Το μέλλον του βολιώτικου ανδρικού μπάσκετ σίγουρα δε δείχνει και τόσο ευοίωνο. Οι δύο μεγάλοι της πόλης, η Νίκη, μετά τον τρίτο συνεχόμενο υποβιβασμό της, και ο Ολυμπιακός, που παραμένει τα τελευταία χρόνια καθηλωμένος στο τοπικό πρωτάθλημα, θα αγωνιστούν τη νέα σεζόν στην Α1 ΕΣΚΑΘ. Την ίδια στιγμή η Μεταμόρφωση έχει διοικητικά προβλήματα, τα οποία φιλοδοξεί να ξεπεράσει, και θα συμμετάσχει στη Γ’ Εθνική ως μοναδική εκπρόσωπος της πόλης στις εθνικές κατηγορίες.
Τη νότα αισιοδοξίας για το άθλημα δίνουν αφενός οι πολλοί Βολιώτες καλαθοσφαιριστές που αγωνίζονται σε όλη την Ελλάδα σε ομάδες της Α2, της Β’ και της Γ’ Εθνικής, αφετέρου τα ταλέντα που έχουν ξεπηδήσει. Σίγουρα το νέο αίμα υπάρχει και δίνει τα διαπιστευτήρια του εντός του παρκέ, με τους Γιώργο Τσιτσιγιάννη της Μεταμόρφωσης, Ραφαήλ Στύλλα και Παναγιώτη Σπανόπουλο της ΑΕΒ Διμηνίου, Αποστόλη Κωστούλα του Γ.Σ. Βόλου και Θοδωρή Σούλη των Νέων Αθλητών Νίκης να αποτελούν κατά κοινή ομολογία του μπασκετικού κόσμου ό,τι καλύτερο διαθέτει η πόλη μας στις ηλικίες 14-17 ετών.
Η ΘτΔ απευθύνθηκε στους πιτσιρικάδες και τους προπονητές τους και φιλοξενεί τις απόψεις τους για τις δυνατότητές τους και για το τι μπορούμε να περιμένουμε απ’ αυτούς.
Γιώργος Τσιτσιγιάννης, Μεταμόρφωση
Ο γεννημένος τον Μάιο του 1998 και ύψους 2.00μ. Γιώργος Τσιτσιγιάννης κέρδισε φέτος ουκ ολίγες φορές το χειροκρότημα στους αγώνες της Μεταμόρφωσης για το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής στο Β. Παρασκευόπουλος. Ο 17χρονος φόργουορντ των κιτρινόμαυρων ερχόμενος με υποσχετική από το B.C. Volos, πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής για πρωτοεμφανιζόμενο παίκτη, με τον προπονητή του Αντώνη Μυριτζή, που πίστεψε σ’ αυτόν, να δηλώνει στη ΘτΔ ότι ο μικρός χρειάζεται πάνω απ’ όλα αγωνιστικές παραστάσεις:
«Η παρουσία του Γιώργου τη σεζόν που τελείωσε, ήταν πολύ ενθαρρυντική και μας έδωσε το κουράγιο, για να στηριχθούμε σε νέα παιδιά και στο μέλλον, όχι ότι δε δουλεύαμε πριν με τους μικρούς στη Μεταμόρφωση. Ο Γιώργος ανήκει στα παιδιά που ολοκληρώνουν καθυστερημένα την ανάπτυξή τους.
