Η παγκόσμια πρωτοτυπία της Ελλάδας: Για τα Πανεπιστήμια το λόγο έχει η Αστυνομία

Του Θοδωρή Βαρβαρέσσου-Δρόσου*

Για πρώτη φορά το Υπουργείο Παιδείας και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη καταθέτουν από κοινού νομοσχέδιο για τα δημόσια Πανεπιστήμια. Η κυβέρνηση θεωρεί ότι τα θέματα της παιδείας λύνονται με τη βοήθεια της Αστυνομίας. Το ερώτημα που γρήγορα εγείρεται, λοιπόν, είναι το εξής: Γιατί τώρα κύριε Χρυσοχοΐδη και κυρία Κεραμέως; Τώρα που οι φοιτητές και οι φοιτήτριες όλης της χώρας έχουν να αντιμετωπίσουν την εξεταστική. Τώρα που διανύουμε το δεύτερο και πιο φονικό κύμα της πανδημίας. Είναι προφανές, λοιπόν, ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε σύγχυση και γνωρίζει ότι υπό φυσιολογικές συνθήκες το νομοσχέδιο θα έμενε στα χαρτιά. Με βιασύνη και χωρίς καμία, έστω και τυπική, προσπάθεια διαλόγου με το φοιτητικό κίνημα το φέρνουν στη Βουλή.

Αυτό το νομοσχέδιο έχει πολλές πρωτιές, αλλά το πιο επίμαχο άρθρο του νομοσχεδίου είναι η ίδρυση σώματος Πανεπιστημιακής Αστυνομίας. Η πανεπιστημιακή αστυνομία: α) δε θα βρίσκεται στον έλεγχο του Πρύτανη και της φοιτητικής κοινότητας αλλά θα δέχεται εντολές μόνο από την ΕΛ.ΑΣ. και τα κεντρικά της ΓΑΔΑ, β) με αρμοδιότητες όπως σύλληψη και προανάκριση, γ) θα κυκλοφορεί με γκλοπ, σπρέι πιπεριού, χειροπέδες και τέιζερ κ.α.. Αναλογιζόμενοι όλα τα παραπάνω φοιτητικοί σύλλογοι, Καθηγητές Πανεπιστημίων, Πρυτανικές Αρχές, ενώσεις αστυνομικών μέχρι και ο σύλλογος διδασκόντων του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης τάχθηκαν ενάντια στο «χουντικό κοπής» νομοσχέδιο της κας Κεραμέως.

Η κυβέρνηση όμως συνεχίζει την σκληρή αντι-εκπαιδευτική πολιτική της αγνοώντας τον κόσμο που θα επηρεαστεί άμεσα στο μέλλον από τις αποφάσεις της. Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η εγκληματικότητα εντός των πανεπιστημίων χρήζει επείγουσας επέμβασης, γεγονός που καταρρίπτει η ίδια η ΕΛΣΤΑΤ, γιατί η κυβέρνηση δεν χρησιμοποιεί τα έννομα μέσα που έχει ήδη στη διάθεσή της; Το άσυλο έχει καταργηθεί ήδη από το καλοκαίρι του 2019 και η αστυνομία μπορεί να εισέρχεται όποτε θεωρείται απαραίτητο. Επομένως, αντιλαμβανόμαστε ότι στόχος της κυβέρνησης δεν είναι στην πράξη η πάταξη της ανομίας, η προώθηση της «αριστείας» και η δημιουργία δυτικού τύπου πανεπιστημίων, αλλά ο πλήρης έλεγχος του φοιτητικού κινήματος και η εξασφάλιση ότι τα ιδιωτικά συμφέροντα θα βρουν πρόσφορο έδαφος στο δημόσιο Πανεπιστήμιο.

Αλλά τα κατορθώματα του Υπουργείου Παιδείας δεν τελειώνουν εκεί. Ακόμη και ο πιο καλοπροαίρετος αντιλαμβάνεται τις προθέσεις της κυβέρνησης όταν από τα χείλη του υφυπουργού Παιδείας, υπεύθυνου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, χρησιμοποιείται ως ιστορικό παράδειγμα ελληνικής πανεπιστημιακής αστυνομίας το Σπουδαστικό της Ασφαλείας που δρούσε στα πανεπιστήμια τα χρόνια της επταετίας της Χούντας με σκοπό να συλλαμβάνει και να βασανίζει φοιτητές.

Δεν πρέπει όμως να πέσουμε και στην επικοινωνιακή παγίδα και να επικεντρωθούμε μόνο στην Πανεπιστημιακή αστυνομία. Το νομοσχέδιο μεταξύ άλλων προβλέπει: (αρ.9) μέσα επιτήρησης με τη λήψη ή καταγραφή εικόνας και ήχου, (αρ.11) υποχρεωτικό σύστημα ελεγχόμενης πρόσβασης ενώ οι πανεπιστημιουπόλεις (campus) των Α.Ε.Ι. περιβάλλονται υποχρεωτικά από περιμετρική περίφραξη ασφαλείας κατά παρέκκλιση κάθε άλλης ειδικής ή γενικής διάταξης, (αρ.2) καθιέρωση ελάχιστης βάσης εισαγωγής, περιορισμό του αριθμού επιλογών στο μηχανογραφικό αλλά και το γνωστό σε όλους ν+2 ή ν+3 κ.α.

Η πλειοψηφία των φοιτητών και των φοιτητριών που βιώνουν καθημερινά την κατάσταση στα πανεπιστήμια διαφωνούν με το εν λόγω νομοσχέδιο. Διαφωνούν γιατί γνωρίζουν ότι η αστυνομία δε θα βελτιώσει την υποστελέχωση των πανεπιστημίων σε διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό, ούτε θα επιταχύνει την παράδοση των συγγραμμάτων. Διαφωνούν γιατί ξέρουν ότι δεν πρόκειται να τελειώσουν τη σχολή στα 4 ή 5 χρόνια διότι ταυτόχρονα εργάζονται «μαύρα» για να καταφέρουν να πληρώσουν το φοιτητικό ενοίκιο. Διαφωνούν γιατί ξέρουν ότι όσα λεφτά και να δώσουμε σε αστυνομικούς, κάμερες επιτήρησης και περιφράξεις το επίπεδο σπουδών τους στηρίζεται στους ίδιους και στους καθηγητές τους.

Το νομοσχέδιο αυτό θα μείνει στα χαρτιά και οι φοιτητές και οι φοιτήτριες σε όλη την Ελλάδα θα φροντίσουν για αυτό.

*O Θοδωρής Βαρβαρέσσος-Δρόσος είναι μέλος Νεολαίας ΜέΡΑ25, φοιτητή Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών – Πανεπιστήμιο Πειραιά