Του Γιώργου Ινεπολόγλου
Θα το δούμε και αυτό. Και τι άλλο μας φυλάει η τύχη να δούμε στο εγγύς μέλλον, γιατί το απώτερο δεν το προλαβαίνουμε. Σε λίγες μέρες θα ζήσουμε και θα πανηγυρίσουμε την καταστροφή ενός φυσικού χώρου περιπάτου που συνέβαλε με τον τρόπο του σε κάποιο βαθμό στην εκτόνωση της κρίσης από τα lockdown. (δείτε στην φωτογραφία 1 τι κατέστρεψε ο άνθρωπος εν μέσω πανδημίας – στο βάθος της Καραμπατζάκη ο χαμός από περιπατητές). Η οργιώδης βλάστηση των 10 και πλέον μέτρων ύψους (φωτογραφία 2) αντικαθίσταται με λουλουδάκια μερικών εκατοστών ύψους, που μπορούν να προσφέρουν τον ίσκιο τους μόνο στα συμπαθητικά μυρμήγκια. (φωτογραφία 3) Το μεγάλο ανάστημα και ο κομπασμός της δημοτικής αρχής βλέπει φαίνεται τους ανθρώπους σαν μυρμήγκια έτοιμη να τα καταπατήσει με την πρώτη ευκαιρία. Χιλιάδες περιπατητές στο εξής δεν θα μπορούν να απολαμβάνουν την ηρεμία που προσφέρει η απουσία του αυτοκινήτου σε αυτή την περιοχή στην πόλη μας. Σε συνδυασμό με τον καλλωπισμένο από μπάζα Κραυσίδωνα, το πεζοδρομημένο κομμάτι της Καραμπατζάκη σε λίγες μέρες δίνεται στην βιώσιμη κινητικότητα αυτοκινήτων και χρήματος. Και με βαμμένα τα κάγκελα παρακαλώ μόνο σε αυτό το σημείο. Πως γίνεται σε αυτόν τον τόπο οι έννοιες να σημαίνουν διαφορετικά πράγματα για διαφορετικούς ανθρώπους; Κάθε νομοθέτημα και κάθε κατασκευή που αναφέρεται στην βιώσιμη κινητικότητα αφορά τον άνθρωπο και την ασφάλεια κίνησης πεζών, ποδηλάτων και την χωρίς στρες κυκλοφορία υγειών αλλά και με ειδικές ικανότητες ανθρώπων.
Στο Μονακό της πασαρέλας, από τα ΜΜΕ, μιλάμε μόνο για βιώσιμη κινητικότητα αυτοκινήτων αφού καταστρέφουν τους πεζόδρομους, με την σοβαρότερη προέκτασή της που είναι η βιώσιμη κινητικότητα αλλαγής τσέπης του χρήματος. Παράνομες και καταχρηστικές αποφάσεις οδηγούν την δημοτική αρχή σε κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος με ενέργειες που ίσως θα έπρεπε να κινήσουν το ενδιαφέρον των δικαστικών αρχών. Ξεκίνησαν την διάνοιξη της Καραμπατζάκη χωρίς οριστικές εγκρίσεις και χωρίς μελέτες. Αναγκάστηκαν στην πορεία να συντάξουν μελέτες που φυσικά δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοστούν. (Δυστυχώς φίλοι στη οδό Ζάχου ξεχάστε τα φρου φρου και τα αρώματα των υποσχέσεων. Το έργο τελειώνει εδώ. Αφορά μόνο καταστροφή και όχι αναβάθμιση της ζωής σας. Μη στενοχωριέστε όμως γιατί και στην Καραμπατζάκη τα σήματα ήπιας κυκλοφορίας θα εξαφανιστούν εν ευθέτω χρόνο. Η απάτη είναι προφανής). Στη συνέχεια, μεσούσης της δικαστικής διαμάχης, στο ανώτερο δικαστήριο του κράτους που δεν σεβάστηκαν οι άρχοντες, η πλειοψηφούσα εταιρεία που ανέλαβε την καταστροφή ενός πεζόδρομου παραιτείται από το καταστροφικό αυτό έργο και αργότερα εμφανίζονται τα οχήματά της σαν να είναι ο κύριος κατασκευαστής του «αρνητικού έργου» με μοναδικό σκοπό να αυξήσουν το κόστος, κατασυκοφαντώντας τους πολίτες, για να στηρίξουν την βιώσιμη κινητικότητα του χρήματος. Ρωτήσαμε δε και εργαζόμενο για τον ανάδοχο σε αυτό το παρανοϊκό έργο και μας διαβεβαίωσε του λόγου το αληθές.
Φυσικά και αναφέρομαι στην προικισμένη με πολύ μυαλό, Δημοτική μας Αρχή. Κάπου εδώ και μια πενταετία θα έλυναν όλα τα κυκλοφοριακά προβλήματα της πόλης με μαγικό τρόπο χωρίς την σύνταξη αντίστοιχων κυκλοφοριακών μελετών με συμπεράσματα που έβγαλαν ιδιαίτερα μυαλά ξεπερνώντας την λογική κάθε επιστήμης. Η επιστήμη της φυσικής μου έδειξε ότι, κάθε λειτουργική εφαρμογή προέρχεται από παρατήρηση, ακολουθεί η μελέτη, συνεχίζεται με την πειραματική απόδειξη και εφόσον αυτή υπάρξει ακολουθεί η εφαρμογή. Στο Μονακό της Ελλάδας εξαγγέλθηκαν τα έργα που υποτίθεται θα έδιναν λύσεις, ένα από αυτά είναι η καταστροφή του πεζόδρομου της Καραμπατζάκη, και μετά αναζητήθηκαν σχέδια και μελέτες. Είναι σχεδόν ετοιμοπαράδοτο το έγκλημα και τώρα η δημοτική αρχή αναζητά μία υποτιθέμενη κυκλοφοριακή μελέτη σε κομμάτι της Νέας Ιωνίας. Και εδώ ισχύει το εξής παράδοξο. Οι μελέτες γίνονται για να αποφασιστεί που θα γίνουν οι επεμβάσεις και τα δημοτικά έργα. Στην πόλη μας οι μελέτες γίνονται για να δικαιολογήσουν τις αποφάσεις τους. Δεν γνωρίζουν ούτε το στοιχειώδες. Μία κυκλοφοριακή μελέτη για να δώσει λύσεις, πρέπει να αφορά όλο το πολεοδομικό συγκρότημα και όχι ένα τμήμα του. Αν θες να βγάλεις με το ζόρι σωστή την επιλογή σου επειδή κατέστρεψες ένα λειτουργικό πάρκο, φοβάσαι ότι στο μέλλον θα υπάρξουν πολλοί τρόποι που θα αναιρέσουν την ορθότητα της επιλογής σου και άρα προσπαθείς να καλύψεις τα νότα σου. Ξέρετε ο κάβουρας πηγαίνει ανάποδα γιατί έτσι επιβιώνει. Η ανθρώπινη λογική δεν μπορεί να πηγαίνει ανάποδα στην επιστήμη και την φυσική επιλογή. Καθημερινά με τις φυσικές καταστροφές, βλέπουμε τις λανθασμένες επιλογές. Ας βρουν άλλους τρόπους να αποσπάσουν χρήματα. Όχι με ανταλλαγή την έκπτωση στην ποιότητα ζωής αλλά και στην ίδια την ζωή των ανθρώπων.
