Η κρίση εργατοτεχνιτών και η επίδραση στην οικονομία

Του
Θεόδωρου Καραλή,
ελεύθερου επαγγελματία
υποψήφιου με τον συνδυασμό
«Ανεξάρτητο Επιμελητηριακό Κίνημα»

Πρώτα ήταν η οικονομική κρίση, μετά η υγειονομική και τώρα έχουμε την κρίση των εργατοτεχνιτών. Κάπως όλα συνδέονται μεταξύ τους, καθώς κατά τη διάρκεια της μεγάλης οικονομικής ύφεσης που πέρασε η χώρα, παρατηρήθηκε μια γενικότερη στασιμότητα στην παραγωγή και εξέλιξη νέου εργατικού δυναμικού. Η απογοήτευση από τη μια και η μετανάστευση στο εξωτερικό για μια καλύτερη τύχη, έπαιξαν κομβικό ρόλο.
Στη συνέχεια η πανδημία του κορωνοϊού «πάγωσε» τον πλανήτη και πολλοί αδρανοποιήθηκαν, απενεργοποιήθηκαν μπροστά στο αβέβαιο της εξέλιξης της πανδημικής νόσου. Το φαινόμενο της «Μεγάλης Παραίτησης» που τονίστηκε τόσο έντονα στο εξωτερικό με εργαζόμενους να εγκαταλείπουν τις δουλειές τους, αποτυπώθηκε σε έναν μικρότερο βαθμό και στη χώρα μας.
Παράλληλα η δυναμική ένταξη της ψηφιακής τεχνολογίας στις ζωές των ανθρώπων, έθεσε πολλούς εκτός κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας.
Πλέον καταλήγουμε εμείς οι ελεύθεροι επαγγελματίες να βλέπουμε ότι έχει εδραιωθεί μια νέα κρίση που είναι αυτή των εργατοτεχνιτών. Η έλλειψη εργατών και τεχνιτών όταν η ανεργία στην Ελλάδα παραμένει κοντά στο 10% δημιουργεί προβληματισμούς.
Και δεν μπορούμε να τα χρεώσουμε όλα στην ελληνική νοοτροπία ότι το «παιδί μας» πρέπει να σπουδάζει και να εργάζεται σε ένα γραφείο».
Προσωπικά έχω ταξιδέψει σε πολλές χώρες του εξωτερικού, και εκτός Ευρώπης, όπως στην Κίνα και την Ιαπωνία, και οι συνάδελφοι με τους οποίους συνομιλώ, αναφέρουν το ίδιο πρόβλημα.
Η απουσία εργατικού δυναμικού ανειδίκευτου, αλλά πόσο περισσότερο ειδικευμένου, συμβάλλει στην απώλεια παραγωγικής δυναμικής και προστιθέμενης αξίας στην ελληνική οικονομία.
Για να το αντιστρέψουμε και να γίνει περισσότερο κατανοητό, αν μια μικρομεσαία επιχείρηση διαθέτει σταθερά ένα συγκεκριμένο ειδικευμένο προσωπικό καταρτισμένων τεχνιτών και εργατών, μπορεί να αυξήσει την οικονομική της δραστηριότητα με πολλαπλά οφέλη, από την αύξηση των εσόδων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας μέχρι και τη δημιουργία νέου επενδυτικού κεφαλαίου και την τόνωση της τοπικής οικονομίας.
Η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στη Μαγνησία έχει ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε από τεχνίτες. Οι συνάδελφοι αναζητούν προσωπικό, προσφέρουν θέσεις εργασίας με τους μισθούς που προβλέπονται, αλλά το ενδιαφέρον είναι μειωμένο.
Μπορούμε όμως να δούμε και τι γίνεται σε άλλες χώρες που προέβησαν σε μέτρα αντιμετώπισης της κατάστασης. Στην Ιαπωνία, όποιος αποχωρεί από την εργασία, μπορεί να λάβει διπλό επίδομα ανεργίας, αν σε ένα εξάμηνο βρει εργασία. Είναι λοιπόν ένα κίνητρο, για να μην παραμένει ανενεργός λαμβάνοντας μόνο το επίδομα, όπως δυστυχώς συμβαίνει στην Ελλάδα.
Στη χώρα μας κάποια βήματα από την πολιτεία έχουν γίνει, όπως με τα προγράμματα μαθητείας για αποφοίτους ΕΠΑΛ, αλλά και τη λειτουργία των επαγγελματικών σχολών, όμως πρέπει να υπάρχει μια συγκεκριμένη εθνική στρατηγική για να στραφούν πιο δυναμικά οι νέοι στα τεχνικά επαγγέλματα.
Γιατί εδώ βρίσκεται το παρόν, αλλά και το μέλλον.