Για τον Δημήτρη Γκιαουράκη η ψαριά ενός καρχαρία «σαπουνά» δεν ήταν χθες απροσδόκητη. Ο «σαπουνάς» ή «προσκυνητής» πιάνεται συχνά στα δίχτυα από τις μηχανότρατες και οι καπετάνιοι έχουν τη δυνατότητα να βιώνουν την «επαφή» με το ισχυρότερο είδος στο θαλάσσιο βασίλειο.
Οι άνθρωποι της μηχανότρατας «Ματούλα και Δημήτριος ΙΙ» έπιασαν χθες στο Αιγαίο μεταξύ Σκιάθου και Πλατανιά, έναν «σαπουνά» που ξεπερνούσε τα τέσσερα μέτρα και τα 400 κιλά. Η μηχανότρατα «οργώνει» χρόνια τις θάλασσες στις Σποράδες και το Βόρειο Αιγαίο και συχνά οι ψαριές της είναι εντυπωσιακές.
«Το φαινόμενο δεν είναι σπάνιο. Όχι μόνο εμείς, αλλά και άλλες μηχανότρατες έχουν αντίστοιχες ψαριές στο «Μπουγάζι» μεταξύ Κουκουναριών και Τρικερίου. Μόνο εμείς, έχουμε τέτοιες ψαριές δύο με τρεις φορές τον χρόνο, με πότε πιο μικρά και πότε πιο μεγάλα ψάρια. Αντίστοιχα έχουν και άλλοι» τόνισε ο Δημήτρης Γκιαουράκης.
Τα νερά είναι κατάλληλα και οι επισκέψεις πολλές, είπε και σημείωσε πως ο «σαπουνάς» ζει σε μεγάλο βάθος και τα τελευταία χρόνια είναι συχνή η εμφάνισή του στις «δικές μας» θάλασσες.
Ο καρχαρίας, επειδή το κρέας του δεν είναι εμπορεύσιμο και είναι προστατευόμενο είδος, αφέθηκε ελεύθερος στα νερά του Αιγαίου από τον καπετάνιο. Τα άτομα του καρχαρία προσκυνητή ή σαπουνά προστατεύονται αυστηρά, βάσει της Ευρωπαϊκής και της διεθνούς νομοθεσίας. Είναι εντελώς ακίνδυνος για τους ανθρώπους, καθώς τρέφεται αποκλειστικά με μικρά ψάρια και πλαγκτόν.
Ο μεγαλύτερος καρχαρίας προσκυνητής της ιστορίας ξεπερνούσε σε μήκος τα 12 μέτρα και βάρος 19 τόνους, ωστόσο οι περισσότεροι δεν ξεπερνούν σε μήκος τα 8 μέτρα και σε βάρος τα 5.000 κιλά.
Ο «σαπουνάς» έχει σχήμα παρόμοιο με των καρχαριών που ζούσαν στην Τριασική περίοδο, με ένα ραχιαίο πτερύγιο, κοντά στο ουριαίο, ενώ φέρει έξι ζεύγη από βράγχια. Ζει σε βάθη μεγαλύτερα από 90 μέτρα, αλλά έχει καταγραφεί σε βάθος δύο χιλιομέτρων σε εύκρατες θάλασσες.
Μπορεί να εμφανιστούν είτε σε μικρά κοπάδια, φυλετικά διαχωρισμένα, ή μόνοι τους.