Τοπικά

Ιωάννα Παπαγιάννη “Αλλοδαπές με δίψα για μαθήματα ελληνικών”

Η Ροζαλίντα από τις Φιλιππίνες, η Σβετλάνα από τη Ρουμανία και η Μαρίτα από την Πολωνία, εδώ και λίγες ημέρες άρχισαν να παρακολουθούν μαθήματα εκμάθησης ελληνικών, τα οποία πραγματοποιούνται στη Λέσχη Εργαζόμενου Κοριτσιού Βόλου. Η διδασκαλία γίνεται από την Ιωάννα Παπαγιάννη, ιστορικό – φιλόλογο. Η νεαρή Βολιώτισσα στα 26 χρόνια της μπήκε για πρώτη φορά σε αίθουσα να διδάξει, αλλά δηλώνει έτοιμη να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των μαθημάτων.

Το τμήμα επαναλειτούργησε στη Λέσχη για πρώτη φορά από το 2015/16. Τότε, είχαν εγγραφεί 12 αλλοδαποί, αλβανικής καταγωγής, οι οποίοι έμαθαν τη γλώσσα και μετά άπαντες πήραν την πιστοποίηση ελληνομάθειας.
Φέτος, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, έδειξαν ενδιαφέρον τρεις γυναίκες, οι οποίες μένουν μόνιμα στον Βόλο και θέλουν να μάθουν να μιλάνε και να γράφουν ελληνικά. Αυτό ανέλαβε να φέρει σε πέρας η Ιωάννα Παπαγιάννη, απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, η οποία ανέλαβε παράλληλα το τμήμα μελέτης για μαθητές Δημοτικού που λειτουργεί φέτος η Λέσχη Εργαζόμενου Κοριτσιού, ένα ιστορικό σωματείο της πόλης με διαδρομή δεκαετιών.
«Το βρίσκω πολύ όμορφη ιδέα, αλλά και χρήσιμη ταυτόχρονα», τόνισε η 26χρονη φιλόλογος, όταν ρωτήθηκε για τις πρώτες εντυπώσεις της μετά την έναρξη των μαθημάτων. «Και οι τρεις γυναίκες που εγγράφηκαν στο τμήμα, έδειξαν ότι έχουν τη θέληση και ενδιαφέρονται, αλλά και ότι απολαμβάνουν το μάθημα. Αυτό φάνηκε από την πρώτη συνάντησή μας», πρόσθεσε.

Στη συνέχεια, η νεαρή καθηγήτρια στάθηκε στον αυξημένο βαθμό δυσκολίας του μαθήματος που διδάσκει. «Είναι γνωστό πως τα ελληνικά δεν είναι εύκολη γλώσσα. Όλες οι μαθήτριές μου μέχρι τώρα χρησιμοποιούν τα αγγλικά στην καθημερινότητά τους. Και τώρα που καλούνται να κατανοήσουν τα ελληνικά, προσπαθούν να ξεπεράσουν αρκετά εμπόδια. Για παράδειγμα, δυσκολεύονται στην προφορά ή στην κατανόηση αρκετών λέξεων», είπε και συμπλήρωσε: «Κάθε φορά το μάθημα προσαρμόζεται σε εκείνες. Ένα από τα πρώτα πράγματα που προσπαθήσαμε να κάνουμε, είναι να γράφουν το όνομά τους στα ελληνικά και να μάθουν την αλφαβήτα. Όσο περνάει ο καιρός και θα εξοικειώνονται περισσότερο, τόσο θα προχωράμε, π.χ. στους βασικούς κανόνες γραμματικής, στους χρόνους των ρημάτων, στην κλίση των λέξεων σε ενικό και πληθυντικό και ούτω καθεξής. Στο ενδιάμεσο, βέβαια, μαθαίνουμε και βασικές φράσεις που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας. Νιώθουν μεγάλη ανάγκη να μάθουν τα βασικά και να συνεννοούνται στα ελληνικά με όσους συναναστρέφονται».

Κι ενώ το μάθημα έχει ξεκινήσει, οι τρεις αλλοδαπές, οι οποίες έγιναν… Βολιώτισσες κατ’ επιλογή, παρακολουθούν με προσήλωση την παράδοση της ύλης, την ίδια στιγμή που η Ιωάννα Παπαγιάννη προσπαθεί να ξεπεράσει το άγχος της πρώτης φοράς που διδάσκει: «Μπαίνω για πρώτη φορά σε τάξη και σίγουρα έχω κι εγώ πολλά πράγματα να μάθω πάνω στη διδασκαλία. Είναι διαφορετική εμπειρία και εφόσον υπάρχει θέληση, τόσο από τις μαθήτριες, όσο και από μένα, όλα θα πάνε καλά».

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το