Σήμερα Τετάρτη 12η Αυγούστου και ώρα 21:00 η Εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος οργανώνει αστροβραδιά για να δώσει την ευκαιρία στους φίλους του έναστρου ουρανού να παρατηρήσουν τη θεαματική πτώση των Περσειδών διαττόντων αστέρων. Φέτος, η απουσία της Σελήνης θα κάνει την παρατήρηση περισσότερων διαττόντων πιο εύκολη.
Ο χώρος όπου θα γίνει η αστροβραδιά είναι το πλάτωμα που βρίσκεται στα όρια του οικισμού Άγιος Στέφανος (Σωρός). Φθάνει κανείς στο πλάτωμα από την εκκλησία του Αγίου Στεφάνου και ακολουθώντας τις οδούς Αμαρυλλίδος, Αλόης και Γιασεμιών.
Θα υπάρχουν κίτρινες πινακίδες, από την είσοδο του οικισμού που θα δείχνουν την κατεύθυνση προς το εν λόγω πλάτωμα.
Κάθε χρόνο λίγο πριν το Δεκαπενταύγουστο, η βροχή διαττόντων των Περσείδων κάνει χιλιάδες ανθρώπους σε όλη τη χώρα να ξενυχτήσουν μπροστά στο όμορφο θέαμα των διαττόντων που φωτίζουν τους σκοτεινούς ουρανούς.
Οι διάττοντες αστέρες λέγονται αλλιώς και μετέωρα ή πεφταστέρια, είναι εντελώς ακίνδυνα για τον άνθρωπο, αλλά δημιουργούν εντυπωσιακές οπτικές εικόνες, που αξίζει κανείς να απολαύσει.
Η ετήσια πτώση των Περσειδών διαττόντων αστέρων γίνεται αυτή την εποχή και οφείλεται στο γεγονός ότι η Γη περνά από την τροχιά του κομήτη Σουίφτ-Τατλ, που ονομάστηκε έτσι από τα ονόματα των αστρονόμων που τον ανακάλυψαν το 1862. Ο κομήτης κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο κάθε 135 χρόνια περίπου και κάθε Αύγουστο, τα ίχνη – σωματίδια σκόνης της ουράς του κομήτη συναντούν την τροχιά της Γης, πέφτουν στην ατμόσφαιρά της με ταχύτητα 60 χιλιόμετρα περίπου ανά δευτερόλεπτο και καίγονται, αφήνοντας φωτεινά ίχνη από υπερθέρμανση λόγω τριβής τους με την ατμόσφαιρα.
Οι διάττοντες μπορούν να φανούν σχεδόν σε όλο τον ουρανό. Ο καλύτερος τρόπος για να δει κανείς τα πεφταστέρια είναι, όταν κάποιος το βράδυ σε σκοτεινό ουρανό, με την απουσία τοπικού φωτισμού ξαπλώνει με τα πόδια προς βορειοανατολικά και κοιτάζει με υπομονή με γυμνά μάτια προς τα πάνω στον ουρανό.
Άλλα αξιόλογα ουράνια σώματα που θα παρατηρήσουμε αυτή τη βραδιά με τηλεσκόπια και κιάλια είναι ο πλανήτης Κρόνος με τους εντυπωσιακούς δακτυλίους, ο γαλαξίας της Ανδρομέδας, 2,5 εκατομμύρια φωτός μακριά μας, το πιο μακρινό ουράνιο αντικείμενο που μπορούμε να δούμε με γυμνό μάτι, τα νεφελώματα Μ20 και Μ8 στον αστερισμό του Τοξότη όπου συνεχώς γεννιούνται νέα άστρα, τα σφαιρωτά σμήνη Μ13 στον αστερισμό του Ηρακλή και τα Μ 10 και Μ 12 στον αστερισμό του Οφιούχου, που είναι ομάδες 150.000 άστρων που περιβάλλουν το Γαλαξία μας, καθώς και τα πλανητικά νεφελώματα Μ57 και Μ27 που είναι τα απομεινάρια νεκρών άστρων που εξερράγησαν ως υπερκαινοφανείς αστέρες.