Πολιτισμός

Η Σίσσυ Κλητοράκη στο ερωτηματολόγιο του Proust “Κάθε παιδί σε ιδιαίτερες συνθήκες  διαβίωσης, να μεγαλώνει με αξιοπρέπεια”

 

 

Επιμέλεια 

Μαίρη Τσακνάκη Γαβαλά

Καλεσμένη μας σήμερα η Σίσσυ Κλητοράκη, αρχιτέκτων, MBA, ιδρύτρια της Kids Fair Collection ΜΚΟ και της Τεχνικής Εταιρείας Μελέτες – Υποδομές Ε.Ε.

 

Καλώς ήρθες Sissy στην κυριακάτικη «Θεσσαλία». Χαίρομαι που θα τα πούμε σήμερα γιατί ξέρω πως έχεις τόσα πολλά, ξεχωριστά να μας πεις. Σου πετάω ένα μπαλάκι με λέξεις κι εσύ… κάνε ό,τι νομίζεις… Καταγωγή, παιδικά χρόνια, σπουδές, καριέρα, οικογένεια, χόμπι, kids collection και άλλα πολλά έχει η Σίσσυ Κλητοράκη να μας πει.

Σήμερα είμαι καλεσμένη από την αγαπημένη φίλη Μαίρη Γαβαλά, για ένα ταξίδι. Προσωπικό. Διαμορφώνεται. Από στιγμές. Εδώ αρχίζει η ιστορία.

Γεννήθηκα στον Βόλο. Μεγάλωσα μεταξύ πόλης, βουνού και θάλασσας. Το άρωμα της γης μετά τη βροχή στην Τσαγκαράδα, το ξενοδοχείο Ελλάς, το δεύτερο σπίτι μου. Το «Μαγικό Βουνό». Η αρχή του «αποκτώ ρίζες και φτερά». Ο τόπος που με έδεσε με την παράδοση και παράλληλα μου έδωσε τη δύναμη να ονειρεύομαι.

Μικρή. Ήθελα να ζήσω ως πολίτης του κόσμου. Κατάθεση ψυχής, στο τετράδιο έκθεσης της ΣΤ’ Δημοτικού. Πρωτοποριακό. Έμεινε ανεκπλήρωτο, αλλά άνοιξε νέους ορίζοντες.

Η Αρχιτεκτονική με κέρδισε. Σπούδασα στο Αριστοτέλειο. Κόσμος νέος. Ελευθερία. Σχήματα. Οργάνωση. Χρώματα. Δυνατότητες. Φιλίες που ακόμα κρατούν. Στην École Spéciale d’Architecture στο 14ο, Παρίσι, έμεινα 25 μήνες. Καθοριστικοί. Διδάσκομαι την Τέχνη και την Πλαστικότητα στις φόρμες. Πολυπολιτισμός. Νέοι ορίζοντες. Το πιο εντυπωσιακό μάθημα: Η Δημιουργία με τα δύο ημισφαίρια. Ανεξάρτητη κίνηση. Ο εγκέφαλος είναι το εργαλείο. Σπουδές. Εμπειρίες. Ανακαλύψεις. Η ζωή μου άλλαξε.

Η καριέρα μου ξεκίνησε αθόρυβα. Είχα πυξίδα. Κάθε έργο, ένα βήμα μπροστά. Ήμουν ανήσυχη. Σε μια πορεία διά βίου μάθησης, αναζητούσα απαντήσεις. Στην τέχνη. Στην επιστήμη. Στις ανθρώπινες σχέσεις. Συνδύαζα στοιχεία. Δημιουργούσα. Υπήρχαν δυσκολίες. Είχα αμφιβολίες. Αλλά συνέχιζα. Προσήλωση. Εξερευνώ τον εαυτό μου. Τον κόσμο. Δεν σταματώ. Έχω ακόμα να μάθω. Ακόμα να δημιουργήσω. Το «εδώ και τώρα» με ενθουσιάζει. 

Οικογένεια. Ο πυρήνας μου. Ο Μπάμπης Αγγέλου. Απέραντα χαρισματικός. Ο Αλκιβιάδης. Η ευλογία μου, ο γιος μου. Η δέσμευσή μου να γίνομαι καλύτερη, κάθε μέρα. Δεν μπορώ να μη σκέφτομαι τους γονείς μου όταν μιλάω για οικογένεια. Έλεγα στον πατέρα μου ότι είναι για μένα ο «Φάρος της Αλεξάνδρειας» – σταθερός, συνεπής, υποστηρικτικός. Η μητέρα μου. Πηγή έμπνευσης και η αφετηρία της διαδρομής μου. Τα αδέρφια μου. Όλοι τους καθοριστικοί. Χωρίς αυτούς, όλα θα ήταν διαφορετικά σήμερα.