Υπάρχει ένα αρνητικό και ένα θετικό στην εξέλιξή του από δω και πέρα: το αρνητικό είναι το εκπαιδευτικό σύστημα κι ότι πάει για Τρίτη Λυκείου κι έτσι υπάρχει ο κίνδυνος να χαθεί από τον χώρο. Νομίζω όμως ότι θα συνεχίσει την προσπάθεια, γιατί είναι συγκροτημένος, έχει μεγάλη βοήθεια από την οικογένειά του, που είναι μπασκετική, και έχει διάθεση να δουλέψει σκληρά, αλλά δεν τον αφήνουν οι υποχρεώσεις του. Θα πρέπει να βρούμε μία κοινή συνισταμένη και να καταλήξουμε στον τρόπο δουλειάς. Φοβάμαι ότι το εκπαιδευτικό σύστημα θα τον επιβραδύνει, αλλά τελικά δε θα του κλείσει τον δρόμο», σχολιάζει ο κ. Μυριτζής και συνεχίζει:
«Το θετικό, επαναλαμβάνω, είναι ότι θέλει να δουλεύει. Άλλωστε το κυριότερο χαρακτηριστικό των πρωταθλητών ήταν η διάθεση από μικρή ηλικία για σκληρή δουλειά. Αυτό είχα διακρίνει και στους δύο μεγάλους Βολιώτες μπασκετμπολίστες, τον Μπουντούρη, με τον οποίον υπήρξα και συμπαίκτης, και τον Λιαδέλλη, που τον είχα κοντά μου από 12 ετών, αλλά και τον Σπανούλη, που τον γνώριζα ως προπονητής των κλιμακίων.
Αν ο Γιώργος είχε ολοκληρώσει όλη του τη σωματική ανάπτυξη πριν από δύο χρόνια, το λέω με σιγουριά ότι θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και στην Εθνική. Ξέρω τα παιδιά που έχουν επιλεγεί για τις μικρές εθνικές ομάδες και συγκρίνοντάς τα με τον Γιώργο, θεωρώ ότι εκείνος έχει όλο το πακέτο. Αλλά το κακό είναι ότι ψηλώνει ακόμη, κάτι που δεν τον βοηθά να προπονηθεί, όπως θέλουμε.
Υπάρχουν βέβαια και παραδείγματα μπασκετμπολιστών που διακρίθηκαν σε μεγαλύτερη ηλικία, χωρίς να έχουν παίξει στις μικρές εθνικές ομάδες, όπως ο Διαμαντίδης και ο Ντικούδης, και δεν αποκλείω να συμβεί κάτι ανάλογο με τον Τσιτσιγιάννη.
Είναι παίκτης στα δύο μέτρα, με ευχέρεια στον χειρισμό της μπάλας και φέτος διορθώσαμε αρκετές ατέλειες, αλλά αυτό που του μένει είναι οι αγωνιστικές παραστάσεις. Ίσως σε δυο χρόνια, να χρειαστεί να παίξει σε ανώτερη κατηγορία, για να συνεχίσει την ανοδική του πορεία», καταλήγει ο έμπειρος τεχνικός.
Ο Γιώργος Τσιτσιγιάννης από την πλευρά του παρουσιάστηκε ικανοποιημένος για όσα κατάφερε τη σεζόν που τελείωσε, αλλά και συνειδητοποιημένος ότι δεν πρέπει να παραμερίσει τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του για το μπάσκετ:
«Φέτος νομίζω ότι βελτιώθηκα σε όλους τους τομείς, γιατί οι συμπαίκτες μου, γνωρίζοντας παραπάνω μπάσκετ, με βοήθησαν να παίξω και εγώ καλύτερα. Μέσα από τη συνύπαρξη με παίκτες υψηλότερου επιπέδου ήρθε και η ατομική βελτίωση και στην άμυνα και στην επίθεση, καθώς με έψαχναν πιο πολύ μέσα στο παιχνίδι. Παράλληλα, μέσα από την προπόνηση βελτίωσα την τεχνική στο σουτ και την ντρίμπλα μου και παρότι έχω αρκετά μεγάλα άκρα, χειρίζομαι αρκετά καλά την μπάλα. Γενικότερα, καταλαβαίνω και εγώ ο ίδιος ότι το παιχνίδι μου στην αρχή της σεζόν με το τωρινό είναι τελείως διαφορετικό. Έχω αυξήσει τα ποσοστά ευστοχίας, κάνω καλύτερες κινήσεις μέσα στο γήπεδο και αξιοποιώ περισσότερο τους υπόλοιπους παίκτες. Οι καταστάσεις στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής ήταν πιο έντονες και παράλληλα σκληραγωγήθηκα, γιατί έτρωγα …ξύλο στην αρχή και πλέον έχω βάλει έχω βάλει περισσότερο δύναμη στο παιχνίδι μου, γιατί δεν ήμουν τόσο σκληρός.
