Ο Βόλος είναι μια πόλη που αρνείται να αντιμετωπίσει το μεγάλο κυκλοφοριακό της πρόβλημα, αντίθετα κάνει τα πάντα για να το επιδεινώσει. Γολγοθάς η καθημερινότητα για τους οδηγούς, με τους λεωφορειόδρομους να είναι ένα ακόμη αποτυχημένο μέτρο από την ώρα που δεν υπάρχει αστυνόμευση.
Μέτρο που δοκιμάστηκε ξανά επί δημαρχίας του κ. Κ. Μήτρου και απέτυχε οικτρά, με τη διαφορά ότι ο τέως δήμαρχος δεν εκδικήθηκε τους πολίτες και το κατάργησε άμεσα. Μια πόλη όπου ο καθένας λειτουργεί όπως θέλει, παρκάρει όπου θέλει, καταστρατηγεί κάθε Νόμο και η ζωή στους δρόμους συνεχίζει να είναι χαοτική.
Οι επιπτώσεις, πέρα από την αυξανόμενη κυκλοφοριακή συμφόρηση και την αντίστοιχη απώλεια χρόνου, είναι σοβαρές και στην ασφάλεια, την ατμοσφαιρική ρύπανση και γενικότερα στην ποιότητα ζωής. Δυστυχώς στον Βόλο το πρόβλημα αυτό επιδεινώνεται αδικαιολόγητα από την κακή διαχείριση της κυκλοφορίας και την έλλειψη αξιολόγησης όσων μέτρων εφαρμόζονται για την απόκτηση χρήσιμης εμπειρίας. Σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο το αστικό κυκλοφοριακό πρόβλημα αντιμετωπίζεται με μια σειρά μακροχρόνιων και βραχυχρόνιων μέτρων, ανάλογα με το μέγεθος της πόλης, την οργάνωση των αρμόδιων κρατικών και δημοτικών υπηρεσιών και φορέων και των δυνατοτήτων δημόσιας και ιδιωτικής χρηματοδότησης.
Ο Βόλος όμως ανήκει στην «πίσω αυλή» και αδυνατεί η διοίκησή του να εφαρμόσει είτε από άγνοια είτε για λόγους ψηφοθηρίας, απλά μέτρα.
Οι προϋποθέσεις για να ζούμε σε μια πόλη ανθρώπινη για τους κατοίκους υπάρχουν.
Η ύπαρξη ενός μακροχρόνιου και συνεχώς επικαιροποιούμενου μακροχρόνιου συγκοινωνιακού σχεδιασμού ως πλαίσιο για όλες τις επιμέρους μελέτες, αποτελεί την προϋπόθεση για την ορθή αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος σε βάθος χρόνου. Η Λάρισα αποτελεί ένα παράδειγμα κοντά σε αυτό το πρότυπο αφού εκπόνησε με επιτυχία ένα τέτοιο συντονισμένο σχεδιασμό που εφάρμοσε και εφαρμόζει με ορατά αποτελέσματα. Εφόσον στον Βόλο δεν μπορεί η Δημοτική Αρχή να σκεφτεί και να υλοποιήσει, ας αντιγράψει. Δεν θα της μηδενίσουν το γραπτό…