Στον ελεύθερο χρόνο μου, γυμνάζομαι. Η Κεραμική Τέχνη με ηρεμεί. Αναζητώ την αρμονία στα γήινα υλικά. Πηλός. Κάθε έργο, ένα συναίσθημα. Οι New York Times λένε πως «η κεραμική είναι η νέα γιόγκα».

Το 2017 ίδρυσα την Kids Fair Collection ΜΚΟ, μια Οργάνωση της Κοινωνίας των Πολιτών. Η ιδέα: Δημιουργία ενδυμάτων από πλεονάζοντα υφάσματα, σχεδιασμένα από παιδιά για συνομηλίκους τους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Τα άμεσα ή έμμεσα επωφελούμενα παιδιά που συμμετέχουν στις δράσεις μας, ίσως δεν γνωριστούν ποτέ μεταξύ τους, αλλά το τελικό αποτέλεσμα θα τους ενώνει για πάντα. Αυτή είναι η προσφορά μου στην κοινωνία.

Τα στάδια διεξαγωγής κάθε δράσης είναι επτά:

Εστιάζουμε στα άμεσα επωφελούμενα παιδιά.

Δημιουργούμε ομάδα εθελοντών και σχολείων που επιθυμούν να συμμετάσχουν.

Οι μαθητές σχεδιάζουν.

Επιλέγουμε τα κατάλληλα υφάσματα.

Οριστικοποιούμε τα σχέδια.

Καταλήγουμε στη διαδικασία παραγωγής.

Κάνουμε ένα παιδί χαρούμενο.

Το όραμά μας. Κάθε παιδί στον κόσμο που βρίσκεται σε ιδιαίτερες συνθήκες διαβίωσης, να μεγαλώνει με αξιοπρέπεια, ως ένα πολύτιμο μέλος της κοινωνίας μας.

Οι αρχές μας. Ενσυναίσθηση χωρίς οίκτο. Κατανόηση συναισθημάτων. Βιωσιμότητα, εθελοντισμός. 

Μέχρι σήμερα έχουν ολοκληρωθεί 14 δράσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η ιδέα πηγάζει από τα παιδικά μου βιώματα. Το ύφασμα πάντα με γοήτευε: Η αφή του, οι ήχοι του, η θέα του σε ρολά, ράφια και πάγκους. Αιγυπτιακά υφάσματα. Βαμβακερά και λινά. Η μητέρα μου τα εκτιμούσε ιδιαίτερα.

Οι παιδικές μου μνήμες. Κινητήρια δύναμη. Κινηματογράφος με τον μπαμπά. Μαγικές στιγμές. Μαζί είχαμε δει την ταινία «Όσα παίρνει ο άνεμος». Το φόρεμα της Βίβιαν Λι, από κουρτίνες που μεταμορφώνονται. Πρωτοπόρο «upcycling». Αυτή η μνήμη αποτέλεσε το τελευταίο κομμάτι του παζλ, για την καινοτόμο ΜΚΟ.

Σήμερα κάνουμε συνειδητά επαναχρησιμοποίηση υφασμάτων. Ο στόχος μας, σαν παγκόσμια κοινότητα, είναι η προστασία του περιβάλλοντος. Τα παιδιά μαθαίνουν. Κοινωνική ευαισθησία στην πράξη.

Τέλος, στην τρέχουσα επαγγελματική μου πορεία, μετά την ίδρυση της Τεχνικής Εταιρείας Μελέτες – Υποδομές Ε.Ε., δραστηριοποιούμαι ως επιχειρηματίας στον τομέα των επενδύσεων.

Αυτή είναι η ιστορία μου. Μέχρι σήμερα. Προκλήσεις. Με δυνάμωσαν. Χαρές. Φώτισαν τον δρόμο μου. Ανατροπές. Με δίδαξαν. Δημιουργία. Με συνεπήρε. Συνεχίζω να ονειρεύομαι, να ταξιδεύω, να αγαπώ αυτό που κάνω.

Ευχαριστώ πολύ Μαίρη που μου δίνεις την ευκαιρία να μοιραστώ αυτή την ιστορία, με τους αναγνώστες της «Θεσσαλίας».

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το