Θα συνεχίσω τη δουλειά το καλοκαίρι, αλλά με δεδομένο ότι φέτος θα έχω αυξημένες υποχρεώσεις λόγω Πανελληνίων εξετάσεων, θα προσπαθήσω να συνδυάσω μαθήματα και μπάσκετ. Εννοείται πως δε θα το αφήσω εντελώς, αλλά θα δώσω μεγαλύτερη βαρύτητα στα μαθήματα. Ο πατέρας μου, που είναι παλιός μπασκετμπολίστας, μου λέει πως η ζωή ξεκινά μετά το μπάσκετ, για να μου δείξει πόσο σπουδαίο είναι. Παράλληλα όμως με συμβουλεύει να μην παραμερίσω όλα τα υπόλοιπα, αλλά να θεωρώ το μπάσκετ εξίσου σημαντικό».
Αποστόλης Κωστούλας, Γ.Σ. Βόλου
Μία γεμάτη χρονιά ως βασικός πλέι μέικερ σε ομάδα της Α1 ΕΣΚΑΘ με πρωταγωνιστικές βλέψεις δεν είναι και μικρό πράγμα. Ο λόγος για τον γεννημένο τον Απρίλη του 1999 και με ύψος 1.89μ. Αποστόλη Κωστούλα, που συστήθηκε στο μπασκετικό κοινό της πόλης μας με τον καλύτερο τρόπο τη σεζόν που τελείωσε, φορώντας τη φανέλα του Γ.Σ. Βόλου και προερχόμενος από τον Αιολικό.
Ο προπονητής του Γιώργος Κοσμάτος μίλησε για δικαίωση της επιλογής του στη ΘτΔ: «Ο Αποστόλης ήταν ένα μεγάλο στοίχημα για μας. Τον είδαμε πέρσι το καλοκαίρι στο εσωτερικό τουρνουά που κάνουμε, μας άφησε καλές εντυπώσεις και βάσει κάποιων θετικών στοιχείων που παρατηρήσαμε, κρίναμε ότι μπορεί να εξελιχθεί σε έναν καλό παίκτη. Επενδύσαμε πάνω του από την αρχή της χρονιάς και μας έβγαλε ασπροπρόσωπους.
Βέβαια, είναι μικρός ακόμη, έχει πολλά πράγματα να βελτιώσει σε όλους τους τομείς, και στην τεχνική και στη φυσική κατάσταση. Το πιο σημαντικό, πέρα από το ότι αποτελεί ένα αξιόλογο ταλέντο, είναι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό και έξυπνο παιδί, που ακούει ό,τι του λέμε, δουλεύει πολύ και θεωρώ ότι στο μέλλον, σε δύο χρόνια ας πούμε, όταν θα τελειώσει και το σχολείο, θα καταφέρει να παίξει και σε πιο υψηλό επίπεδο. Η εξέλιξή του εξαρτάται από τον ίδιο και από τις συγκυρίες, όπως για παράδειγμα πού θα σπουδάσει και τι προπονητές θα έχει. Έχουν περάσει κι άλλα παιδιά σαν τον Αποστόλη από τα χέρια μου, όπως ο Μαυρογιάννης, που αγωνίζεται στην Α2.
Είναι πολύ εξελίξιμος και εύχομαι να πάει σε μεγαλύτερες κατηγορίες. Φέτος είχε μέσο όρο συμμετοχής από 25 έως 30 λεπτά και ήταν ο βασικός μας πλέι μέικερ. Υπολόγιζα ότι από τα Χριστούγεννα και μετά θα πάρει ρόλο βασικού, αλλά ξεκίνησε πολύ καλά και τον κέρδισε μόνος του πιο μπροστά.
