Συναντηθήκαμε σαν ονοματεπώνυμα σε ένα ΦΕΚ διορισμού τον Δεκέμβριο του 1984 .
Είχε προηγηθεί η συμμετοχή μας σε ένα διαγωνισμό τον Ιούνιο του ίδιου έτους.
Με διαφορετικές εξετάσεις για τους τελειόφοιτους ΑΕΙ και τελειόφοιτους ΔΕ .
Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί χρειάστηκαν διαφορετικά εξεταστικα μαθήματα . Όταν κάναμε εμφάνιση και ανάληψη καθηκόντων τοποθετήθηκαμε στα ίδια γραφεία με τα ίδια αντικείμενα απλά σε διαφορετικές δικαστικές υπηρεσίες.
Η αλήθεια είναι ότι οι απόφοιτοι νομικής ήξεραν να ξεχωρίσουν τους όρους ενάγων και εναγόμενος όπως αντίστοιχα μηνυτής και κατηγορούμενος .
Μεταξύ μας υπήρχαν και κάποιοι που είχαν ήδη ασκήσει το επάγγελμα του δικηγόρου
Αυτοί έγιναν αυτόματα οι επικεφαλής της σειράς μας . Αυτοί που μας βοηθούσαν να ξεχωρίσουμε νομικούς όρους για να συντάξουμε σωστά ένα πρακτικό ή ένα πιστοποιητικό.
Για τους παλιούς συναδέλφους ειμασταν η βοήθεια που περίμεναν χρόνια .
Μας μύησαν και στον συνδικαλισμό .
Στριμωχτηκαμε σε σιδερένια γραφεία ανά τέσσερις σε κάθε αίθουσα . Κάποιοι δεν ξέραμε γραφομηχανή . Δεν μας ζητήθηκε να ξέρουμε.Μαθαμε όμως στην πράξη ,όπως μάθαμε αργότερα και το χειρισμό ΗΥ Το word και το Excell , το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο , τη χρήση ηλεκτρονικής υπογραφής .
Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια στις ποινικές έδρες δεν υπήρχε ωράριο . Ανεβαίναμε στις 9 το πρωί και κατεβαίναμε μεσάνυχτα ή ξημερώματα της επόμενης μέρας.
Το ποινικό ήταν το πρώτο τμήμα τοποθέτησης των νέων υπαλλήλων
Εκεί γράφαμε σκυμμένοι στα έδρανα ώρες ολόκληρες με στυλό
Και μετά κάτω στα γραφεία μας καθαρογραφαμε στην γραφομηχανή
Πολλές φορές με τρία η τέσσερα καρμπον
Δεν υπήρχαν φωτοτυπικα
Οι σφραγίδες είναι το μόνο πράγμα που έμεινε το ίδιο στην 37 χρονη πορεία μας
Οι σφραγίδες και το κοινό WC για σαράντα υπαλλήλους του πρωτοδικείου Βόλου.
Άλλαξε το ωράριο , κατεβάζαμε τα στυλό στις 3 το μεσημέρι .
Άλλαξε η γραφομηχανή χειρός σε ηλεκτρική .
Μετά ήρθαν τα κομπιούτερ οι εκτυπωτές τα φωτοτυπικα τα σκάνερ .
Ούτε λόγος για κανενός είδους επιμόρφωση .
Όλα έγιναν ψάχνοντας μόνοι μας
Με τη βοήθεια των παλιών συναδέλφων.
Με τη βοήθεια των ” νομικών ” της σειράς μας .
Τους προϊσταμένους μας τους φοβόμασταν αλλά και τους σεβομασταν.
Ο φόβος πήγαζε από την άγνοια τη δική μας ,ο σεβασμός από την γνώση εκείνων .
Οι περισσότεροι από αυτή τη σειρά κάναμε οικογένεια στην πορεία , δεθηκαμε και γίναμε φίλοι, κουμπάροι αλλά και προϊστάμενοι στη θέση εκείνων που συνταξιοδοτήθηκαν .
Κάποιοι από εμάς αποχώρησαν νωρίτερα έχοντας προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα ή κάνοντας χρήση του δικαιώματος πρόωρης συνταξιοδότησης.
Εμείς οι τελευταίοι της σειράς του 84 συνολικά δέκα άτομα κλείνουμε φέτος 37 χρόνια υπηρεσίας .
Χωρίς ιδιαίτερη συνενόηση , νομίζω με ένα βλέμμα ο ένας στον άλλον εκεί κοντά στις τελευταίες εκλογές του 2019 με τις πέντε κάλπες αποφασίσαμε ότι ήρθε η ώρα να πούμε αντίο στην υπηρεσία .
Οι λόγοι μπορεί να γίνουν κατανοητοί σε συναδέλφους σε δικηγόρους και σε δικαστές , λίγους ωστόσο . Σ’ αυτούς τους λίγους που διαβάζουν αυτές τις γραμμές θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την συνεργασία .
Σ αυτούς τους λίγους θέλω να πω ένα ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν και την εκτίμηση .
Τη σειρά του 84 διαδέχονται σχετικά πολύ νεώτεροι υπηρεσιακά συνάδελφοι .
Αναγνωρίζω πως θα είναι δύσκολα τον πρώτο χρόνο . Δεν ξεχνώ ποτέ τον δικό μας πρώτο χρόνο . Στις παραπάνω γραμμές μπορούν αν το επιθυμούν να αναζητήσουν τον τρόπο που αντιμετωπίσαμε εμείς τις δυσκολίες.
Με αγάπη για την δουλειά, με την μεταξύ μας συντροφικότητα και με αγωνιστικές διεκδικήσεις.
Καλές γιορτές σε όλους τους συναδέλφους με υγεία και αντοχές
Ιωάννα Παπαδημητρίου