Τρεις οικογένειες «κανιβαλίστηκαν» δυο χρόνια από μέσα ενημέρωσης και δεν μίλησαν.
Δεν έσπευσαν να κατηγορήσουν δημοσίως τους γονείς ενός δωδεκάχρονου σήμερα παιδιού που μιλούσε για βιασμό και κακοποίηση από τους συμμαθητές του, και ας «στρατοπέδευαν» σε κανάλια και ραδιόφωνα. Πληγωμένοι βέβαια κι εκείνοι, χαμένοι από τις εξομολογήσεις του παιδιού τους, αυτόν τον δρόμο επέλεξαν και ας ήταν ο λάθος δρόμος. Απαντήσεις πάντως από τους γονείς των «βιαστών» δεν λάμβαναν.
Υπήρξε γονιός κατηγορούμενου δεκατριάχρονου σήμερα παιδιού, που σκεφτόταν ακόμα και την αυτοκτονία. Οικογένειες διαπομπεύθηκαν, βλέποντας την ιατροδικαστή να δίνει συνεντεύξεις και να επιβεβαιώνει κακοποίηση.
Μόνο που αυτές οι συνεντεύξεις σταμάτησαν όταν κλήθηκε για επίσημη κατάθεση, οπότε και ανέτρεψε εν μέρει την αρχική κρίση της, σύμφωνα με τους δικηγόρους. Παιδιά κατηγορήθηκαν ως βιαστές, για να διαπιστωθεί από το δικαστήριο πως βιασμός δεν υπήρξε ποτέ.
Παιδιά και γονείς που δικάστηκαν και καταδικάστηκαν από «λειτουργούς» του κανιβαλισμού, κάποια ΜΜΕ. Με πολλά παραδείγματα, μέρος της τοπικής και όχι μόνο δημοσιογραφίας αποφάσισε ότι τρία παιδάκια ήταν ένοχα πριν καν δικαστούν. Τα έπιασαν από το αυτί και τα έστειλαν στο… Αλκατράζ.
Οι γονείς του μικρού αθώου δωδεκάχρονου παιδιού, που ήταν το φερόμενο θύμα ενός βιασμού, έγιναν η τροφή αδηφάγων «λειτουργών» της δημοσιογραφίας, που έκοβαν μαζί τον «κιμά» σε απευθείας σύνδεση παρουσία του πελάτη.
Τέσσερα παιδιά πρέπει να βαδίσουν έναν ήσυχο δρόμο μακριά από τη δημοσιότητα, μακριά από τα μικρόφωνα και τις κάμερες. Πρέπει να δουν το μέλλον τους χωρίς τη βοήθεια ψυχιάτρων και παιδοψυχολόγων. Η ζωή τους δεν είναι ριάλιτι που μπορεί να το εκμεταλλεύεται ο καθένας. Ούτε καν οι γονείς τους.