Η ΚΝΕ στο πλαίσιο της παγκόσμιας ημέρας καρά των ναρκωτικών διοργανώνει δράσεις “και καλεί τη νεολαία να παλέψει ενάντια στην πολιτική που θέλει τους νέους και τις νέες με “θολωμένο μυαλό” και σκυμμένο κεφάλι”.
Η Τ.Ο. Μαγνησίας της ΚΝΕ, στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας κατά των Ναρκωτικών, διοργανώνει τις παρακάτω δράσεις:
Τουρνουά Μπάσκετ,
– Παρασκευή 26/6, ώρα 7:00 μ.μ., Αθλητικό Κέντρο Χιλιαδούς («Άσυλο»)
– Σάββατο 27/6, ώρα 5:00 μ.μ., στο γήπεδο της Αρχιτεκτονικής Σχολής στο Πεδίο Άρεως.
Εκδήλωση – Συζήτηση, Κυριακή 28/6, ώρα 7:30 μ.μ., στην παραλία του Βόλου, μπροστά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Ομιλητής: Θοδωρής Κωτσαντής, μέλος του Γραφείου του Κ.Σ. της ΚΝΕ.
“Στεκόμαστε αλληλέγγυοι και με τους αγώνες μας στηρίζουμε κάθε άνθρωπο που δίνει τη μάχη να απαλλαγεί από τα ναρκωτικά. Στηρίζουμε την οικογένεια του, τους εργαζόμενους στην πρόληψη και τη θεραπεία και τους καλούμε σε ένα κοινό μέτωπο πάλης για μια αντιναρκωτική πολιτική, που θα έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα τα ναρκωτικά.
Η ανεργία, η οικονομική και πολιτιστική φτώχεια, οι ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, η προσφυγιά, είναι κομμάτια του παζλ που συνθέτουν τους όρους της ζωής στον καπιταλισμό. Τα ίδια κομμάτια, συνθέτουν και το παζλ της χρήσης και της εξάρτησης. Η χρήση ουσιών καλύπτει την ανάγκη για τάση φυγής από τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει ο άνθρωπος, ο οποίος βλέπει τη ζωή και τα όνειρά του να συνθλίβονται κάτω από τις ίδιες τις αντιθέσεις του καπιταλιστικού συστήματος.
Η πανδημία του κορωνοϊού απέδειξε ότι η ανθρώπινη ζωή είναι κόστος και η υγεία εμπόρευμα στην κοινωνία της εκμετάλλευσης που ζούμε. Στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου, τα ναρκωτικά σήμερα είναι νόμιμο εμπόρευμα, που η διακίνηση και εμπορία τους δεν επηρεάστηκε ούτε από το lockdown της πανδημίας. Η καπιταλιστική κερδοφορία είναι αυτή που καθορίζει πότε μια ναρκωτική ουσία θα είναι νόμιμη και πότε παράνομη, πότε θα “βαφτίζεται” φάρμακο και πότε ναρκωτικό. Η νομιμοποίηση ναρκωτικών έχει ένα βασικό στόχο, να νομιμοποιηθούν στη συνείδηση, κυρίως της νέας γενιάς, ως τρόπος ζωής, για να μην αμφισβητηθεί το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα ως η βάση της τοξικομανίας.
Η στάση όλων των κυβερνήσεων και των αστικών κομμάτων είναι άκρως υποκριτική. Με τις θέσεις τους και με τους νόμους τους, έχουν συμβάλλει όλα αυτά τα χρόνια ώστε να γιγαντωθεί η τοξικομανία και να αθωωθούν τα ναρκωτικά στις νεανικές συνειδήσεις. Οι αποτυχημένες πολιτικές τους, που βρίσκονται σε πλήρη συμφωνία με τη στρατηγική της ΕΕ, αποθεώνουν σήμερα την πολιτική της “μείωσης της βλάβης” και αποδέχονται την τοξικομανία ως “φυσικό” φαινόμενο. Γι’ αυτό θέλουν να ιδρύσουν Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης, δηλαδή χώρους που θα επιτρέπεται νόμιμα η χρήση ναρκωτικών με ιατρική επίβλεψη απλά για να μην είναι ορατοί οι χρήστες. Διαχειρίζονται το πρόβλημα με προγράμματα υποκατάστατων ηρωίνης, υποβαθμίζουν ακόμα περισσότερο την πρόληψη και τα “στεγνά θεραπευτικά προγράμματα”. Για την αστική τάξη και τα κόμματα της, η αντιμετώπιση του προβλήματος της τοξικομανίας έχει ως βασικό πυρήνα την πολιτική “κόστος – όφελος” αδιαφορώντας για τη ζωή και τον κοινωνικό θάνατο χιλιάδων νέων ανθρώπων.
Το ΚΚΕ διεκδικεί ενιαία στρατηγική πρόληψης, θεραπείας, κοινωνικής επανένταξης και επιστημονικής έρευνας, που θα έχει ως βάση τα αίτια του φαινομένου και τον τρόπο που αυτά επιδρούν στην ψυχοσύνθεση του ατόμου και τη σχέση του με την κοινωνία.
Το ΚΚΕ διεκδικεί ενίσχυση των Κέντρων Πρόληψης και των “στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων” με επαρκή κρατική χρηματοδότηση και μόνιμο προσωπικό. Διεκδικεί “θεραπεία υποκατάστασης” υψηλών επιστημονικών προδιαγραφών για συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες εξαρτημένων. Διεκδικεί να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα από το κράτος για να αυξηθεί το κίνητρο για θεραπεία και να αποτραπεί η αύξηση των υποτροπών λόγω της πανδημίας.
Το ΚΚΕ πιστεύει στην ουσιαστική αντιμετώπιση του κοινωνικού προβλήματος των ναρκωτικών. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο όσο η οργανωμένη λαϊκή πάλη θα αντιπαλεύει τις αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν το πρόβλημα, δηλαδή τον ίδιο τον καπιταλισμό”