Οι παλληκαράδες, οι Φαραώ και ο καφενές τους

Η ομάδα πλειοψηφίας στο δημοτικό συμβούλιο Βόλου διακατέχεται από το σύνδρομο του παλληκαρά. Λογικό. Άμα έχεις αρχηγό τον Μπέο, παλληκάρι αισθάνεσαι. Έστω και της φακής. Βλέπουν τον Μπέο και αυτόκλητα αναλαμβάνουν ως μάγκες να φυλάξουν Θερμοπύλες, μιας και για ευνόητους λόγους δεν αντιλαμβάνονται ότι ο αρχηγός τους είναι ο Ξέρξης.
Πέρα όμως από το σύνδρομο του παλληκαρά, μια άλλη κάστα αναδεικνύεται. Του Φαραώ. Οι ανήκοντες σε μια δημοτική αρχή της οποίας τα σχέδια για την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ είναι τα γκρεμίσματα, δηλώνουν  με αφορμή το ξήλωμα του σιντριβανιού της πλατείας Ελευθερίας ότι όλοι φθονούν τη δημοτική αρχή γιατί παράγει έργο.
Το έργο που παράγει η δημοτική αρχή μόνο οι καφετζούδες μπορούν να το ανακαλύψουν, αλλά αυτό είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια.
Οσο για το σιντριβάνι, που ξήλωσαν χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν, με αξιοποίηση των αρχιτεκτονικών γνώσεων του ιδιοκτήτη του καφενείου «Μουριές», τα είπαμε και άλλη φορά… Η πολιτική του καφενέ στο μεγαλείο της.