Φέτος βελτίωσε πάρα πολύ το σουτ, βοηθώντας μας και στο σκοράρισμα, αλλά και τα αθλητικά του προσόντα, δηλαδή τη δύναμη, την ταχύτητα και το άλμα, ενώ έγινε καλύτερος στην πάσα, την ντρίμπλα και στις κινήσεις χωρίς την μπάλα. Ειδικά από τον δεύτερο γύρο έδειξε σημαντική πρόοδο και στην οργάνωση. Φυσικά σημαντική για όλα αυτά ήταν η προπόνηση, αλλά κυρίως η κόντρα με τους μεγαλύτερους. Είναι αρκετά ώριμος και πιστεύω ότι είδε και μόνος του πού υστερούσε μέσα στη χρονιά, άκουγε τι του έλεγα κι έτσι ξεπεράσαμε τα όποια προβλήματα».
Σε ό,τι αφορά τον Αποστόλη Κωστούλα, στάθηκε στη μεγάλη εξέλιξη που είχε: «Για μένα η φετινή ήταν η πιο σπουδαία σεζόν. Μόνο τα πρόσωπα που βρέθηκαν δίπλα μου, οι προπονητές που είχα, οι μεγαλύτεροι συμπαίκτες μου που με βοήθησαν, το αποδεικνύει. Θεωρώ ότι εξελίχθηκα αρκετά, ειδικά στην οργάνωση του παιχνιδιού και σ’ αυτό έπαιξε ρόλο το ότι αγωνίστηκα με μεγαλύτερους παίκτες. Είμαι αρκετά ικανοποιημένος από τη φετινή χρονιά ατομικά, γιατί ούτε και εγώ περίμενα να πάρω τόσο χρόνο και να εξελιχθώ έτσι, αλλά τελικά το πέτυχα. Αλλά και ομαδικά είχαμε μία καλή πορεία και του χρόνου μακάρι να πάμε στα πλέι οφ».
Ραφαήλ Στύλλας Παν. Σπανόπουλος ΑΕΒΔ
Ομάδα με σύντομη ιστορία η ΑΕΒ Διμηνίου, αλλά τα αποτελέσματα στην παραγωγή παικτών, που είναι ο βασικός της στόχος, έχουν ήδη αρχίσει να φαίνονται. Απόδειξη γι’ αυτό αποτελούν ο 16χρονος Ραφαήλ Στύλλας και ο 15χρονος Παναγιώτης Σπανόπουλος. Ο πρώτος τράβηξε φέτος τα βλέμματα στην Α1 ΕΣΚΑΘ, έχοντας σημαντικό ρόλο στο παιχνίδι της ομάδας του ως πλέι μέικερ. Ο δεύτερος μπορεί να είχε πολύ μικρή συμμετοχή στους άνδρες, αλλά ξεχώρισε στα ηλικιακά πρωταθλήματα και στα κλιμάκια, ενώ έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον ομάδων εκτός νομού, αφού τα σωματικά του προσόντα είναι αξιοσημείωτα, έχοντας φτάσει ήδη στο 1.98.
Και για τους δύο μίλησε ο προπονητής και συμπαίκτης τους Σπύρος Κατσαφούρης: «Και ο Ραφαήλ και ο Παναγιώτης ουσιαστικά μόνοι τους διακρίθηκαν. Τους δώσαμε εμείς την ευκαιρία είτε στην ομάδα των ανδρών είτε στις μικρότερες κ αυτοί την έπιασαν και απέδειξαν λεπτό προς λεπτό μέσα στο παιχνίδι τους ότι αξίζουν. Ο Παναγιώτης ξεχωρίζει για τα σωματικά του προσόντα, ενώ ο Ραφαήλ είναι κυρίως εγκεφαλικός παίκτης. Και οι δύο έχουν πάρει τα βασικά που έπρεπε να πάρουν και είναι σε πολύ καλό επίπεδο γι’ αυτές τις ηλικίες. Ειδικά ο Παναγιώτης Σπανόπουλος, επειδή τον έχουν δει και ομοσπονδιακοί προπονητές στα κλιμάκια, λένε όλοι ότι είναι πολύ καλά δουλεμένος.
