Καλά ξυπνητούρια «Θ»

Και ξαφνικά όλοι ξύπνησαν. Ξύπνησαν γιατί 5.000 τουρίστες θα βρίσκονται την Κυριακή στο Βόλο και θα περιδιαβαίνουν σε μια νεκρή αγορά. Ξύπνησαν όλοι όσοι έκαναν επανάσταση για να είναι κλειστά τα μαγαζιά τις Κυριακές, ακόμα και όταν προσεγγίζει κρουαζιερόπλοιο, ξύπνησαν οι άνθρωποι που συμμετείχαν μέσα σε εποχές σκληρής κρίσης σε συσκέψεις με την εκκλησία (!), η οποία ζητούσε να είναι κλειστά τα μαγαζιά γιατί η Κυριακή είναι ημέρα προσευχής… λες και της έπεφτε λόγος. Ξύπνησαν και κατάλαβαν πως δεν είναι δυνατόν να πουλάνε συνδικαλισμό με άδειες τσέπες. Ξύπνησαν όλοι όσοι με διάφορα τερτίπια κοιτούσαν πώς θα μαζέψουν ψηφαλάκια, ξύπνησαν οι άνθρωποι που δεν είχαν καμία πρόθεση να υποστηρίξουν αλλαγές, αλλά ταυτόχρονα δεν αντιλαμβάνονταν ότι δεν είχαν αντικείμενο αντίστασης. Γιατί αντιστέκονταν στο γέμισμα των ταμείων τους. Γιατί πίστευαν πως ζούμε επάνω σε δέντρα και τρώμε μπανάνες, γιατί είχαν επιχειρήματα σαθρά και σταμάτησαν όλοι να ασχολούνται μαζί τους και με τη διαχείριση της μιζέριας τους. «Δεν είχαμε αξιολογήσει σωστά τα πράγματα» δήλωσε χθες ο Τέλης Μπασδάνης και ομολόγησε την απόλυτη ήττα.

Τα σημειώνουμε αυτά όχι επειδή μεμφόμαστε τους συνδικαλιστές αλλά επειδή τους σεβόμαστε βαθύτατα. Ο συνδικαλισμός όμως δεν μπορεί να υπάρξει ούτε να είναι αποτελεσματικός, αν οι συνδικαλιστές εκπροσωπούν μόνο κάποια στενά συμφέροντα και όχι ένα ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Αν δεν συνυπολογίσουν στις αποφάσεις τους ότι κάποιοι (νέοι, κυρίως…) άνθρωποι θέλουν να δουλέψουν για να ζήσουν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που βιώνουν οι συνδικαλιστές είναι ότι μετατράπηκαν από παράγοντες προόδου και εκσυγχρονισμού της κοινωνίας μας σε ένα είδος διαχειριστή της κοινωνικής δυσανεξίας.