Το πασχαλινό μήνυμα της Κατερίνας Παπανάτσιου:
Η περίοδος που διανύουμε αποτελεί μία πρωτόγνωρη και αναμφίβολα δύσκολη κατάσταση. Η πανδημία του Convid 19 μας φέρνει στην εορταστική περίοδο με περιορισμούς στις μετακινήσεις. Είναι δύσκολο να περνάμε αυτές τις μέρες χωριστά από τους αγαπημένους μας, με περιορισμένες κοινωνικές συναναστροφές.
Θα πρέπει όμως να σκεφτούμε το μέλλον και να το αντικρίσουμε με ελπίδα. Όλη η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας και του Λαού μας είναι μία διαρκής μάχη. Σε κάθε τέτοια μάχη, ο Λαός μας κατάφερε να βγει νικητής έχοντας βαθιά πίστη στο «αδύνατο». Σε αυτό το σημείο ακριβώς, υπάρχει και η σύνδεση με τον εορτασμό του Πάσχα, η πίστη στην υπέρβαση του κάθε εμποδίου και σε κάθε τι που μπορεί να φαίνεται αδύνατο, ακατόρθωτο.
Το Πάσχα είναι παράλληλα συνδεδεμένο με την αναγέννηση και τη ζωή. Κι έτσι ακριβώς πρέπει να σκεφτόμαστε όλοι και όλες αυτές τις μέρες. Γι αυτό ακριβώς, πρέπει να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις, μετά το πέρας των περιορισμών και της πανδημίας. Να μην ξεχάσουμε ότι σε κάθε δύσκολη στιγμή, αυτό που μας συνδέει είναι η Αλληλεγγύη.
Η χώρα μας πέρασε μία δύσκολη δεκαετία και στάθηκε όρθια. Τώρα οι προβλέψεις Διεθνών Οργανισμών χτυπούν το καμπανάκι του κινδύνου για νέα ύφεση. Η Κυβέρνηση επέλεξε να μην ακούσει τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάγκη παροχής ρευστότητας τώρα και όχι αργότερα. Επέλεξε να μην προστατεύσει την Εργασία και τους μισθούς των εργαζομένων. Επέλεξε να μην στηρίξει το Εθνικό Σύστημα Υγείας με προσλήψεις. Αντ’ αυτού, χάρισε στα ΜΜΕ 11 εκ. Ευρώ. ! Η επικοινωνιακή αντιμετώπιση των θεμάτων με χειροκροτήματα και χαμόγελα στις κάμερες δεν μπορεί να έχει μακρύ δρόμο. Σύντομα θα έρθουμε όλοι αντιμέτωποι/ες με τα ζητήματα της επόμενης μέρας.
Με πράξεις λοιπόν, και όχι με λόγια την επαύριο της Πανδημίας, να εμπλουτίσουμε τις έννοιες τις Κοινωνικής Δικαιοσύνης, του σεβασμού στο συνάνθρωπο και να σταθούμε απέναντι στο μίσος και τους διαχωρισμούς. Η υγειονομική κρίση απέδειξε με τον πιο περίτρανο, δυστυχώς, τρόπο ότι αυτές οι έννοιες δεν είναι παρωχημένες, αλλά επίκαιρες όσο ποτέ άλλοτε.
Η κρίση αυτή έβαλε και άλλα θέματα στη συζήτηση. Η Δημόσια Υγεία είναι αγαθό και Δικαίωμα που πρέπει να προσφέρεται πέρα και έξω από το κέρδος, η Εργασία πρέπει να προστατεύεται και το Κράτος πρέπει να παρέχει καθολικού χαρακτήρα προστασία. Η επαναδιατύπωση αυτών των εννοιών και το περιεχόμενό τους εξαρτάται από εμάς τους ίδιους. Δεν υπάρχει άλλωστε, κανένας καλύτερος τρόπος για να προβλέψεις το μέλλον, παρά να το δημιουργήσεις. Το μέλλον όμως πρέπει να αφορά όλους και όλες, και σίγουρα όχι κάποιους περισσότερο από τους υπόλοιπους. Θ’ αγωνιστούμε για όλους/ες, θ’ αγωνιστούμε με όλες/ους και θα τα καταφέρουμε να υπερασπιστούμε τη Ζωή και να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο.
« Ο κόσμος, μόνο όταν τον μοιράζεσαι, υπάρχει », έγραφε ο ποιητής Γ. Λειβαδίτης.
Ας είναι λοιπόν, αυτή η δυσκολία, εφαλτήριο σκέψης και στοχασμού για όσα ενώνουν την ανθρωπότητα. Για τους κοινούς κινδύνους, τις κοινές αγωνίες, τις κοινές χαρές. Και την επόμενη μέρα, που η τρικυμία θα είναι πίσω μας, ας σηκώσουμε το βλέμμα – όχι πολύ ψηλά – μα στο ύψος του ανθρώπου.
Χρόνια πολλά με υγεία, αγάπη και αλληλεγγύη σε όλο τον κόσμο!