Αμφότεροι σε κάνουν ως προπονητή και ως συμπαίκτη να πιστεύεις ότι μπορούν το βήμα παραπάνω. Υπάρχει ενδιαφέρον από πολλές ομάδες του Βόλου και για τον έναν και για τον άλλον, ενώ ο Παναγιώτης έχει ήδη προτάσεις και από ΠΑΟΚ, Ίκαρο Καλλιθέας και Μαντουλίδη. Είναι ένας παίκτης 1.98 με έφεση στο σουτ και μπορεί ν’ αγωνιστεί στις θέσεις 2,3 και 4. Τον Ραφαήλ του αρέσει να οργανώνει κυρίως. Αν ο Παναγιώτης μείνει τελικά, γιατί ο Ραφαήλ θα συνεχίσει σε μας, θα στήσουμε την ομάδα της νέας σεζόν πάνω τους, όχι ότι η Α2 ΕΣΚΑΘ έχει κάποιο υψηλό επίπεδο. Και μόνο όμως το αίσθημα της ευθύνης, που σε βαραίνει, σε κάνει καλύτερο».
Όσο για το μέλλον τους ο παλιός παίκτης της Δάφνης στην Α1 σχολιάζει: «Αν πάνε όλα καλά τα πράγματα, είναι υγιείς και έχουν την τύχη με το μέρος τους, θα κάνουν το βήμα παραπάνω σίγουρα. Δεν μπορούμε να οριοθετήσουμε πού μπορούν να φτάσουν από τώρα, αλλά ο στόχος είναι να γίνουν καλύτεροι από μένα κι όχι λίγο καλύτεροι, γιατί τότε … την πατήσαμε, αλλά πολύ καλύτεροι».
Ο ύψους 1.80 Ραφαήλ Στύλλας από τη μεριά του τόνισε τα εξής: «Φέτος ο υποβιβασμός στην Α2 ΕΣΚΑΘ μετά το μπαράζ παραμονής μαζί με την ήττα στον ημιτελικό του παιδικού πρωταθλήματος της Θεσσαλίας και μάλιστα με λίγες μέρες διαφορά μας άφησε μία πικρία. Σε μία βδομάδα κάναμε δύο ήττες στα πιο σημαντικά παιχνίδια και ήρθε όλη η απογοήτευση μαζεμένη.
Σε ατομικό επίπεδο, μέσα από τις προπονήσεις και τα παιχνίδια στο αντρικό βελτιώθηκα σε μεγάλο βαθμό, γιατί έπαιζα δίπλα σε πολύ καλούς συμπαίκτες, όπως για παράδειγμα ο Παλάντζας, που με βοήθησε λόγω και της κόντρας που είχαμε με την καλή έννοια, εφόσον αγωνιζόμαστε στην ίδια θέση. Από δω και πέρα για μένα υπάρχει μόνο δουλειά.
Τη φετινή χρονιά είδα πρόοδο κυρίως στο σουτ, καθώς νιώθω καλύτερα την ισορροπία μου, χάρη στη δουλειά που κάνω με τον Σπύρο Κατσαφούρη, τον Πάρη Λότφι και τον Κώστα Σιδηρόπουλο, ο οποίος μας έκανε μυϊκή ενδυνάμωση. Όλοι έβαλαν το λιθαράκι τους.
Θέλω να μείνω στην ΑΕΒΔ, παρόλο που θα παίξει στην Α2 ΕΣΚΑΘ, η οποία είναι πολύ κατώτερη από την Α1. Αναλογίζομαι μερικές φορές ότι φέτος έπαιξα αντίπαλος με τον Κόμματο, που έχει κατακτήσει την Ευρωλίγκα, ενώ στην Α2 ΕΣΚΑΘ το επίπεδο είναι πολύ κατώτερο. Παρόλ’ αυτά στον Βόλο για μένα όλες οι ομάδες είναι το ίδιο».
