Αυτό που βλέπετε δεν είναι μια στάση κάπου στην… εγκαταλελειμμένη Αφρική, όπου σε λίγο θα περάσει εκείνο το παλιό λεωφορείο με τις κότες και τα λαχανικά φορτωμένα στη σκεπή του και οι ιθαγενείς θα κρέμονται σαν τσαμπιά στο πλάι.
Όχι! Πρόκειται για μια στάση λεωφορείου στην πολιτισμένη (;) πόλη μας και, συγκεκριμένα, στη διασταύρωση των οδών Μάγερ-Μπότσαρη της συνοικίας των Αγίων Αναργύρων, απ’ όπου διέρχεται η γραμμή 3 του αστικού ΚΤΕΛ, μετά την τροποποίηση της διαδρομής.
Τα επιμέρους «ενσταντανέ» αυτού του «ειδυλλιακού» περιβάλλοντος δημιουργούν πραγματικά μία σουρεάλ εικόνα, που τραβάει αμέσως την προσοχή των διερχόμενων: τα αναφυόμενα χόρτα γύρω από τη στάση, που ολοένα και θεριεύουν, αλλά και τα κομμένα που βλέπετε ολόγυρα, να περιμένουν να περάσει το συνεργείο για την αποκομιδή τους, δίνουν την εικόνα μιας μικρής ζούγκλας σε μία αστική περιοχή. το πεζοδρόμιο, εξαφανισμένο στην ουσία, καθώς είναι πνιγμένο από τα χόρτα. το προεξέχον υπόλοιπο του κορμού του κακοκομμένου δέντρου, ακριβώς μπροστά στο παγκάκι, είναι κίνδυνος για τον απρόσεκτο πεζό. η καθαριότητα έχει αναβάλει το ραντεβού της με την περιοχή, άγνωστο για πότε. οι οσμές που αναδύονται είναι «μεθυστικές». οι κανόνες υγιεινής και ασφάλειας … την έχουν κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.
Κι εκεί που πάμε να μιλήσουμε για στοιχειώδη αισθητική, λίγο πιο μακριά, στο βάθος, στην οδό Λαρίσης, ανατέλλει η ελπίδα του πολιτισμού στα … λουλουδάκια του κυκλικού κόμβου …. Βλέπετε η ζωή είναι γεμάτη αντιθέσεις – όχι πάντα ευχάριστες!
Υ.Γ. Σίγουρα, ο σκηνοθέτης δε θα επέλεγε ποτέ αυτή τη στάση για το βίντεο κλιπ του γνωστού τραγουδιού: «Εσύ όπου να πας, σ’ όποιο ταξίδι, σε λάθος στάση θα κατεβείς» …
