Είναι πολλά τα λεφτά … “Θ”

Πρόσωπο της απόλυτης εμπιστοσύνης του Αχ. Μπέου ήταν ο ταμίας του Δήμου Βόλου που εμπλέκεται, σύμφωνα με τη Δημοτική Αρχή, στη σοβαρή υπόθεση με μεγάλο έλλειμμα στα ταμεία του Δήμου. Ο ίδιος ο Μπέος το δήλωσε χθες, με την… υποσημείωση ότι το συνολικό έλλειμμα σε ταμείο και σε εισπράξεις λαϊκών ξεπερνά τα 230.000 ευρώ.

Για την ακρίβεια, σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά χθες, το έλλειμμα στο κεντρικό ταμείο είναι 220.000 ευρώ, ενώ το έλλειμμα από τις μη αποδοθείσες εισπράξεις των λαϊκών αγγίζει τις 40.000 ευρώ, δηλαδή «πέταξαν» 260.000 ευρώ.

Ο ταμίας παραδέχεται, σύμφωνα με τη Δημοτική Αρχή, ότι έχει γίνει κατάχρηση, αλλά ισχυρίζεται πως έχει αφαιρέσει από το ταμείο 120.000 ευρώ. Ισχυρίζεται επίσης ότι υπόλοιπα 100.000 ευρώ, από τα 220.000, αφορούν έργα από το ΕΣΠΑ και λογαριασμούς που δεν έχουν κλείσει, ενώ δήλωσε πως θα επιστρέψει 40.000 ευρώ, από τα 120.000 ευρώ, που αφαίρεσε.

Το ερώτημα, το μεγάλο ερώτημα, είναι γιατί ο ταμίας κρατούσε καθημερινά τόσα μετρητά χρήματα στο ταμείο του Δήμου, ενώ η νόμιμη διαδικασία προβλέπει να  γίνεται καθημερινά κατάθεση των χρημάτων του ταμείου στην τράπεζα.

Με μέλη της Δημοτικής Αρχής που μιλήσαμε, παραδέχτηκαν ότι όντως ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων δεν περνούσε στους τραπεζικούς λογαριασμούς, με το σκεπτικό «της αντιμετώπισης αναγκών». Δηλαδή ο ταμίας φέρεται να διαχειριζόταν ζεστό, ρευστό χρήμα, κατά παράβαση της διαδικασίας που προβλέπεται.

Η Δημοτική Αρχή θα πρέπει να απαντήσει υπεύθυνα, αν όντως ζήτησε να υπάρχουν τόσο μεγάλα ποσά σε μετρητά στο ταμείο και σε κάθε περίπτωση αν γνώριζε ότι μεγάλα χρηματικά ποσά διακινούνταν εκτός των τραπεζικών λογαριασμών, και να εξηγήσει πώς χάθηκαν τόσες χιλιάδες ευρώ και γιατί δεν υπήρχαν ασφαλιστικές δικλείδες ώστε η διαχείριση των χρημάτων που δεν ήταν σε τραπεζικούς λογαριασμούς να γίνεται με όλες τις νόμιμες διαδικασίες (παραστατικά, εντάλματα κ.λπ.) και με τρόπο που να μην επιτρέπει λαθροχειρίες. Η «λαθροχειρία» δεν ήταν στιγμιαία πράξη, αλλά κράτησε πάνω από ένα χρόνο, που σημαίνει ότι το ταμείο λειτουργούσε ως «ξέφραγο αμπέλι».