Έτοιμος να φύγει από τώρα για ομάδα της Θεσσαλονίκης ή της Αθήνας εμφανίστηκε ο Παναγιώτης Σπανόπουλος: «Γενικά ήταν μία καλή σεζόν, αφού κάναμε μία καλή πορεία με το παιδικό, ενώ μέσα από τις προπονήσεις με το ανδρικό, παρόλο που είχα λίγο χρόνο συμμετοχής, έμαθα καινούργια πράγματα, όπως τη θέση 4, έχοντας τη βοήθεια και του Βλάχου, που έχει μεγάλη εμπειρία. Δούλεψα πολύ και βελτιώθηκα, συμμετέχοντας σε αγώνες του παιδικού, του εφηβικού αλλά και του ανδρικού. Για το άμεσο μέλλον, θεωρώ ότι είναι καλύτερα να πάω κάπου αλλού και να αποδεχτώ κάποια από τις προτάσεις που μου έγιναν, γιατί ο ανταγωνισμός στην ηλικία μου στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη θα είναι υψηλότερος και δεν έχει καμία σχέση με τον ανταγωνισμό που έχουμε στον Βόλο. Θα επιδιώξω να είμαι καλός και στα μαθήματα και στον αθλητισμό, παρά να παρατήσω κάτι από τα δύο».
Θοδωρής Σούλης,Ν.Α. Νίκης
Τον γνωρίσαμε στις 19/3/14, όταν ανάγκασε στο ντεμπούτο του σε εθνική κατηγορία, σε ηλικία 13 χρόνων, να σηκώσει ολόκληρο το κλειστό της Νέας Ιωνίας στο πόδι, για να τον αποθεώσει. Συγκεκριμένα στο ματς με τη Δόξα Λευκάδας, το οποίο είχε ξεκαθαρίσει από νωρίς υπέρ των φιλοξενούμενων, ο Θοδωρής Σούλης πέτυχε στο τέλος ένα δύσκολο καλάθι, με τον αντίπαλό του μάλιστα να είναι κρεμασμένος πάνω του. Ακολούθησε μία δεύτερη εμφάνιση με τον Αργοναύτη Καλαμαριάς, όταν και πάλι σημείωσε ένα καλάθι, για να έρθει η φετινή σεζόν, κατά την οποία αποφασίστηκε να αγωνιστεί στους Ν.Α. Νίκης στην Α2 ΕΣΚΑΘ, προκειμένου να πάρει πολύ περισσότερο χρόνο συμμετοχής.
Ο 14χρονος παίκτης αποτελεί μία μεγάλη ελπίδα για το ελληνικό μπάσκετ κι όχι μόνο για το τοπικό, σύμφωνα με τον προπονητή του Θανάση Κασαπίδη, ο οποίος τονίζει στη ΘτΔ πως είναι τέτοιες δυνατότητές του, που ο ίδιος ο 31χρονος τεχνικός ονειρεύεται να τον δει κάποτε ακόμη και στα draft του ΝΒΑ! Χαρακτηριστικά επισημαίνει:
«Αν ήμασταν είκοσι χρόνια πριν, θα έλεγα ότι θα κάνει μεγαλύτερη καριέρα από τον Μπουντούρη και τον Λιαδέλλη, αλλά τώρα είναι διαφορετικές οι καταστάσεις. Είναι και θέμα δικό του και της οικογένειάς του πού θα μπορέσει να φτάσει. Ο Αντετοκούμπο έπαιζε στην Α2 στην Ελλάδα 15 λεπτά και την επόμενη χρονιά πήγε στο ΝΒΑ και έπαιζε πολύ περισσότερο. Γιατί ο Θοδωρής στα 19 του, δηλαδή σε 5 χρόνια, που είναι πολύ μεγάλο διάστημα, μια ζωή ολόκληρη, να μη φτάσει ακόμη και σ’ αυτό το επίπεδο; Μπορεί να ακουστεί υπερβολικό, αλλά αν έμενα στον Βόλο και τον είχα παίκτη για τα επόμενα πέντε χρόνια, θα έβαζα ως στόχο να φτάσει στα ντραφτ του ΝΒΑ!».
