Τις βασικές αρχές και γνώσεις από τη θεωρία των πιθανοτήτων για να τις εφαρμόσουν μετά στα διάφορα ζητήματα της καθημερινότητας και βέβαια στις βιομηχανίες, μαθαίνουν οι φοιτητές του μαθήματος της «θεωρίας των πιθανοτήτων» με διδάσκοντα τον αναπληρωτή καθηγητή και πρόεδρο του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Δημήτρη Παντελή.
Το μάθημα εντάσσεται στον τομέα της οργάνωσης παραγωγής και μπορεί να βοηθήσει και στα θέματα των logistics, που βρίσκεται σε άνοδο τα τελευταία χρόνια, αλλά και σε άλλους χώρους της παραγωγικής δραστηριότητας.
Και μόνο στο άκουσμα του ονόματος του μαθήματος είναι ικανό να αφήσει τη φαντασία να τρέξει. Η θεωρία των πιθανοτήτων που έχει συνδεθεί με την εξέλιξη της επιστήμης, δημιουργεί ξεχωριστά συναισθήματα στους φοιτητές που στα πρώτα τους βήματα στα έδρανα των αμφιθεάτρων γνωρίζουν για αυτό τον ξεχωριστό κόσμο των εννοιών και των αρχών.
Ο κ. Δημήτρης Παντελής απέκτησε δίπλωμα Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού από το Ε.Μ.Π. το 1987 και τα διπλώματα M.Sc. και PhD in Electrical Engineering: Systems από το University of Michigan των ΗΠΑ το 1990 και 1994 αντίστοιχα.
Μετά την απόκτηση του διδακτορικού του διπλώματος εργάστηκε στις Η.Π.Α. ως Research Engineer στις εταιρείες ERIM International (1994-2000) και Tellabs Operations (2000-2001). Διετέλεσε διδάσκων Π.Δ. 407/80 στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών Βιομηχανίας από το 2003 έως το 2008, οπότε και εξελέγη επίκουρος καθηγητής στο γνωστικό αντικείμενο Στοχαστικά Πρότυπα Επιχειρησιακής Έρευνας στη Βιομηχανική Διοίκηση.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι τα ακόλουθα: Εφαρμοσμένη θεωρία πιθανοτήτων, στοχαστική βελτιστοποίηση, δίκτυα ουρών, ευέλικτα συστήματα παραγωγής, προβλήματα χρονικού προγραμματισμού και βέλτιστης διάθεσης πόρων.
«Το διδακτικό μου αντικείμενο είναι «Στοχαστικά Πρότυπα Επιχειρησιακής Έρευνας στη Βιομηχανική Διοίκηση» τόνισε ο ίδιος και συμπλήρωσε πως «ασχολούμαστε με προβλήματα που έχουν μια στοχαστικότητα και μια αβεβαιότητα. Και το βασικό μάθημα για αυτά είναι η θεωρία πιθανοτήτων. Οι φοιτητές λαμβάνουν πολύ σημαντικές γνώσεις τις οποίες μετά τις εφαρμόζουν στον έλεγχο ποιότητας, σε ζητήματα συντήρησης. Για παράδειγμα οι μηχανολόγοι μηχανικοί μπορούν να έχουν μια ιδέα, πότε θα χαλάσει μια μηχανή, οπότε θα πρέπει να προγραμματιστεί μια συντήρηση».
Ο ίδιος πρόσθεσε πως «οι φοιτητές μέσω του μαθήματος επιχειρούν να ποσοτικοποιήσουν την αβεβαιότητα που υπάρχει και να περιορίσουν το λάθος, το σφάλμα που θα προκύψει. Έτσι γνωρίζουν να λαμβάνουν τις βέλτιστες αποφάσεις για να ελαχιστοποιήσουν το σφάλμα. Εξάλλου και τα μηχανήματα, ο εξοπλισμός ενός εργοστασίου, μιας βιομηχανίας χρειάζεται συντήρηση και το πότε θα γίνει, ώστε να μην προκύψει πρόβλημα, θα πρέπει να υπάρχει μέριμνα. Οι θεωρίες των πιθανοτήτων ακουμπούν σε διάφορα μαθήματα, όπως στην οργάνωση παραγωγής, στον έλεγχο ποιότητας, στη διοίκηση των εργοστασίων». «Διδάσκουμε το συγκεκριμένο μάθημα στο πρώτο εξάμηνο του προγράμματος σπουδών του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών» κατέληξε.