Η καρδιά του κοσμοκαλόγερου του Βόλου, κατά κόσμον Φώτη Λαδόπουλου, έπαψε να χτυπά τα ξημερώματα της 13ης Δεκεμβρίου 2017. Όμως, σχεδόν δύο χρόνια μετά τον θάνατό του, κανείς στον Βόλο δεν έχει ξεχάσει τη μορφή του καλοσυνάτου γέροντα. Ο «ερημίτης του Θεού», όπως τον αποκαλούσαν όσοι τον γνώριζαν και είχε πάντοτε μία καλή κουβέντα για όλους, ενέπνευσε έναν Βολιώτη καλλιτέχνη, τον Πάρη Χαρμάνη, που κατασκευάζει ένα περίτεχνο ψηφιδωτό από ξύλο και απεικονίζει τον Φώτη.
Το περασμένο Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου, ο ταλαντούχος ξυλογλύπτης, ο οποίος τα τελευταία χρόνια διατηρεί το κατάστημα «Woodplay» στο κέντρο του Βόλου, δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μία φωτογραφία του ψηφιδωτού από το εργαστήριό του. Η απήχηση που είχαν οι αναρτήσεις του, τόσο στο Instagram, όσο και στο Facebook, ξάφνιασαν τον Πάρη Χαρμάνη. Τα σχόλια που ακολούθησαν, ήταν αμέτρητα, με την αγάπη του κόσμου για τον αείμνηστο Φώτη να συγκινεί, αφού το έργο που ξεκίνησε πριν από δύο εβδομάδες, προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον.
Ο Πάρης Χαρμάνης εμπνεύστηκε από τον ερημίτη κοσμοκαλόγερο, ο οποίος μοίραζε χαμόγελα και καλημέρες στους Βολιώτες, δεκαετίες ολόκληρες και η επιλογή του τον δικαίωσε. Δίχως σοβαρό απρόοπτο, μέσα στον Οκτώβριο το έργο από ξύλινες ψηφίδες θα έχει ολοκληρωθεί και ο Βολιώτης δημιουργός, ο οποίος έχει αποφοιτήσει από το τμήμα Βιομηχανικού Σχεδιασμού του ΤΕΙ Κοζάνης, θα έχει στη συλλογή του ένα ξεχωριστό κομμάτι, με την αξέχαστη φιγούρα του Φώτη να πρωταγωνιστεί.
«Δεν περίμενα τέτοια αντίδραση από τον κόσμο, πόσο μάλιστα από τη στιγμή που το ψηφιδωτό δεν είναι τελειωμένο ακόμη», παραδέχθηκε ο 33χρονος ξυλογλύπτης, για να προσθέσει: «Όλο αυτό, όμως, ήταν πάρα πολύ όμορφο. Ξαφνιάστηκα ευχάριστα».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην τεχνική που ακολουθεί: «Το ψηφιδωτό είναι φτιαγμένο από κομμάτια ξύλου. Διαφορετικά είδη ξύλου, με διαφορετικά χρώματα. Όπου είναι δυνατόν, είναι φυσικό το χρώμα, ενώ για παράδειγμα στα άσπρα κομμάτια υπάρχει μία απαλή βαφή εμποτισμού».
Η φιγούρα του Φώτη έχει αποτυπωθεί στη μνήμη του καλλιτέχνη, ο οποίος εξήγησε τους λόγους, που θέλησε να την αποτυπώσει, δουλεύοντας το ξύλο, το αγαπημένο του υλικό: «Όταν πειραματίστηκα για πρώτη φορά με τα ξύλινα ψηφιδωτά, στόχος μου ήταν σιγά-σιγά να αρχίσω να τελειοποιώ την τεχνική μου. Γνώριζα πως έπρεπε να φτιάξω κάποια κομμάτια, ώστε να εξασκηθώ και να γίνομαι ολοένα και καλύτερος. Χρειαζόμουν κάποια θέματα. Το πρώτο ψηφιδωτό απεικόνιζε την αδερφή μου. Ακολούθησαν άλλα δύο έργα και ο Φώτης είναι το τέταρτο κατά σειρά ψηφιδωτό. Επέλεξα εκείνον, γιατί είναι από τις πλέον αναγνωρίσιμες φιγούρες στον Βόλο. Ήταν κοσμαγάπητος, μοναδική προσωπικότητα. Παρότι είχε επιλέξει έναν σκληρό τρόπο ζωής, είχε αφιερωθεί σε όσα αγαπούσε: Να σκορπίζει την καλοσύνη του σε όλον τον κόσμο. Και το κυριότερο: Δεν ζητούσε ανταλλάγματα. Δεν νομίζω πως έχει υπάρξει άλλος Βολιώτης, ο οποίος περνούσε από τον δρόμο και τον χαιρετούσαν όλοι με τόση αγάπη. Για μένα η ολοκλήρωση του ψηφιδωτού είναι μία πράξη σεβασμού στη μνήμη του Φώτη και θαυμασμού για έναν άνθρωπο, ο οποίος έκανε κάτι, που αμφιβάλλω εάν μπορούμε να μιμηθούμε όλοι οι υπόλοιποι».
