ώρα εργασίας μου, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να αγωνιστώ, ύστερα έδωσα ό,τι ψυχικό απόθεμα είχα ούτως ώστε να επιστρέψω ξανά και ξανά από αλλεπάλληλες επιπλοκές της θεραπείας μου, προκειμένου κάποιοι να εκμεταλλευτούν εν τέλει την καλή θέλησή μου για να με φορτώσουν με επιπρόσθετα χρέη. Τα ψυχικά έξοδα που κλήθηκα να ξεχρεώσω τα τελευταία τρία χρόνια, προκειμένου να ξεπεράσω τον τραυματισμό μου, είναι πολλαπλάσια του οποιουδήποτε οικονομικού χρέους. Κι είναι το ίδιο αυτό ψυχικό σθένος, που με χαρακτηρίζει και θα με οδηγήσει να αγωνιστώ μέχρι τέλους για όσα δικαιούμαι».