Η Μαρίνα Σάττι στη “Θ” : Τολμηρή, πετυχημένη, ιδιαίτερη, μελωδική…

Η Μαρίνα Σάττι είναι ένα παιδί της νέας γενιάς μουσικών που κάνει το παραδοσιακό και το σύγχρονο να ταιριάζουν με τρόπο που δεν έχουμε ξαναδεί. Η αποδοχή της από τα διεθνή μεσα είναι πρωτοφανής!
Για πρώτη φορά την υποδεχόμαστε στο Lab Art στον Βόλο την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου το βράδυ, με παλιότερα και νέα τραγούδια απο τη δισκογραφική της δουλειά ‘Yenna’ που κυοφορήθηκε μέσα στην περίοδο του εγκλεισμού.

Επιμέλεια:
Νίκος Μπαρπάκης

Για τα ερεθίσματα της:
Από πολύ μικρή ηλικία με ενέπνεε η μουσική που είχα πιάνο και άλλα μουσικά όργανα. Θυμάμαι σε σπίτι φίλων είχανε πιάνο και μου άρεσε αντί να παίζω με τα παιδιά είμαι και να γράφω τραγούδια μόνη. Κάποια στιγμή η μητέρα μου και με πήγε σε ωδείο για να κάνω μαθήματα πιάνου -αυτό ήταν των 7 ετών – και μετά θυμάμαι γιορτές σχολικές, μαθήματα μουσικής στο Ηράκλειο μεγαλώνοντας και στην Αθήνα όταν ήρθα για σπουδές αρχιτεκτονικής. Και μετέπειτα με μία υποτροφία στην Αμερική για τώρα τραγούδι επαγγελματικά συνειδητοποίησα οτι δεν έγινα ηθοποιός, που πάντα έλεγα μικρή οτι θα γίνω.
Σε σχέση με το στυλ της
Δεν αυτοπροσδιορίζομαι σε στενά πλαίσια, γιατί πάντα ένιωθα εγκλωβισμένη σε κουτάκια και ταμπέλες. Θέλω μία Ελευθερία χωρίς φόβο και αυτό είναι το σημαντικότερο και στη ζωή μου όχι μόνο στη μουσική. Δεν με απασχολεί πολύ το είδος της μουσικής αρκεί για μένα η πρόθεση η αμεσότητα και η ευθύτητα.
Αγαπημένος καλλιτέχνης που θα θελα να συνεργαστώ είναι η Bjork!
Ακουγα για μεγάλο διάστημα Fka twigs και ο τελευταίος δίσκος της ήταν κάποτε στο repeat, και δεν ξέρω γιατί αλλά την τελευταία εβδομάδα έχω αρχίσει ξανά να την ακούω.
Πιο περήφανη στιγμή μου, μάλλον θα πω την εμφάνιση διαδικτυακή πλατφόρμα Colors που έχει συμμετοχές από όλο τον κόσμο καθώς εγώ ήμουν η πρώτη Ελληνίδα και πήγα στο Βερολίνο πού έγιναν τα γυρίσματα.
Από μουσική με κάνει περήφανος όλος ο δίσκος Yenna θα έλεγα καθώς είναι τα μουσικά ..μωράκια μου.
Στόχος μου καλλιτεχνικά είναι να εξελίσσομαι να ανακαλύπτω καινούργια πράγματα που με ενδιαφέρουν. Να έρθω αντιμέτωπη με κάποιους φόβους, που συχνά συμβαίνει να το καταφέρνω χωρίς να το καταλαβαίνω καθώς προχωράω, μέσα από τη δημιουργική διαδικασία. Θέλω να φτιάχνω πράγματα όσο πιο κοντά σε αυτό που έχω ως έμπνευση. Κρατάω τον ενθουσιασμό μου για να μην επαναπαύομαι. Είμαι μάλλον αυθόρμητη, αφιλτράριστη.
Για τη δυσκολία του να ξεκινάς απο τη χώρα μας:
Λέμε πολλές φορές για την Ελλάδα το ένα ή το άλλο όμως και η Ελλάδα δεν είναι απομονωμένη, είναι σε ένα σύνολο και με άλλες χώρες. Έτσι και όταν παίζεις στη Γαλλία και στην Αμερική υπάρχει και εκεί ένα κατεστημένο, που έχεις να αντιμετωπίσεις. Στην Ελλάδα έχουμε τη φιλοξενία, τον ήλιο, το φαγητό, τη θάλασσα, την ποιότητα ζωής αλλά και εδώ υπάρχουν συνειδητοί συνεπής άνθρωποι και δεν τα αλλάζω. Στην Ελλάδα αυτό που μπορεί να βελτιωθεί είναι η χρηματοδότηση και τα οικονομικά δεδομένα για τον καλλιτεχνικό χωρο. Συγκρινόμαστε μάλλον με την κεντρική Ευρώπη, όπου υπάρχουν συνθήκες για καλλιτέχνες πιο ευνοϊκές, αλλά τελευταία και στην Ελλάδα ίσως και με το internet υπάρχουνε ερεθίσματα και πηγαίνουμε όλο και καλύτερα.
Σχετικά με τις Φωνές (το σχήμα της) και τη φωνή στο τραγούδι:
Ναι με συγκινεί πολύ η φωνή και άλλωστε ενώ παίζω Πιάνο και κρουστά, στις εμφανίσεις τραγουδώ. Θεωρώ ότι η ελληνική μουσική έχει βασιστεί σε μεγάλο βαθμό στην ανθρώπινη φωνή. Κ με τη μελωδία κυρία , δηλαδή ανθρώπινη φωνή όχι τόσο οι λέξεις. Εγώ δεν γράφω στίχους αν και συνθέτω όλα τα τραγούδια. Αυτή είναι η γλώσσα που ξέρω να μιλάω.
Οταν η Μαρίνα Σάττι δεν ασχολείται με τη μουσική..
ξεκουράζεται. Γιατί το έχει πολύ ανάγκη.

Ο Βόλος :
Μου θυμίζει ειδήσεις από σχολικές εκδρομές που είχαμε έρθει.
Είχαμε επισκεφτεί και ένα νυχτερινό κέντρο με μουσική ελληνική.
Κάποιος που διαβάζει αυτό εδώ , να έρθει απόψε να δει τη συναυλία ..
επειδή θα περάσει καλά και θα εντυπωσιαστεί.
Κλείνοντας μία ευχή για όλους τους αναγνώστες:
Να είναι καλά ελεύθεροι, να ακούν τα θέλω τους, να μη φοβούνται να κυνηγάνε τα όνειρά τους