Ηττημένοι και αμετανόητοι

Οι άμυνες και τα αναχώματα στην επίθεση του λαϊκισμού για την «κατάκτηση» του Επιμελητηρίου προήλθαν από την κεντροδεξιά. Το ΠΑΣΟΚ άφησε ελεύθερα να αλωνίζουν συγκεκριμένα μέλη του που είναι μονίμως «ευάλωτα» στις πιέσεις του λαϊκισμού και στις συναλλαγές μαζί του, με αποτέλεσμα το κόμμα να εξελιχθεί σε έναν παρατηρητή όπου οι «αγωνιστές της δημοκρατίας» που έχει την τιμή να φιλοξενεί στις τάξεις του, το οδήγησαν στο περιθώριο.
Τα αποτελέσματα της επιμελητηριακής κάλπης-γιατί στις δημοκρατίες με τις κάλπες μετράμε-είναι δεδομένα.
Όπως δεδομένα είναι και τα παθήματα των εκφραστών του λαϊκισμού, με τους ινστρούκτορες που επέλεξαν για να τους κατευθύνουν στο Επιμελητήριο. Ηττήθηκαν κατά κράτος και στο προχθεσινό «πόκερ» για τη διοικητική επιτροπή η ήττα ήταν βαριά. Το πήγανε μέχρι τέλους πιστεύοντας πως θα διαλύσουν τη νικήτρια παράταξη και έχασαν μέχρι τέλους. Αυτά έχει όμως η πολιτική.
Η Δημοτική Αρχή με τον αρχηγό της πολλαπλώς ηττημένη αλλά αμετανόητη έδωσε μια ακόμη μάχη το Επιμελητήριο και την έχασε γιατί κανείς δεν θέλει «νταραβέρια» μαζί της. Στήνουν μεθοδεύσεις και πιστεύουν πως ακόμη έχουν ακολούθους. Μονίμως όμως είναι χαμένοι.
Σε ότι αφορά τώρα στην «προδοσία» μιας επιμελητηριακής συμβούλου απέναντι στην παράταξη του Τ. Πλαστάρα, η οποία ετόλμησε -εννοείται μέσω παρασκηνιακών πολιτικών διαβουλεύσεων όπως καθαρά φάνηκε- να θέσει υποψηφιότητα για τη θέση της β’ αντιπροέδρου και σήμερα απειλείται από την παράταξή της με παραπομπή στη δικαιοσύνη (!)αυτά μόνο ως αστειότητες μπορούν να εκληφθούν. Συγκεκριμένα προκαλούν γέλιο μέχρι δακρύων…
Το Επιμελητήριο είναι μια σοβαρή υπόθεση και ο κ. Πλαστάρας δεν το διεκδίκησε με σοβαρούς όρους και σοβαρές συνεργασίες. Και μια προσπάθεια που δεν ξεκινά με σοβαρότητα είναι καταδικασμένη να καταλήξει άδοξα… και όπως έδειξαν και οι εξελίξεις κατέληξε και αναξιοπρεπώς.