Τοπικά

Ηχηρό μήνυμα Ιγνάτιου κατά του θρησκευτικού φανατισμού – Ζήτησε σεβασμό στη διαφορετικότητα

omilia_thes05

Την ανάγκη ειρηνικής συνύπαρξης, διαλόγου, ανοχής και καταλλαγής μεταξύ των θρησκευτικών κοινοτήτων, υπογράμμισε ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος κατά τη διάρκεια σημερινής ομιλίας του στο Διεθνές Διεπιστημονικό Συνέδριο με τίτλο «Θρησκεία και βία», που πραγματοποιείται στο Α.Π.Θ. το τριήμερο 27-29 Απριλίου.

Ο κ. Ιγνάτιος τόνισε οτι απαιτείται να βρεθούν τρόποι επικοινωνίας, αλληλογνωριμίας και αποδοχής, υπέρβασης του φανατισμού, της μισαλλοδοξίας και της εμπλοκής σε φαύλους κύκλους βίας και αντιποίνων. “Αποδεικνύεται πως μόνον μέσα από αυτόν τον δρόμο θα μπορέσουμε να ξαναμιλήσουμε για ένα πολιτισμό με ποιότητα και σεβασμό στη διαφορετικότητα”, τόνισε και συνέχισε:

«Το ζητούμενο δεν είναι απλώς ανεξιθρησκία, απλή ανοχή, αποφυγή της θρησκείας σε ποικίλους παροξυσμούς, αλλά κάτι πολύ πιο θετικό: Αμοιβαίος σεβασμός και κατανόηση, αλληλεγγύη, δημιουργική συνεργασία σε κοινές ανθρωπιστικές επιδιώξεις και στην επαγρύπνηση για το οικοσύστημα της περιοχής, σταθερή προσπάθεια για κοινωνική αρμονία, ανθεκτική έμπρακτη αγάπη».

Συνεχίζοντας αναφέρθηκε στην ευθύνη των Ορθοδόξων Ελλήνων απέναντι στο φαινόμενο του θρησκευτικού φανατισμού, τονίζοντας οτι θα πρέπει ως λαός να επιδείξουμε μετάνοια και αυτοκριτική εγρήγορση, ώστε αν επιτευχθεί “υπέρβαση του διαχρονικού πειρασμού πως είμαστε ο νέος περιούσιος, ο νέος εκλεκτός λαός του Θεού, ένας πειρασμός που συχνά οδηγεί στον αποκλεισμό των άλλων και των διαφορετικών, καθώς και στην απόρριψη των ξένων, των προσφύγων και των μεταναστών”.

Ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε, αρχικώς, «στην εξάπλωση της βίας και του φαινομένου του θρησκευτικού φανατισμού κάθε μορφής και προέλευσης, ιδιαίτερα, όμως, του ισλαμικού». Όπως τόνισε, «καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες εγκλημάτων που διαπράττονται στο όνομα του Θεού ή στο όνομα της θρησκείας, ενώ η διαδικτυακή και τηλεοπτική αναμετάδοση των εγκλημάτων αυτών αυξάνει τη φρίκη και τον αποτροπιασμό, διαχέοντας παράλληλα στις δυτικές κοινωνίες, όπως και στον τόπο μας, το αίσθημα ανασφάλειας και αβεβαιότητας, καθώς και την εχθρότητα έναντι των άλλων, ιδιαίτερα όσων έχουν πιο σκούρα επιδερμίδα από τη δική μας και ασπάζονται τη θρησκεία του Ισλάμ…». Επισήμανε δε ότι «η θρησκευτικής εμπνεύσεως βία κατακλύζει πλέον και αποσταθεροποιεί την ίδια την Ευρώπη…».

Αναφερόμενος ειδικώς στους Χριστιανούς της Μέσης Ανατολής, παρατήρησε ότι «δεν είναι η πρώτη φορά που στην πολύπαθη αυτή περιοχή οι χριστιανοί αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Αυτό, όμως, που διαφοροποιεί την παρούσα συγκυρία από κάθε προηγούμενη είναι το γεγονός ότι λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο μιας ευρύτερης αναταραχής, όπου τα αιτήματα του αραβικού λαού (κυρίως της νεολαίας) από το Μαρόκο έως τις χώρες του Κόλπου, και από την Αίγυπτο μέχρι τη Συρία, για δημοκρατία και ελευθερία συνυφαίνονται, συγχέονται ή γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον χειρότερης μορφής και επιθετικότητας ισλαμικό φονταμενταλισμό, όπως χαρακτηριστικά αυτός εκφράζεται μέσα από τον Σαλαφισμό και ακόμη πιο πρόσφατα από τον Τζιχαντισμό του Ισλαμικού Κράτους. Τα ακραία αυτά ρεύματα, εκτός από μια υπερσυντηρητική, και στην περίπτωση του Ισλαμικού Κράτους πολεμική, ερμηνεία του Κορανίου και της ισλαμικής παράδοσης, επιδιώκουν ρητώς μια καθαρόαιμη (απαλλαγμένη από ξένα στοιχεία) ισλαμική Μέση Ανατολή και την ισλαμοποίηση ή αλλιώς την έξοδο των χριστιανών από τις πανάρχαιες εστίες τους…»

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το