Και συνεχίζει να πλέκει το εγκώμιο του νεαρού αθλητή: «Το ταβάνι του Θοδωρή δεν είναι ευδιάκριτο. Έχει χρόνια να δει ο Βόλος έναν αθλητή με τέτοια προοπτική. Είναι 14 ετών κι έχει φτάσει το 1.91, έχει ήδη δύο συμμετοχές στη Β’ Εθνική και συμμετοχές σε ανδρικά πρωταθλήματα της ΕΣΚΑΘ, ενώ ο πατέρας του είναι 2.07 και έχει παίξει και ο ίδιος μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο. Το ταβάνι του είναι όσο πιο ψηλά αφήσει ο ίδιος τον εαυτό του να φτάσει. Είναι αμαρτία που το παιδί αυτό μένει ακόμη στον Βόλο.
Είναι πάρα πολύ ώριμος και ως αθλητής και ως άνθρωπος για την ηλικία του, αλλά όταν θέλει. Και εννοώ ότι, επειδή είναι παιδί, ξεχνιέται μερικές φορές. Άλλες στιγμές όμως μπορεί να καθοδηγεί την αντρική ομάδα των Ν.Α. Νίκης πολύ καλύτερα από έναν έμπειρο παίκτη. Μακάρι να μπορούσε να φύγει και να τον πάρω μαζί μου στη Θεσσαλονίκη, όπου θα συνεχίσω την καριέρα μου ως προπονητής στις ακαδημίες του Μ. Αλεξάνδρου. Θα γινόταν ένας τελείως διαφορετικός άνθρωπος. Για τον Θοδωρή στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, καθώς υπάρχουν προτάσεις, θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα, γιατί θα τον πρόσεχαν σαν κόρη οφθαλμού. Θα μπορούσε να φτάσει πολύ πιο ψηλά απ’ ό,τι τον περιορίζουν τα στενά όρια του Βόλου, αν μπορέσει να βρει τις ισορροπίες με το διάβασμα, την κοινωνική του ζωή και το μπάσκετ. Είναι ο πιο μικρός απ’ όλους που αυτή τη στιγμή θεωρούμε ταλέντα στον Βόλο κι έχει αρχίσει να παίζει πολύ νωρίς, ενώ θα γίνει σίγουρα 2.02 έως 2.05. Νομίζω ότι έχουμε χρόνια να δούμε τέτοιο παίκτη.
Ο κ. Δοξάκης, που είναι ομοσπονδιακός προπονητής και τον είδε φέτος στα κλιμάκια της Θεσσαλίας, μου είπε ότι είναι πάρα πολύ βελτιωμένος, αλλά θέλει πολλή δουλειά. Επίσης παρατήρησε ότι δεν πρόκειται να γίνει άσος, αλλά είναι αξίωμα στο μπάσκετ ότι όσο πιο χαμηλά, όσον αφορά τη θέση, δουλεύουμε τώρα, τόσο πιο ψηλά θα φτάσει».
Όσο για τα βήματα προς τα μπρος που έκανε φέτος ο μικρός, ο Θ. Κασαπίδης υποστηρίζει: «Φέτος, πήρε το μερίδιο που του αναλογούσε, βλέποντας μπροστά του παίκτες καλύτερους τώρα απ’ αυτόν, αλλά σε λίγα χρόνια όχι τόσο καλούς όσο αυτός. Ταυτόχρονα, απέκτησε σημαντικές εμπειρίες τόσο αγωνιστικά όσο συναισθηματικά και ψυχολογικά σε ό,τι αφορά το μπάσκετ, γιατί οι Ν.Α. Νίκης είναι μία οικογένεια και όλοι τον πρόσεχαν.
