Πολιτισμός

Ηθοποιοί, μια τάξη πλουσίων

Ηθοποιοί, μια τάξη πλουσίων
Έρευνα στην Αγγλία αποδεικνύει ότι 1 στους 10 ηθοποιούς προέρχεται από οικογένεια εργατικής τάξης
Μόνο ένας στους δέκα ηθοποιούς έχει μεγαλώσει σε οικογένεια της εργατικής τάξης σύμφωνα με μια νέα έρευνα των πανεπιστημιακών Ντέιβ Ο’Μπράιεν, Σαμ Φρίντμαν και Ντάνιελ Λόρισον για ένα σχέδιο που συνδέει την υποκριτική με τις κοινωνικές ανισότητες. Αντιθέτως, το 73 τοις εκατό των ηθοποιών προέρχεται από ένα πιο εύπορο οικογενειακό περιβάλλον.
Τα ευρήματα βασίστηκαν στα στοιχεία μιας μεγάλης βρετανικής έρευνας για τις κοινωνικές τάξεις και συνδυάστηκαν με τα αποτελέσματα μιας έρευνας για το εργατικό δυναμικό που έγινε από το γραφείο των Εθνικών Στατιστικών της Βρετανίας. Εκτός από τους τετρακόσιους ηθοποιούς που πήραν μέρος στις παραπάνω έρευνες, οι πανεπιστημιακοί έκαναν συμπληρωματικά 47 συνεντεύξεις από ηθοποιούς διαφορετικής ηλικίας, καταγωγής και κοινωνικής τάξης, απόφοιτους δραματικών σχολών και επαγγελματίες ηθοποιούς.
«Τα αρχικά ευρήματα αποδεικνύουν ότι η ανισότητα κυριαρχεί στο επάγγελμα του ηθοποιού», λέει ο Ντέιβ Ο’Μπράιεν, λέκτορας του πανεπιστημίου Γκόλντσμιθ στον τομέα της πολιτιστικής πολιτικής. Την ίδια γνώμη έχουν και γνωστοί ηθοποιοί όπως η Τζούλι Γουόλτερς, ο Ντέιβιντ Μόρισει, ο Σάμουελ Γουέστ και η Τζούντι Ντεντς (φωτογραφία) που υποστηρίζουν ότι το επάγγελμά τους γίνεται όλο και πιο «κλειστό» στους λιγότερο ευκατάστατους.
Όπως αναφέρει ο Σαμ Φρίντμαν, επίκουρος καθηγητής κοινωνιολογίας στην Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου, σχετικά με τους ηθοποιούς από την εργατική τάξη «οι ρόλοι τους τείνουν να είναι μικρότεροι, λιγότερο σημαντικοί και μερικές φορές προβληματικοί από πολιτική άποψη για τους ίδιους. Πολλοί έγχρωμοι ηθοποιοί της εργατικής τάξης με τους οποίους μιλήσαμε μας είπαν ότι είχαν βαρεθεί να παίζουν τις νοσοκόμες ή τους εμπόρους ναρκωτικών». Επιπλέον, οι ηθοποιοί αυτοί κερδίζουν δέκα χιλιάδες στερλίνες λιγότερες το χρόνο σε σχέση με τους πιο ευκατάστατους συναδέλφους τους.
Σύμφωνα με την έρευνα, τα παιδιά της μεσαίας τάξης υποστηρίζονται οικονομικά για την φοίτησή τους σε ιδιωτικές δραματικές σχολές και έχουν μεγαλύτερη γνώση της υψηλής κουλτούρας. Όταν ξεκινήσουν την υποκριτική μπορούν να περάσουν μεγαλύτερες περιόδους χωρίς εργασία και να καλύψουν το κόστος ζωής σε μεγάλες πόλεις, όπως το Λονδίνο.
Γιώτα Φλώρου
Πηγή:tovima.gr

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το