Τοπικά

Η μουσική θεραπεύει τη δυσλεξία σε παιδιά – Έρευνα από το Εργαστήριο Νευροψυχολογίας του Πανεπιστημίου

Μια πρωτοποριακή έρευνα πραγματοποιήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια από το Εργαστήριο Νευροψυχολογίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, μέσω του οποίου παιδιά με δυσλεξία φωνολογικού τύπου μπόρεσαν να αρχίσουν να διαβάζουν κανονικά, αφού έλαβαν μουσικά ερεθίσματα για περίπου έξι μήνες.
Στην έρευνα συμμετείχαν 90 παιδιά των Γ’ και Δ’ Τάξεων Δημοτικών της Μαγνησίας. Τα 45 παιδιά εξ’ αυτών δεν αντιμετώπιζαν κάποιο ζήτημα μαθησιακών δυσκολιών, ενώ στα άλλα 45 είχε διαγνωστεί δυσλεξία. Στόχος της έρευνας αρχικά ήταν να αξιολογηθεί και να καταγραφεί το πρόβλημα και στη συνέχεια να ακολουθηθεί η παρεμβατική μέθοδος, για την οποία χρησιμοποιήθηκε το μηχάνημα των γνωστικών προκλητών δυναμικών, με το οποίο είναι εξοπλισμένο το Εργαστήριο.
Ο καθηγητής Νευροψυχολογίας και Νευρογλωσσίας και διευθυντής του Εργαστηρίου Νευροψυχολογίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Αργύρης Καραπέτσας τόνισε πως «εδώ και χρόνια ασχολούμαστε με τα θέματα διαταραχών ανάγνωσης, που τα ονομάζουμε και δυσλεξία. Από τη μακρόχρονη έρευνά μας έχουμε καταγράψει δεκατρία διαφορετικά είδη δυσλεξιών, που η καθεμιά έχει τη δική της συμπτωματολογία και εξειδικευμένη αντιμετώπιση. Μπορούμε να πούμε, πως για εμάς η δυσλεξία δεν αποτελεί πλέον πρόβλημα, αφού διαθέτουμε την εμπειρία, την τεχνική και τη μεθοδολογία, για να μπορούμε να διακρίνουμε αυτή τη διαταραχή».

Δυσλεξία φωνολογικού τύπου
Ο καθηγητής αναφέρθηκε σε μία από τις δεκατρείς μορφές δυσλεξίας, τη φωνολογικού τύπου. «Για αυτή τη μορφή ακολουθήσαμε μια πρωτοποριακή έρευνα, για την παρέμβαση και την αποκατάσταση μέσα από το μηχάνημα των γνωστικών προκλητών δυναμικών, το οποίο μας βοήθησε σε όλα τα στάδια των διαδικασιών, δηλαδή αξιολόγησης, καταγραφής και παρέμβασης». «Η έρευνα αφορούσε 90 παιδιά της Μαγνησίας, των Γ’ και Δ’ Τάξεων Δημοτικού, εκ των οποίων τα 45 είχαν δυσλεξία με δυσκολία ανάγνωσης και τα άλλα 45 όχι. Έγινε η διάγνωση από δημόσιο φορέα, ενώ η εξειδίκευση και η ταξινόμηση πραγματοποιήθηκε από το δικό μας Εργαστήριο με ειδικές κλίμακες ταξινόμησης και όλο αυτό επιβεβαιώθηκε από το μηχάνημα των γνωστικών προκλητών δυναμικών, που μας δείχνει, πώς γίνονται οι επικοινωνίες μέσα στον εγκέφαλο. Μάλιστα έχουμε εικόνες για αυτές τις λειτουργίες», τόνισε ο κ. Καραπέτσας και συμπλήρωσε πως «όταν μιλάμε για θέμα δυσλεξίας, για εμάς δεν είναι θέμα ψυχολογικό, αλλά εγκεφάλου. Η μορφή αυτή δυσλεξίας που μελετήσαμε, φαινόταν ότι εξαρτιόταν από τη λειτουργία στους κροταφικούς λοβούς. Στο πλαίσιο της αξιολόγησης μελετήσαμε την κυματομορφή P300 για τις επικοινωνίες στον εγκέφαλο, που είναι για τα φυσιολογικά παιδιά και ανάλογα βέβαια με την ηλικία τους. Τα παιδιά με δυσλεξία είχαν κυματομορφή πάνω από P370».

Μελέτη εγκεφαλικών λειτουργιών
Η έρευνα, που αποτέλεσε αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής της κ. Ρόζης Λασκαράκη με επιβλέποντα καθηγητή τον κ. Καραπέτσα, είχε σύντομα θετικά αποτελέσματα. Όπως εξήγησε ο κ. Καραπέτσας, «για δύο τρίμηνα τα παιδιά έρχονταν στο Εργαστήριο και μελετήθηκαν οι εγκεφαλικές τους λειτουργίες μέσω του μηχανήματος γνωστικών προκλητών δυναμικών. Διαπιστώσαμε ότι τα 45 παιδιά είχαν δυσλεξία φωνολογικού τύπου, γιατί οι κροταφικοί λοβοί δέχονται ερεθίσματα, ήχους από τα αυτιά. Το αποτέλεσμα ήταν να δυσκολεύονται να διαβάζουν, να αναλύσουν τους φωνολογικούς ήχους, τις συλλαβές μιας λέξης που ακούν, να πουν την περίληψη ενός κειμένου, να κατανοήσουν το κείμενο, ενώ και η ανάγνωση που έκαναν, είχε λάθη». Αναφερόμενος στη μέθοδο που ακολουθήθηκε, επισήμανε πως «είχαμε τη διάγνωση για τη μορφή της δυσλεξίας και η πρωτοπορία μας έγκειται στην τεχνική παρέμβασης, καθώς έγινε η χρήση της μουσικής. Μετά από δύο τρίμηνα παρέμβασης και εξάσκησης με μουσικά ερεθίσματα, νότες, ρυθμούς και γενικότερη εξάσκηση στα αυτιά, είδαμε άμεσα, πώς βελτιώθηκαν τα παιδιά σε επίπεδο σχολείου. Παράλληλα και η κυματομορφή προσαρμόστηκε σε φυσιολογικά επίπεδα, αφού το P380 μειώθηκε στα P350 και μετά στα P310. Έτσι αυτά τα παιδιά πήγαν μετά σχολείο και μπορούσαν να ανταπεξέλθουν πολύ καλύτερα απ’ ότι πριν». Ο κ. Καραπέτσας τόνισε πως «ξέραμε, πως η μουσική είναι ικανή, να αλλάξει τις λειτουργίες στον εγκέφαλο και αυτό έχει φανεί από παλιότερη έρευνα στο Χάρβαρντ», ενώ κατέληξε πως θα πρέπει να διαπιστωθεί με άλλη έρευνα, κατά πόσο η μουσική μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά και για άλλες μορφές δυσλεξίας.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το