Θα μπορούσε όμως ακόμη καλύτερα, γιατί κάποια στιγμή λόγω μαθητικών υποχρεώσεων δεν ήρθε στις προπονήσεις για επτά μέρες. Είναι ακόμη μικρός και δεν έχει ακόμη την ωριμότητα να κατευθύνει τον εαυτό του. Δε βοηθά και το εκπαιδευτικό σύστημα, καθώς ένας καλός μαθητής έχει μόνο μία δουλειά, να διαβάσει, ενώ ένας πολύ καλός αθλητής, όπως είναι ο Θοδωρής, πρέπει να αφιερώσει 3-4 ώρες για προπόνηση, αλλά και τις αντίστοιχες για το διάβασμα, κάτι που είναι πολύ δύσκολο, γιατί θα έχει κουράσει και μυαλό και σώμα στην προπόνησή του».
Τέλος, ο Θοδωρής Σούλης, που είναι εξίσου καλός στο μπάσκετ όσο και στο σχολείο, αφού είναι μαθητής του είκοσι, δείχνει αρκετά προσγειωμένος: «Δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον, αλλά αυτό που θέλω είναι βελτιωθώ και να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται. Ξέρω ότι πρέπει να συνδυάσω μαθήματα και μπάσκετ και δεν είναι εύκολο, γιατί έχω υψηλές προσδοκίες και στα μαθήματα. Γενικώς, σκέφτομαι αισιόδοξα.
Φέτος παρατήρησα πολλές αλλαγές στο παιχνίδι μου με τις εμπειρίες που πήρα με τους Νέους Αθλητές Νίκης στην Α2 ΕΣΚΑΘ και κατάφερα να βελτιωθώ σε πολλά σημεία και κυρίως στον χειρισμό της μπάλας, αντιμετωπίζοντας πιο δύσκολους και μεγαλύτερους αντιπάλους. Επίσης βελτιώθηκα στον τρόπο σκέψης και στο τακτικό επίπεδο, μαθαίνοντας να διαβάζω καλύτερα το παιχνίδι. Σ’ αυτό συνετέλεσε ότι είδα πώς είναι η κατάσταση σε μία ανδρική ομάδα και να αγωνίζεσαι δίπλα σε συμπαίκτες μεγαλύτερους σε ηλικία.
Για τη νέα σεζόν, επιθυμώ να έχω αρκετό χρόνο συμμετοχής, αν το αξίζω φυσικά, γιατί θα είναι καθοριστική χρονιά για την μπασκετική μου εξέλιξη. Φυσικά υπολογίζω πάντα και στις συμβουλές του πατέρα μου, που είναι παλιός μπασκετμπολίστας με σημαντικές παραστάσεις, καθώς έχει αγωνιστεί στην Α1 και στην Α2 με τον Φίλιππο Θεσσαλονίκης».
Μάλιστα, αξίζει ν’ αναφέρουμε ότι ως άνθρωπος του χώρου ο κ. Γιώργος Σούλης έχει πολύ σημαντικές γνωριμίες με μεγάλους παίκτες και προπονητές, ενώ είναι πολύ στενός φίλος με τον πρώην προπονητή του Ολυμπιακού Πειραιώς, Γ. Μπαρτζώκα.
Σε ό,τι αφορά στη συμμετοχή του με την ανδρική ομάδα στη Β’ Εθνική ο 14χρονος μπασκετμπολίστας σχολίασε: «Ήταν μία περίεργη εμπειρία. Είχα και άγχος, αλλά ήξερα ότι πρέπει να αρπάξω την ευκαιρία, αν έμπαινα σε ένα τέτοιο ματς. Οι προπονητές είχαν δει τη δουλειά που είχα κάνει και θέλησαν να με επιβραβεύσουν, διακρίνοντας ίσως το ύψος σχετικά με την ηλικία μου και επιδιώκοντας να προωθήσουν κάποιον από τους νεαρούς παίκτες».