Είδε και απόειδε το οικονομικό επιτελείο και διαπιστώνοντας ότι οι καταθέσεις δεν επιστρέφουν στις τράπεζες, έσπευσε να καθησυχάσει τους πολίτες διαβεβαιώνοντας ότι το μετρητό που θα βγει από τα… στρώματα δεν κινδυνεύει με φορολόγηση, εκτός αν πρόκειται για «μαύρο» χρήμα.
Στην πραγματικότητα, με ειδική εγκύκλιο που έστειλε στις ελεγκτικές υπηρεσίες η ΓΓΔΕ, προσπαθεί να προλάβει τους… βιαστικούς ελεγκτές, που θα σπεύσουν να… πυροβολήσουν και να επιβάλουν φόρο 33% σε όσες καταθέσεις χαρακτηριστούν με ευκολία «προσαύξηση περιουσίας», χωρίς να ελεγχθεί ποια είναι η προέλευση τους ήτοι αν αυτά τα χρήματα που μπαίνουν στην τράπεζα είχαν βγει υπό το φόβο της κρίσης και των capital controls.
Είναι άλλωστε ενδεικτική η επισήμανση που γίνεται ότι “δεν αντίκειται στη φορολογική νομοθεσία η ανάληψη χρηματικών ποσών και η αποδεδειγμένη επανακατάθεση μέρους ή του συνόλου αυτών και ούτε προβλέπεται χρονικός περιορισμός για την διαδικασία κίνησης χρηματικών κεφαλαίων”.
Ποιο είναι το σημείο- κλειδί στους ελέγχους που έχουν ξεκινήσει στις τραπεζικές καταθέσεις, αρχής γενομένης από τη λίστα των μεγαλοκαταθετών και των εμβασμάτων; Εάν πρόκειται ή όχι για «πρωτογενείς καταθέσεις», δηλαδή για ποσά που προέρχονται από άγνωστη ή μη διαρκή ή μη σταθερή πηγή ή αιτία και δεν προέρχονται από αναλήψεις από άλλους τραπεζικούς λογαριασμούς.
Όπως αναφέρει συγκεκριμένα η εγκύκλιος της ΓΓΔΕ, η προσαύξηση της περιουσίας που προκύπτει από τον έλεγχο τραπεζικών λογαριασμών πρέπει να τεκμηριώνεται επαρκώς, καθόσον αναλήψεις / καταθέσεις μπορεί να αφορούν συναλλαγές-κινήσεις που δεν συνιστούν κατ’ ανάγκη φορολογητέο εισόδημα. Περαιτέρω μεταφορές χρηματικών ποσών μεταξύ τραπεζικών λογαριασμών εξετάζονται και διερευνάται ο λόγος που πραγματοποιήθηκαν οι συναλλαγές μεταφοράς των ποσών αυτών αφού προσκομίσει ο φορολογούμενος τα σχετικά έγγραφα.
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι αυτό που πρέπει να εξετάζεται είναι αν τα αναληφθέντα ποσά υπερκαλύπτουν δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων ή λοιπών δαπανών, έτσι ώστε να μην δικαιολογούνται μεταγενέστερες καταθέσεις ίσου ή άλλου ποσού στον ίδιο ή άλλο λογαριασμό.
Σ’ αυτήν την περίπτωση μπορεί να αποδειχθεί και να τεκμηριωθεί από τον έλεγχο ότι, οι συγκεκριμένες αναλήψεις που έγιναν από τον φορολογούμενο από έναν ή περισσότερους λογαριασμούς δαπανήθηκαν για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων ή λοιπών δαπανών οπότε δεν μπορεί να θεωρηθεί εφικτή η επανακατάθεση των ποσών αυτών σε ίδιους ή άλλους λογαριασμούς
Πηγή www.iefimerida.gr