Την εμφάνισή της έκανε από χθες και στον βολιώτικο ουρανό η «βροχή» διαττόντων αστέρων «Λεοντίδες», η οποία θα φτάσει στο αποκορύφωμά της μέχρι τις 17 Νοεμβρίου.
Τα πεφταστέρια «Λεοντίδες» κάθε χρόνο τέτοια εποχή μας επισκέπτονται, δίνοντας ένα διαφορετικό χρώμα στον έναστρο ουρανό. Αρκεί οι καιρικές συνθήκες να επιτρέψουν την παρατήρησή τους και να μην υπάρχει συννεφιά. Πρόκειται για το καθιερωμένο ραντεβού το Νοέμβριο της τροχιάς της Γης με υπολείμματα του κομήτη Τεμπλ Τατλ. Οι Βολιώτες τώρα που μένουν σπίτι λόγω κορωνοϊού και της απαγόρευσης κυκλοφορίας, έχουν τη δυνατότητα, στρέφοντας το βλέμμα προς τον αστερισμό του Λέοντα, να δουν τα πεφταστέρια τις επόμενες δύο εβδομάδες. Η καλύτερη στιγμή για να τα αναζητήσετε, είναι νωρίς το πρωί. Οι λάτρεις του κόσμου του διαστήματος έχουν τη δυνατότητα κατά τις νυχτερινές ώρες, να παρακολουθήσουν μια από τις πιο θεαματικές «παραστάσεις» πεφταστεριών, εφόσον φυσικά το επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες. Το φαινόμενο μπορούμε να το παρατηρήσουμε καλύτερα στα δυτικά του ορίζοντα, στον αστερισμό του Λέοντα, στις 2-3 τα ξημερώματα. Τα γνωστά και ως «πεφταστέρια» επισκέπτονται πάλι τον πλανήτη μας, στο καθιερωμένο εδώ και δεκάδες χρόνια ραντεβού τους με την τροχιά της Γης. Είναι δυνατή η παρατήρηση του φαινομένου της «βροχής» των διαττόντων αυτών αστέρων, οι οποίοι αναφλέγονται κατά την είσοδό τους στην ατμόσφαιρα της Γης.
Οι «Λεοντίδες», που έλαβαν την ονομασία επειδή μοιάζουν να προέρχονται από τον αστερισμό του Λέοντα, είναι τα υπολείμματα του κομήτη Τεμπλ Τατλ (Tempel Tuttle) και πέφτουν σε αριθμό 15 περίπου την ώρα. Η τροχιά των υπολειμμάτων του κομήτη είναι ελαφρώς διαφορετική κάθε χρόνο, με αποτέλεσμα το φαινόμενο να μην έχει την ίδια ένταση, δηλαδή η Γη δεν διέρχεται από το κέντρο του σμήνους των μετεώρων. Τα περισσότερα μετέωρα διέρχονται από την τροχιά του πλανήτη μας κάθε 33 χρόνια, οπότε και το φαινόμενο γίνεται πιο ορατό. Πρόκειται ουσιαστικά για πετραδάκια, βάρους μικρότερου των 10 γραμμαρίων και με διάμετρο λίγα δέκατα του χιλιοστού, τα οποία με την είσοδό τους στη γήινη ανώτερη ατμόσφαιρα, σε ύψος 100 περίπου χιλιομέτρων, αναφλέγονται. Η ανάφλεξη οφείλεται στην προστριβή τους στην ατμόσφαιρα. Η ανάφλεξη γίνεται ορατή με τη φωτοβολία των μετεώρων, τα οποία πέφτουν ακίνδυνα στην επιφάνεια της Γης υπό τη μορφή στάχτης, αφού καίγονται.
Η φωτεινή λάμψη των μετεώρων έχει διάμετρο δύο-τρία μέτρα, ενώ στην κάθοδό τους αυτά προς την επιφάνεια της Γης από τη βαρύτητα της οποίας έλκονται, έχουν ταχύτητα μέχρι 71 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Πολύ ορατό ήταν το φαινόμενο το 1999, ενώ το επόμενο μέγιστο του φαινομένου αναμένεται το 2035. Η μεγαλύτερη «καταιγίδα» Λεοντιδών που παρατηρήθηκε ποτέ, ήταν στις 12 προς 13 Νοεμβρίου του 1833, όταν δεκάδες μετέωρα έπεφταν ανά δευτερόλεπτο για πολλές ώρες. Τότε υπολογίστηκε ότι έπεφταν μέχρι και 200.000 μετέωρα την ώρα στη Γη. Ο κομήτης Τεμπλ Τατλ, που έχει διάμετρο 27 χιλιόμετρα, συμπληρώνει μια πλήρη τροχιά γύρω από τη Γη κάθε 33 χρόνια, με πιο πρόσφατη αυτή του 2001. Στη διάρκεια μιας καταιγίδας Λεοντιδών έχει υπολογιστεί ότι μπορεί να πέσουν σε μια ώρα μέχρι και 700.000 μετέωρα, ενώ το 1996 είχαν μετρηθεί μέχρι και 200 μετέωρα το δευτερόλεπτο. Το πάχος της ροής των σωματιδίων που έχει αφήσει πίσω του ο κομήτης (ουρά), υπολογίζεται ότι φθάνει τα 35.000 χιλιόμετρα. Η Γη συναντά το σύννεφο των σωματιδίων του κομήτη κάθε Νοέμβριο και καθώς έχει ταχύτητα 108.000 χιλιόμετρα την ώρα, πέφτει πάνω τους. Η παρατήρηση του φαινομένου χωρίς προβλήματα μπορεί να γίνει από περιοχές, όπου δεν υπάρχουν φώτα, όπως Σωρός, Γορίτσα, Άνω Κερασιά, Χάνια Πηλίου.