Αμέτρητες οι ιστορίες που μπορεί να αφηγηθεί ο Γιώργος Χέιρ και αφορούν στο φαγητό. Άλλωστε, τα χρόνια που έζησε στο εξωτερικό δουλεύοντας ως μηχανικός τεχνολογιών αντιρρύπανσης, του έδωσαν την ευκαιρία να δοκιμάσει απίθανες γεύσεις και να εξερευνήσει την κουζίνα χωρών από αρκετές ηπείρους. Με την επιστροφή του στον Βόλο αποφάσισε να ασχοληθεί με τη διαδικτυακή διάθεση προϊόντων delicatessen προωθώντας την πρακτική του δίκαιου εμπορίου (Fair Trade Practice).
Το ηλεκτρονικό κατάστημα που έθεσε σε λειτουργία πριν από έναν μήνα περίπου, έχει την επωνυμία Black Sheep, που μεταφράζεται από την αγγλική γλώσσα σε… Μαύρο Πρόβατο. Ο λόγος της συγκεκριμένης επιλογής; «Εμπορεύομαι με κάποια διαφορετικά στάνταρ, εξ ου και το «Μαύρο Πρόβατο». Αυτό που εγώ μπορώ να εγγυηθώ στους καταναλωτές, είναι ότι επιστρέφω μέρος της υπεραξίας ενός προϊόντος στον παραγωγό, με σκοπό την αειφόρο ανάπτυξή του», εξήγησε για το κατάστημά του (https://blacksheep.trading), που υιοθετεί πιο δίκαιες εμπορικές πρακτικές.
Η γνωριμία του Γιώργου Χέιρ με την έννοια του αλληλέγγυου εμπορίου, τον έκανε να αναζητήσει περισσότερες πληροφορίες για τον συγκεκριμένο τρόπο συναλλαγών, που αντιπροσωπεύει ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης, ενώ ο ίδιος εμφανίζεται υπέρμαχος ενός παγκόσμιου κοινωνικού κινήματος: «Η πρώτη επαφή ήταν το 2010 στην Αγγλία. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι ο Διεθνής Οργανισμός Δίκαιου Εμπορίου δεν πιστοποιεί παραγωγούς από την πλειοψηφία των μεσογειακών χωρών. Δίνει βάση σε Αφρική και Ασία. Έτσι κατέληξα στο να ενσωματώσω αυτή την ιδέα στην εμπορική διαδικασία και όχι στην πρωτογενή παραγωγή. Στόχος μου είναι το 50% της αξίας ενός προϊόντος να επιστρέφει πίσω στον παραγωγό, όχι σε χρήματα, αλλά με τη μορφή επιμόρφωσης του παραγωγού, επένδυσης σε εξοπλισμό και διαδικασίες φιλικές προς το περιβάλλον και την τοπική κοινωνία».
Ο 38χρονος μηχανικός περιβάλλοντος και ιδιοκτήτης, πλέον, ενός πρωτότυπου delicatessen, έχει καταγωγή από την Παλαιστίνη. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, με τους γονείς του να εγκαθίστανται στην Ελλάδα, αφότου πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς από τον πολύπαθο τόπο τους. Σε ηλικία πέντε ετών η οικογένειά του μετακόμισε στον Βόλο, όπου πλέον είναι η δεύτερη πατρίδα του. Ο Γιώργος Χέιρ είχε την ευκαιρία να μεγαλώσει με δύο κουζίνες στο σπίτι του, την ελληνική και την αραβική, που διαμόρφωσαν την κουλτούρα του στο φαγητό παρά τις διαφορές τους, ενώ η καριέρα του σε πετρελαϊκές και κατασκευαστικές εταιρείες ανά τον κόσμο του παρείχε την ευκαιρία να εμπλουτίσει τις γαστρονομικές του εμπειρίες σε Ευρώπη, Αφρική, Ασία και Ωκεανία. «Μέχρι και κροκόδειλο, έτυχε να δοκιμάσω σε μία φάρμα στη Μαδαγασκάρη», εξομολογήθηκε με χαμόγελο ο τολμηρός γευσιγνώστης.
Παρότι ανακάλυψε γεύσεις από διάφορα μέρη της υφηλίου, κατέληξε στην ανωτερότητα των μεσογειακών προϊόντων, που τα θεωρεί απαράμιλλα και γι’ αυτό και επέλεξε τέτοια καλούδια για το e-shop που έβγαλε πρόσφατα στον «αέρα» έχοντας στήσει ένα δίκτυο συνεργατών από Θεσσαλία, Μακεδονία, Κρήτη και Εύβοια, στο σύνολο δεκαεπτά παραγωγούς, ενώ αισιοδοξεί ότι σύντομα θα έχει την ετικέτα FTP (Fair Trade Practice) σε όλα τα προϊόντα του. «Οι πρώτες ύλες στην Ελλάδα δεν συγκρίνονται. Για παράδειγμα, η γεύση της ελληνικής τομάτας ή τα μανιτάρια, δεν έχουν καμία σχέση με εκείνα μίας βορειοευρωπαϊκής χώρας. Ή το ψωμί. Θυμάμαι, όταν γύρισα πίσω, γύρεψα χωριάτικο ψωμί με προζύμι».
Όσο για τις προσδοκίες που έχει; «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμη εξοικείωση με την έννοια του fair trade. Συχνά μου λένε: «Ακούγεται πολύ καλό, για να είναι αληθινό». Έχουν συνηθίσει σε άλλες πρακτικές από εμπόρους. Οι περισσότεροι παραγωγοί δεν έχουν ξανακούσει κάτι. Όσοι όμως γνωρίζουν το concept, δείχνουν ενθουσιασμένοι».